******
Ertesi gün tüm cesaretimi toplayıp Sinan'ın yanına gitmeye karar verdim. Bütün gün ağlamaktan gözlerim şişmişti. Kahvaltı yapmadan hemen evden çıktım. Aklımdan o kadar çok şey geçiyordu ki ona söylemek için, hepsi birbirine karışmıştı. Ne söyleyeceğimi planlayarak okulun bahçesinden içeri girdim. Bu kez kendime o kadar güveniyordum ki ne olursa olsun onunla konuşacak, benim de onu sevdiğimi anlatacaktım. Sinan henüz gelmemişti. Zaten bilerek erken gitmiştim ki ders başlamadan vaktimiz olsun diye. Gözümü giriş kapısına dikmiş, onu bekliyordum. Nihayet Sinan kapıdan okulun bahçesine doğru ilerliyordu. Ben de hemen harekete geçip ona doğru yürümeye başlamıştım ki, lüzumsuz Tarık hemen Sinan'ı lafa tuttu. Şans işte.. Ama yılmak yok Bilge dedim kendi kendime ve yanlarına gitmeye karar verdim.
-Günaydın Sinan, Tarık..
-Ooo günaydın Bilge, n'aber ? Dün yoktun. Eee okul kapanıyor tabi, rahatsın.
-Hı hı, evet. Tarık aslında ben Sinan'la bir şey konuşacaktım.
-Tabi tabi konuşun, ne konuşacaksın ? Ya bu arada kahvaltı yaptınız mı birer tost mu yesek, daha vakit var..
-Sen neden kendine tost almaya gitmiyorsun Tarık ?
-Ya olur mu öyle şey. Hep birlikte oturup yiyelim işte. Tamam hadi ben ısmarlıyorum. E hadi yürüyün,gidip alalım.
-Tarık ! Bizi yalnız bırak. Hadi sen git tostunu ye şöyle uzuuuuun uzun..
-Haaaaa anladım anladım tamam. Siz yalnız kalmak istiyorsunuz. Hadi kalın bakalım, gittim ben..
-Nihayet !
-Ne konuşacaksın benimle Bilge ? Konuşacak bir şey kaldığını pek sanmıyorum.
-Sinan, ben bugün tüm cesaretimi toplayıp geldim. O gün ve bizde yemek yediğimiz akşam, aslında kendimi ifade edemedim. Saçmalayıp durdum farkındayım. Ama bu, o kadar kolay değil. Beni anla lütfen. Yani biz çok iyi arkadaşız, dostuz ve ben bunun bozulmasından çok korkuyorum.
-Arkadaşlığımız neden bozulsun ki Bilge ? Ama sen bana böyle davrandığın sürece zedeleniyor farkında mısın ?
-Evet ama içimde bunun olacağıyla ilgili bir korku var. Asıl sebep bu ve sonra, ben, daha önce hiç bir erkekten sevgi sözcüğü duymadım. Erkek gibi görüyorlardı sanırım beni.. Belki de bütün bunlar yüzünden gerçek düşüncelerimi açıklayamadım, kilitlendim kaldım.
-Peki.. Gerçek düşüncen nedir Bilge ?
-Şeyy..
-Sakın yine filmden bahsetme. Tamam anladım, Breaking Bad güzel film ve yeni sezon bölümleri yok. Şimdi asıl meseleye gelelim. Seni dinliyorum.
-Haklısın, bu biraz trajikomik oldu.. Asıl düşünceme gelince..
Gözlerinin içine bakakalmıştım. Yine heyecanlanıyor, titriyordum ve tüm vücudum karıncalanıyordu. Ama bu kez ne olursa olsun söyleyecektim. Tüm bu olumsuz belirtilere rağmen dudaklarımı yavaşça aralayarak ;
-Ben.. Ben de
-Bilge ! Bilge iyi misin ? Yardım edin bayıldı !
Evet, bayılmıştım. Etrafıma tüm okul toplanmış, birinin elinde su, diğerinin elinde kolonya, bir yandan da beni tokatlayan müdürümüz sağolsun ilgilenmişler, kendime gelmemi sağlamışlardı..
-Hah ! İşte açtı gözlerini. Ben dedim ama birer tost yiyelim diye. Kesin açlıktan bayıldı.
-Offf n'oldu bana böyle ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Yolu Birdir
Romance...Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Onun beni sevdiğini hissediyordum.Bana hislerini açmamıştı ama bunu anlayabiliyordum. Bu tıpkı konuşamayan bir bebeğin sana agular yapıp, elinde ki çıngırağı paylaşması gibi bir şeydi...