29

4 0 0
                                    

Author's Note:

Haloooooow guysxz! May nagbabasa pa ba ng ICFTWTSG? Nakuuuuuuuu nababawasan na yata... Pasensya na kung di ako masyadong nakakapag-update ha? BUsy lang kasi ako sa enrollment ko for college :) Naguguluhan ba kayo sa flow ng story? Feel free to ask me! Comment or PM your concerns and I'll surely answer you in FULL DETAIL! So here's my short or I don't know kung gaano kahaba tong update ko... ENJOOOOOOOY!

P.S

Hi kay @blackislayff ! Love you much! :*

pafollow and read po yung ginagawa nyang story. Thanks guys!

————————————————————————————————

Third Person's POV

"Is there any update about her?" tanong niya.

"How many times do you have to ask me about that? Huh, Mendeleiv?" napa-pitlag ang lalaki sa lakas ng pagbato nito ng hawak niyang wine glass.

"Fvck, Hudson! I need to get her! You know how many mafia organizations killing and fighting each other just to get her! She's a threat! Since her father left the organization, everything turned into hell! The heiress needs to rule her mafia!" sigaw nito.

"Mendeleiv... Mendeleiv... Take it easy. Huh?" tinapik nito ang balikat ng binata atsaka umalis.

"Je dois sauver la mafia et je ferai tout pour vous aider, Haranea"

Lovely's POV

Makalipas ang apat na araw, sa wakas lalabas na din ako after many days na nilagi ko dito. Nakaka-boring, sobra! Idagdag mo pa ang mga O.A kong mga bantay. They even shoot the nurse dahil lang sa mga gamot na tinuturok at pinapainom sakin! So annoying right?

"You okay?" Jacob asked. Sya kasi ang naghatid sakin dahil may importanteng gagawin daw si Ken at Isaias. Ugh! Why am I expecting Isaias here? Shut it Lovely! "It seems like you're pre-occupied these past few hours. Any problem?" he asked again.

"Ah, wala! It's just that I'm so tired to speak and think. Alam mo bang nakakasawa yung pagmumukha nyo nung naka-confine pa ako? You three are so overreacting!" bakas ang pagkagulat sa kanya ngunit agad din itong nagbago at ngumiti bago nagsalita muli. " Cut it out, woman. You still need to rest. At! HIndi ka pa pwede pumasok ha? Ask us first before you dare to. Understand?" why the hell is he commanding me around?

"Whatever, you bastard!" I hissed.

Maya maya ay nagpasya na syang umalis at nagbillin pa ng pagkarami-rami bago tuluyang lumabas. What's the matter with them? It's just a simple gunshot by the way. Parang ang OA naman na simple gunshot lang ay ang tagal ko ng naconfine. Is there something wrong with me?

I quit thinking non-sensical things and decided to get some sleep because I feel so exhausted.

I woke up feeling so hungry but before I get up, I checked my phone and I got 10 missed calls and 15 messages. 10 pm na pala? Sobrang pagod ko naman yata? At dahil hindi ko na talaga kayang indahin ang sobrang gutom ay agad na akong bumaba sa kitchen.

Laking gulat ko nang tumambad sa akin ang pagkarami-raming pagkain sa lamesa. May party ba? And it all look so temptingly delicious! I called manang to ask who did this all. "Manang!"

Agad namang lumabas si manag galing sa laundry room. "Yes, mam?" she asked. "Sino pong gumawa nito lahat?" Isang ngiti ang iginanti ni manang bago sya nagsalita. "Sabi ko na nga po ba at magtatanong ka. Pinahanda po iyan ni Sir Isaias apat na oras na po ang nakakalipas. Malamig na nga po yata ang mga iyan. Gusto nyo po bang initin ko po muna sa microwave?" tanong nya.

I felt my heart skipped a beat. Isaias did this all? But why? Ang hirap mag conclude! Bakit nitong nakaraang araw eh lagi ko na syang nakikita? Kung hindi man eh lagi syang may ipinapadala. Mostly flowers and some fruits when I am still in the hospital. Nakikita ko ring nagiging sweet sya these past few days. Hindi naman umaangal sila Ken at Jacob pero nakikita ko ang pagka-irita nila. Parang si TJ lang kung mag-react!

Speaking of TJ, I haven't seen him these days. Hindi naman ako nakakapagtanong kila Jacob dahil sa dami ng iniisip ko, dumagdag pa 'tong si Isaias! Sa totoo lang, naiirita na 'ko sa kanila! Kung sa normal na tao ay kikiligin sila, apat na lalaki ba naman maging OA sa simpleng kalagayan mo? Pero sakin, nakakairita! I just want a normal life pero mukhang mapait ang tadhana at pinapahirapan ako ng ganito!

Oh how I miss my family. Ang tagal na rin pala nung huli akong nakatawag kay kuya. Siguro ay nagtataka sya bakit hindi na ulit ako tumawag after that night.

"Iinitin ko lang po mam. Matagal pa naman po iyong nilalabhan ko," sabi ni mamang na nakapagpabalik sa akin sa huwisyo. Naisip kong ako na lang siguro ang gagawa dahil maraming ginagawa si manang. She's so kind and caring to me since the day na mapunta ako dito. "Ay ako na po! Baka po maka-istorbo ako sa labahin ninyo." I politely answered. "Naku mam ayos lang ho!" She insisted but I insisted too. "Manang, ako na ho. Para po hindi na ako makadagdag pa sa gawin ninyo. at isa pa po, gabi na. You should be resting by this time." I said. "Sigurado ho kayo?" she asked at tumango lang ako bilang sagot.

Bumalik na si manang at nagsimula na rin akong tingnan kung ano yung mga nakahanda. My jaw literally dropped in awe as I look how fascinating and mouth watering those foods are. These are 5 star resturant's recipes and specialties! Sinimulan ko munang tikman isa isa not even bothering to reheat those at the oven. And when I taste them all, "This is so yummy!" I exclaimed.

"You liked it" a husky voice said. Agad akong lumingon kung sino iyon at nakita kong si Isaias pala. Oh my gosh did he just saw what I did? Nagmukha akong PG kakatikim nitong mga pagkain na 'to! " You should've eat them reheated and with rice. But it seems like you're not even aware of it beacuse you're too hungry to think about it don't you?" he asked while wearing his playful smile. He's so damn annoying! "But don't worry. I like seeing you happy and contented with my works and efforts." then he smiled genuinely.

What's wrong with him? And why am I so affected with his kind of smiles?! This is bad, really bad.

I Can't Find The Words To Say GOODBYETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon