JEONGIN'S POV
Mag isa akong naglalakad papunta ng JYP university, dapat si Hyejin noona ang kasabay ko kaso sinundo ni Hyunjin hyung. Ayan tuloy lonely ako, pero pwede nyo naman akong samahan dito :)
Habang naglalakad ako, may napansin akomg familiar na figure ng isang babae. Jiyeon?
Nakatayo siya sa kabilang daan at nakayuko. Mukang nag aabang ng masasakyan? Eh ang lapit lang kaya ng Univ, sabagay baka ayaw nya lang umitim. Pero kahit naman na kasing kulay na nya ang uling mamahalin ko pa rin siya.
Tumawid ako papunta sa pwesto nya at naglakad papunta sa tabi nya. Kinakabahan ako, balak ko pa naman siyang kausapin. Sana di siya mag sungit huhu :<
Habang papalapit ako ay mas lalo namang bumibilis ang tibok ng puso ko, may halong kaba at kilig, dahil andyan sya sa harapan ko at baka sungitan nya ako.
"H-hi Ji-Jiy-eon" nauutal na bati ko kay Jiyeon pagkalapit ko sa kaniya. Ugh! Bakit ba kailangan kong mautal? Bawas pogi points tuloy hays :(
Tinignan nya ako mula ulo hanggang paa at tinaasan ng kilay. ANG GANDA NYA TALAGA. Jiyeon pakasal na tayo huhu.
"H-hi Jiyeon ako nga pala si Yang Jeongin, an- " di ko na natuloy ang sasabihin ko ng siniringan nya ako at naglakad paalis. Sinundan ko naman siya.
"Hoy! Jiyeon pansinin mo naman ako!" Sigaw ko
Wala akong pakielam kung pinagtitinginan na ako ng mga tao dito, basta cute ako :D
Nang maabot ko siya ay hinawakan ko ang kamay nya at hinarap sa akin.
"Jiyeon~ pansinin mo naman ako, ang snob mo palagi kahit sa chat" reklamo ko sa kaniya.
"Mister, fyi di po kita kilala, at chat? Lahat ng nagmemessage sa akin ay pinapansin ko" sabi nya at siniringan nanaman ako. Kapatid ba talaga 'to ni Chan hyung?
"Weh? Eh bakit sineseen mo lang mga message ko sa'yo? Wala man lang reply, hmp!" Sabi ko at nag cross arm.
"Ikaw ba yung Yang Jeongin ba yun? Yung kapatid ni Hyejin?" Tanong niya sa akin
"Yep! Yiee tinandaan pangalan ko" tukso ko sa kaniya. Again, tinarayan nya nanaman ako.
"Sadyang lagi lang nagpo-pop yung pangalan mo sa notifications ko dahil sa leche mong mga message" sabi niya.
"Eh, ayaw mo kasing pansinin" sabi ko sa kaniya
"Ugh! Ang nonsense kasi ng mga messages mo eh, pasalamat ka nga at di pa kita binoblock" sabi ni Jiyeon sa akin. Tinignan nya ang risk watch nya at napansin ko ng tumaas ang kilay nya.
Ang hikig nyang itaas ang kilay nya ha.
"Tsk, yan late na ako sa klase ko, kasalanan mo 'to Jeongin!" Inis na sabi nya sa akin.
"Okay lang yan, atleast napansin mo na ako, hehe" sabi ko habang nakangiti. Tinarayan nya ako at naglakad palayo sa akin.
"Babye Jiyeon! See you sa school" masayang paalam ko sa kaniya. Di nya ako pinansin at diretso lang sa paglakad.
"WOOHH! NAPANSIN NA NYA AKO! " Sigaw ko at tumatalon pa.
Wala akong paki kung muka akong tanaga dito sa daanan, basta masaya ko dahil napansin na ako ni Jiyeon kahit na masungit sya sa akin.
:D
Nonsense 🤣
BINABASA MO ANG
𝐩𝐚𝐩𝐚𝐧𝐬𝐢𝐧 ; 𝐉𝐄𝐎𝐍𝐆𝐈𝐍 [ 𝐛𝐨𝐨𝐤 𝟏 & 𝟐 ]
Fanfiction[ DISCONTINUED ] "𝘏𝘰𝘺,𝘑𝘪𝘺𝘦𝘰𝘯 𝘱𝘢𝘯𝘴𝘪𝘯𝘪𝘯 𝘮𝘰 𝘯𝘢𝘮𝘢𝘯 𝘢𝘬𝘰!" _____ 𝐩𝐚𝐩𝐚𝐧𝐬𝐢𝐧 ; 𝐉𝐄𝐎𝐍𝐆𝐈𝐍 [ 𝐛𝐨𝐨𝐤 𝟏 & 𝟐 ] 𝘫𝘦𝘰𝘯𝘨𝘪𝘯 𝘹 𝘺𝘰𝘶