FRİEND&LOVE (Park Jimin)

1. Bölüm

Evet arkadaşlar yeni kitap ile geldim nasılız? Buraya Başlama tarihinizi yazmayı unutmayın. Hikayeye geçelim.

&

&

&

Telefonuma gelen bildirim sesiyle aynada son kez kendime bakıp elime aldım.

(Mesajlar eğik yazı)

Jimin: Ağaç oldum. Meyvelerim dökülecek.

Yazdığı mesaja kahkaha attıktan sonra eteğimi çekiştirip, çantamı da alıp odamdan çıktım. Annem mutfaktan çıkınca hemen hızlı koşup ayakkabılarımı geçirdim. Anneme görünürsem, bir şey yemeden evden çıkmama izin vermezdi. 

Sınıf 12 idik. Yani Jimin ve ben aynı sınıfız. Ve 12 yıllık arkadaşlarız da. Birbirimizi çok iyi tanırız. Her şeyimizi, her sırrımızı biliyoruz. Ama onun bilmediği tek bir tane sırrım var. 4 yıldır ondan hoşlanıyorum. Bunu sadece o değil, hiç kimse bilmiyor. Bu kadar zaman içinde bile itiraf etmeye çekindim ondan. Reddeder diye düşündüm. 

Ayakkabılarımı da ayağıma geçirdikten sonra rahat bir nefes verip evden çıktım.

Orada duruyordu işte. Ayağıyla yerde daire çiziyor, şarkı mırıldanıyordu. Biliyorum işte en sevdiğimiz şarkıyı söylemeye çalışıyor. İngilizcesi berbat olduğu için komik bir tarzda, kendi halinde söylüyordu. Koşarak yanına gittim. Kafasını kaldırıp bana baktı ve kaşlarını çattı.

Jimin: Ne kadar bekledim haberin var mı?!

Ne yani bu mu? Ben onun için ilk defa, hafif de olsa makyaj yapayım. O beni azarlasın. Tüm heyecanımı yıktı gerçekten. Daha geçen sene ona güzel görünmek için ilk defa saçımı açık bırakmıştım. Ama o bunu bile fark etmemişti. Şimdi yaptığı gibi.

Heaven: Geldim işte dır dır yapma.

Sakince onu arkamda bırakıp yürümeye başladım. Moralimi bozmuştu. 

Birden elimden tuttu. Yemin ederim sanki o an kalbim zor dayandı gibi hissettim. Ve koşmaya başladı.

Jimin: Hemen yetişmemiz lazım. Senin yüzünden laf yemek istemiyorum. 

İkimiz de koşarken söyleniyordum ben de. Çünkü gerçekten hızlı koşuyordu ve ben düşmemek için zor koşuyordum. 

Okula geldiğimizde yavaşça durdu ve elimi bıraktı. Sonra kolunda ki saatine baktı. 

Jimin: Tam 20 dakikadan az sürede gelebildik. İyi ki varım.

Dediğine göz devirdim.

Jimin: Ah gerçekten yoruldum. Hadi yürü de gidelim. Bir daha evden geç çıkarsan bundan daha hızlı koşarız ona göre.

Sonunda sınıfa girdik ikimiz de. Aynı sırada oturuyorduk. Bu yüzden en arka sıraya adım attık. O havalı girişini yaparken her zamanki gibi, ben sadece arkadan onu takip ediyordum. Yılın ilk okul günü... Heyecanlı olur sanmıştım ya da Jimin beni görünce belki bana karşı bir şeyler hisseder sanmıştım. Ama yanıldım... O her zaman ki Jimin'di. Sadece arkadaşım onun için. Sakince yerimize geçerken zil çaldı.

Jimin: Of ya. Sabah bir şey yemeden çıktım. En azından ağzıma bir şey atsaydım.

O söylenirken ben defterimi çıkarıyordum çantamdan.

Jimin: Hey Heaven baksana.

Heaven: Ne oldu?

Jimin: Eğer acayip sesler duyarsan korkma tamam mı? Midemden gelebilir.