I Can't Find The Words To Say GOODBYE

10

"Baby please wake up. Ako ito, si Isaias."

"Manahimik ka nga, ungas! As if naman na maririnig ka nyan!"

"Pwede ba wag kang pakelamero?! Hindi naman ikaw ang boyfriend, ako! Ako lang! So shut the fvck up!"

"Whatever you leech. Damn."

May mga tao. May narining akong kalabog ng pinto. May narinig akong bumuntong-hininga. May naririnig akong nagsasalita. Isaias? Jacob? O baka naman ibang tao?

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at nakita ko si Isaias na nakayuko at nakahawak sa kamay ko. Luminga-linga ako sa paligid at napansin kong nandito ako sa kwarto ko, sa bahay ni Jacob. Nag-angat sya ng tingin at nanlaki ang mga mata nya nang nakita nya na gising na ako.

"Baby! Oh god! Salamat naman at nagising ka na. May masakit ba sayo? Nauuhaw ka ba?" natatarantang tanong nya. Naalala ko naman ang ginawa nyang pag-amin sa akin.

"Don't touch me" nanghihinang sabi ko tsaka binawi ang kamay ko sa kanya.

"Baby"

"Don't call me baby. I'm not yours anymore" nagbago ang expression ng kanyang mukha na kanina ay tuwa na may halong pag aalala na napalitan ng lungkot at pagkadismaya.

"Why? Is there anything wrong? Are you breaking up with me?" dama ko ang sakit sa bawat salitang binitawan nya. Mahal na mahal ko sya pero hindi ako makapaniwala na nasa ganitong sitwasyon kami pareho.

"Yes I am. A-and I-I'm inlove w-with someone e-else" nauutal na sagot ko. Nagsinungaling ako.

"Sino? Si De Sales? Yung gagong yun? Putangina nya!" napahilamos sya sa mukha nya at nagtakip ng mukha atsaka umupo. Naririning ko ang mga hikbi nya. Pinilit kong tumayo.

"Isaias, listen. You and me, we belong to each other, pero iba na ang sitwasyon ngayon. Hindi na tulad ng dati na normal pa tayo. May nga hadlang na. Magkalaban na tayo. At darating ang araw na tayo rin ang papatay sa isa't isa." I walked towards him and held his hands.

"Pero bakit? Bakit ganito? Simple lang naman ang pangarap natin pero bakit humantong sa ganito? Hindi naman kita sasaktan. Hindi naman kita pababayaan. Poprotektahan naman kita pero bakit? Mahal kita! Mahal na mahal! At kung kaylangan na talikuran ko kung ano man ang meron ako gagawin wag ka lang lalayo, wag mo lang akong iwan! Please!" Nagsitulo naman ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

"Ang gusto ko lang naman sating dalawa na mag sama tayo ng habangbuhay. I know that forever doesn't exist but we can make it happen because we're together. I don't want to lose you at sabi ko sayo noon diba ikakamatay ko? Nakalimutan mo na ba? Noong araw ng debut mo? I promised, we promised. Teka! Nasaan yung bracelet na binigay ko sayo?" Oh my god! Yung bracelet!

"U-ugh n-nawala ko eh. Sorry." nakayukong sabi ko. Nakakahiya.

"Nawala mo? O winala mo? Please tell me tge truth because I feel that there's something bothering you. Baby, you know that I love you and I can do anything for you. I have the guts to protect you because you're mine and I'm your protector." diretsong tingin na sabi nya.

Maya maya ay pumasok na si Jacob.

"I'll give you 20 seconds to leave or else I'll kill you"