Kız odasını ışığa boğan yıldırım ve akabinde duyduğu gök gürültüsüyle tatlı uykusundan sıçrayarak uyanıverdi.
İki Babasıda ona gökgürültüsü sesinden korkar diye onlarla birlikte uyuyabileceğini söylemişti fakat kız onlara artık bebek olmadığını kanıtlamak için odasında tek başına uyuyabileceğini söylemişti.
Korktuğu için kucağında ki Seungmin Babasının verdiği peluş file sıkıca sarılıp başını öne eğerek gözlerini kapattı.
Korkuyordu fakat Babalarına hala o minik kız olmadığını göstermek istiyordu. Bu yüzden yağmur dinene dek uyumamaya karar verdi.
Yıldırımın ışığı daha yakından göründükten sonra gelen öncekinden daha gürültülü gökgürültüsü sesiyle, gözyaşları yanaklarından süzülmeye başladı.
Artık küçük bir kız olmak istemiyordu fakat duyduğu sesler ona çok korkutucu geliyordu.
Odasının kapısı gıcırdayarak açılırken kafasını kaldırmadan öylece durmuştu. Babalarının karşısında güçsüz görünmek istemiyordu fakat kız Babalarının her zaman onu koruyacağını biliyordu.
"Kyu? Bebeğim, iyi misin?" Hyunjin Babasının güven veren sesini duyduğunda kendine engel olamadan kafasını kaldırıp içeri giren Babasının yüzüne baktı.
"Korktum." korkmuş ve titrek çıkan sesiyle konuştuğunda Hyunjin yatağın kenarına oturup, kızını kolları arasına aldı.
"Bebeğim, hala bizimle uyuyabilirsin. Minie Baban senin için endişeleniyor." Babasının kolları arasında gerilmiş bedeni gevşeyen küçük kız kafasını sallayıp Babasına sarılırken yanına bıraktığı peluş fili alıp üstündeki yorganı kaldırdı.
Hyunjin, küçük kızının korkmuş bedenini kucağına alıp, Seungmin ve kendisinin odasına götürdü.
Kollarındaki bedeni, Seungmin ve kendisinin arasına bıraktıktan sonra terliklerini çıkarıp yorganın altına girdi. Başını yastığa koymadan önce, eşi ve kızının üstünü iyece örttü.
"Kyu, Artık korkmana gerek yok. İkimizde senin yanındayız." Seungmin sakince konuşup Kyurin'e doğru dönerek kolunu beline atarak sarıldı.
Hyunjin de Kyurin'e döndükten sonra altta kalan kolunu eşi ve kızının başlarının altına, diğer kolunuysa kızının üstünden Seungmin'e sardı.
Kyurin Babalarının ilgisine karşın gülümseyerek gözlerini kapattı. Sırtını Seungmin Babasının göğsüne, kafası da Hyunjin Babasının göğsüne yaslıyken daha küçük bir bebekken kaybettiği ailesinin sıcaklığını hissediyordu.
İki Babasının da hem kendine karşı, hem de birbirlerine karşı olan sevgilerini iliklerine kadar hissediyordu.
*
Selam~ Bu son bölümdü.
Yazdığım süreç boyunca yanımda olan herkese teşekkür ederim. Yorumlarınızla kendimde güç buluyorum, lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin.
sizi seviyorum, kendinize cici bakın~!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
