I Can't Find The Words To Say GOODBYE

3

Broken. That's how I describe myself. Nakasakay na ako sa kotse ni Kenneth. Aalis ako. Sa tingin ko mas makakapag isip ako kapag umalis ako.

Biglang tumunog ang cellphone ko at si Isaias ang tumatawag. Kahit sa huling sandali, marinig ko manlang ang boses nya.

"Hello? Baby? Nasaan ka? Please tell me Baby hindi yung ganito oh! Sabihin mo naman sakin yung problema. Nasasakal ka na ba? Nahihirapan ka na ba? Sumusuko ka na ba? Baby naman bakit ngayon pa? Ayaw mo pa ba ma engage sakin? Sana sinabi mo. Please baby..." nanginginig na sabi nya.

Mas lalo akong nahihirapan. Mas lalong kong ayaw malayo sa kanya, sa pamilya ko. Siguro tama na muna. Masakit na. Kaylangan ko munang tapusin 'to pansamantala.

"Isaias. Tama na. Please lang. Di mo pa ba nakikita? Di mo pa ba nararamdaman? Ayoko na! Napapagod na ko! Sawang sawa na ko sa nga walang kwenta at corny mong punchlines, sawang sawa na ko sa presensya mo, sawang sawa na ko sayo! Lahat ng meron tayo? Itatapon ko na! Itigil na natin tong kahibangan na to!" i heard him sigh.

"Ganun ba, Lovely? Ganun nalang lahat? Puta! Ano pa bang kulang ko? Baby ano? Sabihin mo please wag lang ganito oh?" umiiyak na sya.

Unti ng nadudurog ang puso ko. Hindi ko kayang naririnig syang ganito. This is the first time I heard him curse and that breaks me. I want him, so bad. I look at Kenneth and I saw him emotionless while driving.

"Isaias ano pa ba sa salitang ayoko na ang hindi mo maintindihan at ganyan ka?! Please! Kung mahal mo talaga ako palayain mo na ko at palalayain na din kita! Wag ka nang mapilit!" hindi ko sya makumbinsi. Ganyan nya ko kamahal at nahihirapan na ko. Hirap na hirap na.

"No! Tell me where the fvck are you and I'll fetch you now! Hindi mo to pwedeng gawin sakin Lovely. Pano na tayo? Pano na yung mga pangarap natin? Baby, sabi ko naman sayo diba, hindi ko kaya, mamamatay ako." he said in a pleading tone.

Ito na nga ba sinasabi ko eh, darating ang araw na mahihirapan kaming palayain ang isa't isa sa hindi malamang dahilan.

"No. Walang susunduin at walang susundo. Simple lang naman eh, let me go and I'll let you go and find another. Madali lang naman ehh ikaw lang nagpapahirap."

"Bakit ha? Nakahanap ka na ng iba? Nilandi ka na ba ng iba? At ano? Ikaw nagpalandi ka at nilandi mo din naman? How can you be so damn stupid? Hindi pa ba ko sapat?" ang sakit. Ganyan naman talaga ang gusto kong mangyare diba? Ang kamuhian nya ko, saktan nya ko, at sa huli ang iwanan na nya ko. Pero bakit ganoon? Mas nahihirapan ako dahil nagbago yung paraan ng pakikipagusap nya sa akin.

"Yan. That's what I want. Kamuhian mo ako. Go ahead hindi naman ako magagalit. I thinks it's the best way for you to let me go." sa ganitong paraan ko nalang isusuko ang lahat baka mas madali pa kaysa parehas kaming nahihirapan.

"Baby..." his voice softened again. Bakit? Bakit hindi nya kayang magalit?

"Tama na. Sandali lang naman akong mawawala and I don't want you to live just because you're waiting for me. Maghanap ka na ng iba. You don't deserve someone like me. Im sorry. Goodbye" then I ended the call.

I found myself crying. Ang sakit. Ang bigat sa dibdib na yung taong sobrang mahal mo, igigive up mo ng ganun ganun nalang. Bakit ba ang tanga ko? Why did I chose this? I know this is for my family pero bakit kaylangang masaktan?

Kenneth handed me his handkerchief.

"Iiyak mo lang yan hanggang sa maging manhid ka na. Sooner or later you will realize that all of these are worth it." kaya ko kaya?

"Ken. Bakit ang sakit? Bakit ako pa? Ano bang kinalaman ko dito? Why me? Why my father? Why all of them? Ang daming katanungan sa isip ko. Bakit sakin pa kaylangang mangyari to?" sunod sunod na tanong ko.

He sighed.

"You know nothing, I know. Pero isa lang ang masisigurado ko, you're safe and they're safe. Ikaw ang napili dahil ikaw ang pinakamadaling ma-approach. You love your dad, right? Then do your job well. Andito lang naman ako ehh" he said.

Hanggang kaylan?

Maya maya pa'y tumunog muli ang cellphone ko at isang text message ang natanggap ko mula sa isang unknown number.

You're ready. May susundo sayo sa airport so you don't need to worry. You really impress me young woman, sana magpatuloy pa yan kapag nagsimula ka na.

-J

It's him.