Hafta sonunu iple çektim. Nihayet planımı uygulayabilecektim.Bakalım Pınar'ın bloğu işe yarayacak mı ? Bu tür internet sitelerine hep karşı çıktım. Ama bir kereliğine kullanmam da ne sakınca olabilir ki ?
-İnkây etmene yağmen Sinan'a aşık olduğunu anlamıştım Bilge.
-Aşk mı? Yok artık, sadece kısmen ilgileniyorum o kadar..
-Bu yüzden mi bu kaday çaba ?
-Minik, bu bir araştırma.. İşte oldu.Anketi açtık.Bakalım, takipçilerin ne cevap verecek ?
-Beni hafife alma Bilge. İnteynet benden soyuluy.
-Bu yüzden buradayım dostum.(...)
-Bilge, üç gün oldu ama şu anket sonuçlayına bak. Bu inanılmaz!
-Sana güvenebileceğimi biliyordum.Eee ver bakalım şu çıktıları, ne cevap vermişler çok merak ediyorum.Çok fazla katılımcı vardı. Okuması uzun zaman alacaktı.Fakat o gece bütün yazılanları okumaya kararlıydım..
-Bilgeeee, Bilgeee hadi uyan artık sabah oldu. Burayı ne hâle getirmişsin böyle, bu kâğıtlar da neyin nesi ?
-Tamam anneee kalkı... Ne ? Kâğıt mı ? Aaa onlar çalışma notlarım, sınavım var da..
-Acele etsen iyi olur, burayı toparla ve kahvaltıya gel, lütfen bekletme.Ortalığı topladıktan sonra alel ecele kahvaltımı yapıp, okula gitmek için yola çıktım. Yol boyu anket sonuçlarını düşündüm. Sıra, Sinan'a belli etmeden, bu sonuçlar doğrultusunda, onun bana karşı ilgisi olup olmadığını tespit etmeye gelmişti. Sinan o kadar olgun biriydi ki, onu anlamak bazen çok zor olabiliyordu. Olaylara felsefî yaklaşımları beni kendine çeken şeylerden biriydi.
Bu zamana kadar hiç bir erkeğe ilgi duymamıştım. Çünkü erkek gibiydim.Öyle hanımefendi tarzı giyinmedim hiç. Kot pantolon, kısa saçlar, dipten kesilmiş tırnaklar.. Hiç aşık olmadım hem.. Nasıl bir şeydi aşk ? Şu an hissettiğim olamazdı ama.. Olabilir miydi ?Sınıfa girerken birden heyecanlandığımı hissettim. Sırama doğru ilerledim. Bir yandan da bütün sınıfa bakıyormuş gibi yapıp, Sinan'ı yokladım. Fakat yerinde yoktu. Gelmemiş miydi ? Hasta mıydı acaba ? Neden birini göremediğimizde akla ilk önce hasta olduğu gelir ki ? Of ne saçmalıyorum ben. İçimden konuşmayı bıraksam iyi olacak.
-Minik, hedef yerinde yok, bilgin var mı ?
-Hedef ?
-Anlasana işte hedef, anket..
-Haaaa Sinan mı ?
-Biraz daha bağırsaydın, yan sınıftakiler duymamıştır..
-Afedeysin veee maalesef hedef hakkında bilgim yok..Acaba hasta mıydı gerçekten ? Kesin hastadır, başka ne olabilir ki ?
Okulda hep Sinan aklımdaydı. Ondan başka hiç bir şey düşünemedim. Ha bir de yan komşunun yeni köpeğini. Çok tatlı, bir görseniz.Hep öyle bir köpeğim olsun istemiştim. Sanırım adını pattis koyardım. Suratı patatese benziyor çünkü. Offf yine içimden konuşup, saçmalamaya başladım. Bu aralar bunu çok sık yapıyorum..(...)
Ertesi gün heyecanla okula gittim.Bahçede Sinan'ı gördüm. Nihayet gelmişti. Yüzümde aptalca bir gülümsemeyle, ona doğru yürüdüm.
-Geçmiş olsun Sinan.
Sinan bana gülmüştü ve bu gülüşü çok iyi tanıyordum. Altından kesin bir şey çıkacak bu alaycı gülüşün..-Neden ? Hastamıydım ki ?
-Aaa, şeyy.. Sınıftaki çocuklar öyle söylemişti..
Tabi canım, iç sesim olmasın o..
-Hayır, hasta değil, izinliydim. Edebî eserlerle ilgili bir yarışmaya katılıyorum. Okul temsilcisiyim.
-Vay canına, harikaymış. Bundan haberim yoktu.
-Dün belirlendi. Bu yüzden yoktum ve kimse bilmiyordu.
-Senin adına sevindim.
O kadar utanmıştım ki..
-Yanakların kızardı Bilge, iyi misin ?
-Soğuktan öyle olurum bazen, çarptı sanırım..
Tam sırasıydı..Anket sonuçlarından biri de küçük temaslarla ilgiliydi.Yap hamleni Bilge kızım, bu fırsat kaçmaz!
-Baksana yüzüm çok yanıyor. Diyerek elini yüzüme koydum. Bakalım ne diyecekti..
-Hemen içeri girelim, daha fazla üşüme.Yoksa hasta olacaksın.Evet, bütün söyleyebildiği buydu. Oysa ki, yüzüm hakkında bir yorum yapması gerekiyordu. Ne bileyim, yanaklarımın yumuşaklığından, pürüzsüzlüğünden söz edebilirdi. Neyse, anketin ilk uygulanışıydı.Belki de yanaklarım o kadar da yumuşak değildir..
*Bilge iç sesini kısmanın bir yolunu bulabilecek miydi ? Temas denemesinin başarısız oluşu, yanaklarının yeterince yumuşak olmamasından mı kaynaklanıyordu ? Tüm bu soruların cevabı bir sonraki bölümde.Kaçırmayın! (VOTE tık tık)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Yolu Birdir
Romansa...Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Onun beni sevdiğini hissediyordum.Bana hislerini açmamıştı ama bunu anlayabiliyordum. Bu tıpkı konuşamayan bir bebeğin sana agular yapıp, elinde ki çıngırağı paylaşması gibi bir şeydi...