daddy's lil boy - jaeyong

let me love you

Doktor Taeyong Quinzel hayatının hatasını yapmış olduğunun farkındaydı. İçeriye sevdiği adam için soktuğu makineli tüfekler ardı arkasına patlarken ve bütün mesai arkadaşları birbiri ardına yere düşerken farkındaydı, Jaehyun iyi birisi değildi.
Fakat şu hayatta kim iyiydi ki? Hepimiz yeri geldiğinde özgürlüklerimiz için savaşmayacaksak o zaman yaşamanın ne anlamı vardı ki? Doktor farkında değildi fakat bunlar onun fikirleri değildi. Joker nasıl düşünmesini istediyse öyle düşünüyordu.

Özgür bıraktığı canavarın kendisine zarar vermeyeceğine inanıyordu Doktor Quinzel. Yine de kurşun sesleri onu korkutuyordu bu yüzden acil çıkış kapısına doğru yürümeye başladı. Elleri titreyerek kapının şifresini girmeye çalışırken yüzü maskeli iki adam onu kollarından tutup sürüklemeye başladılar.
Doktor sürekli bağırıyor, tekmeler savuruyordu. Adamlar onu deriden yapılmış bir hasta masasına zincirleyene dek. Taeyong bu odayı çok iyi biliyordu. Burası Joker ve onun gibi hastalar üzerinde beyinlerine voltaj vererek araştırmalar yaptıkları odaydı.
Gözlerinden yaşlar dökülerek ağlarken gördüğü bedenle birden sessizleşti. Jaehyun onu kurtarmaya gelmişti. Yanına doğru yaklaşan bedeni gördükçe korkusu azalıyordu. Jaehyun içeri gülümseyerek girdi "Bakın burada ne varmış." ve hasta masasının üzerindeki spotu  Taeyong'un yüzüne tutarken üzerine basa basa "Doktor Taeyong Quinzel..." dedi.
Yüzündeki dövmeler ve serseri tipine rağmen Taeyong ondan hiç korkmuyordu. Sanki Jaehyun ne yaparsa yapsın Taeyong'un canını yakmazdı. Dr. Taeyong Quinzel bir kez daha yanılıyordu...

"Söylediğin her şeyi yaptım." dedi Doktor nefes nefese "Sana yardım ettim."
Joker'in gülümsemesi büyürken "Bana yardım ettin."diye tekrarladı alaycı bir ses tonuyla.

"Aklımda kalan son anıları silerek" derken yumruklarını sert ve seri bir şekilde Taeyong'un yattuğı sedyenin iki yanına vuruyordu. Taeyong gözlerini sımsıkı kapattı. Artık devamında ne geleceğini, Joker'in ona neler yapacağını kestiremiyordu.

"Beni öfke ve karmaşa dolu bir kutuya tıktın." derken ellerini o dağınık fakat yumuşacık gözüken saçlarının arasından geçirdi Jaehyun. Birden geri çekilerek masadan uzaklaştığında yeniden keyiflenmiş gibi bir hali vardı. "Tedavini sende denemeye ne dersin, Doktor Quinzel?" diye sordu.

O Taeyong'un hayatının aşkıydı. Ölümü onun ellerinden olsa bile ondan nefret etmeyi düşünemezdi. Kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştı. "Ne yapacaksınız, beni öldürecek misiniz Bay J?" diye sordu doktor.

"Oh.. Hayır, seni öldürmeyeceğim" dedi Joker ve ekledi "Sadece canını yakacağım...
Gerçekten çok çok yakacağım."

"Öyle mi sanıyorsunuz, katlanabilirim."

Gerisi gerçek bir acıydı. İnsanın tam beynine vuran ve bilincini kaybetmesine sebep olabilecek kadar yüksek bir acı...

Doktor uyandığında etrafta kimse kalmamıştı ve ortalık darmadağınıktı. Joker'i bulması gerektiğini düşünüyordu. Eğer onun izini şimdi kaybederse onu bir daha  asla göremezdi. Nereye gitmiş olabilir diye düşündü. Aklına gitmiş olabileceği tek yer geliyordu...

Doktor Taeyong Quinzel, hızlıca hastaneden çıkıp motosikletine atladı. Joker'in bir seansı esnasında kendisine anlattığı o eski  depoya doğru sürmeye başladı. Joker ona kendisinin o depodaki kimyasal dolu kazanlardan birisine düşüp hayatının değiştiğini anlatmıştı.
Kesinlikle oraya gidiyordu. Oradan kurtulur kurtulmaz oraya gitmek istediğini anlatmıştı doktora. Motorun hız limitini biraz daha zorlarken Joker'in arabasını gördü. Hızını arttırıp Jaehyun'un arabasıyla aynı hizaya geldiğinde "Kenara çek" diye bağırdı.

Fakat Joker onu duymuyormuş gibi davranıyordu. Doktor onun arabasının önüne kırdı ve dimdik karşısına geçti. Joker son anda ani bir frenle  önünde durduğunda Doktorun  peşini kolay kolay bırakmayacağını anlamıştı.
Taeyong arabanın ön kaputuna ellerini çarparak bağırmaya başladı "Beni bırakmıyorsun, beni bırakmıyorsun."

'Sen tam bir baş belasısın' diye fısıldadı Joker arabasından inerken.

"Söylediğin her şeyi yaptım, her ritüeli her şeyi... İzin ver seninle olayım." dedi, eli canavarın yanağını okşuyordu.
O sırada arkalarında duran bir kamyonun şoförü aşağı inip "Hey!" diye bağırdı. "Göt kafalı, sürtüğüne başka yerde bağır." Doktor Taeyong beline sakladığı silahı çıkartıp adamın tam başına doğrulttu ve tetiği çekti. Adam yere yıkılırken "yerinde olsam bunu yapmazdım- diyecektim." dedi Joker.

Doktor Taeyong, silahı Jaehyuna doğrulttu fakat Joker onunla alay ediyordu.
"Oo...  Lütfen canımı yakma. Arkadaşın olurum senin."

Dr. Taeyong Quinzel, gözleri yaşlarla doluyken "Sevgim seni korkutuyor fakat bir silah korkutmuyor mu?”dedi.

"Pekala" dedi, Joker. "Son bir sınav daha, eğer bu sınavı geçersen benimle olursun."

______________

İçinde kimyasalların kaynadığı kazanların yanındaki trabzanların önündelerdi. Joker ondan tamamen kurtulacaktı artık. "Soru," dedi yavaşça. "Sen, benim için ölür müydün?"

"Ölürdüm."

"Bu kolay oldu. Peki sen benim için yaşar mıydın?"

"Yaşardım."

"Dikkatli ol" dedi Joker
Böyle bir yemini düşünmeden etme. Arzular teslimiyete dönüşür, teslimiyet de güce."

Geri çekilip Doktor Quinzel'i izlemeye başladı. Quinzel, Joker'e güveniyordu, onun kendisini kurtaracağını biliyordu. Kollarını iki yanına açtı ve kimyasallarla dolu derin kazanın içine atladı.
Fakat Joker sevilecek ve güvenilecek bir adam değildi...
Bir fikirdi...
Bir ruh haliydi...

Kendisine tam teslimiyet duyup kendi ölümünü elleriyle hazırlamış Taeyong'a hiç acımadan arkasını dönüp, çıkışa yürümeye başladı. Çünkü o bir canavardı, o sevmezdi, o yalnızca acıtmayı bilirdi...
    

******