Wings University

PROLOGUE

"THIS is the only way. Please Queen! We need to save the princess for our future." Umiiyak na sabi ng tapat na taga pagsilbi ng Hari sa kanya.

"B-but how about my husband? Our King?! Iiwanan nalang ba natin sya dito kasama ng mga mandirigma? Walang katiyakan ang kanyang kaligtasan!" Umiiyak din na pahayag ng Reyna.

"I know, Queen. But leaving the King here alone is one of his order. The second one is to bring you, Queen and Princess Atara to the safest place outside this kingdom."

Walang nagawa ang Reyna kung hindi ang sumunod nalang. She has no power left. Lahat ng kapangyarihan nya ay naubos ng ipinanganak nya ang prinsesa.

Kaylangan pa nyang mag hintay ng isa't kalahating taon upang manunbalik ng tuluyan ang lahat ng kanyang lakas.

Sa isang sekretong lagusan sila dumaan dahil napapalibutan na ng kalaban ang buong kaharian.

Ng marating nila ang mundo ng mga tao ay tsaka lamang sya napanatag para sa kaligtasan ng kanyang anak subalit mas doble naman ang kabang naramdaman nya para sa kanyang asawa.

ISANG linggo ang nakalipas bago sya naka tanggap ng isang bughaw na sulat na tiyak nyang galing sa kanyang asawa.

Ang sulat ay nakalutang sa hangin at dahan dahang bumaba katapat ng kanyang mukha.

Ng bumukas ang sulat ay napaiyak na naman ang reynan kaya nahawa pati na rin ang prinsesang kalong nito.

"M-mahal kong Reyna, p-patawad kung hindi ko na matutupad ang pangako ko s-sayo."

Kitang kita sa bughaw na papel ang imahe ng Hari habang hirap na nagsasalita at puno ng dugo ang muka nito.

"A-alagaan mo ng mabuti ang m-munti palang nating prinsesa. Umaasa a-ako na ihahanda mo sya sa pagbabalik nyo sa ating kahari--an."

Huminto ito sa pagsasalita upang huminga ng malalim.

"Masaya kon-g ibabalita sayo ang ating pagkapanalo pero hindi parin kayo m-makakabalik sa ating kaharian dahil pansa-mantala ko itong isinara at ang ating prinsesa lamang ang makakapagbukas n-nitong muli."

"S-sanayin mo sya para maging handa sa pangalawang digmaan na darating. M-mahal na Mahal ko kayo, Mahal ko."

"M-ag Iingat k-kayo palagi. P-paalam"

Kasabay ng pagpikit ng Hari ang pagliyab ng bughaw na sulat.

Ang Reyna at prinsesa ay tuloy parin sa pagiyak.

'Pangako Mahal kong Hari. Hinding hindi kitabibiguin.' mahinang bulong ng Reyna at tila hudyat naman ito sa pag hinto rin sa pagiyak ng magandang prinsesa.

Wingslyy♡