ciągle nie mogę uwierzyć
że to nie dalekie góry
te najwyższe, najbardziej zakryte chmurami
lub że to nie głębie oceanów
te, których nikt nie odkrył
cię przysłały
bo może to miałoby sens
że czułeś się tu obco
że mieszałeś mi w głowie
dźwiękami, których nikt inny nie słyszał
może ja też byłam stamtąd?
a może urodziłam się tylko po to
żebyś mógł wrócić do domu
po porażce
bo życie każdego ma jakiś cel.
CZYTASZ
zatęsknij.
Poetrybędziemy się kochać bez wzajemności całe życie całe wieki bo jak ja bym miała powiedzieć prawdę i jak miałabym cię nią zranić.
