Hidden World: Unique creatures

《Chapter 13》

L O R E N A

"Τι-τι εννοεις θα μενουμε εδω;"

Ρώτησα με κομμενη την ανασα νιώθοντας τον Dooby να μου πιανει αμεσως το χερι εχοντας στραμμένα τα μεγαλα ματακια του σε εμενα.

Με ένιωθε, ηξερε ακριβως πως ενιωθα αυτην την στιγμη και η αληθεια ηταν πως ενιωθα... παραξενα..  λες και ολα μου τα συναισθηματα ειχαν αναμιχθεί μεταξυ τους και δεν ηξερα των να εκδηλωθω.

"Θα κοιμάστε εδω μεχρι να σου φτιάξουμε ενα δωματιο, και.. μεχρι να καταλάβουμε πως να σταματήσουμε την επιδραση της Lezabel πανω σου. Θα εισαι ασφαλής μαζι μου."

"Ενω εσυ δεν θα εισαι! Μπορω να σου προκαλεσω κακο οποιαδηποτε στιγμη, μπορω να σε σκοτωσω Gabriel! Οχι, δεν πρόκειται να το δεχτώ. Βαλτε με στο πιο απομονωμένο μερος του κάστρου, στο μπουντρούμι, σε καποιο αλλο δωματιο, αλλα δεν θελω κανεναν κοντα μου!"

Αναφωνησα κατηγορηματικά κοιτωντας και τους δυο και ετρεξα προς την πορτα μα οταν την τραβηξα, η πορτα δεν ανοιξε.

"Μπραβο Dooby!"

Ακουσα τον Gab να του λεει χαριζοντας ενα μικρο χαμογελο.

"Αφηστε με να βγω! Δεν θελω να σας προκαλέσω κακο!"

"Δεν θα το κανεις, οσο εισαι μαζι μας η Lezabel δεν μπορει να σου κανει τιποτα! Αντιθετως, οταν μεινεις μονη σου θα φέρεις την καταστροφή."

Δηλωσε κάνοντας αργα βήματα προς το μερος μου πηγαινοντας να μου πιασει το χερι μου μεσα στην λαβη του μα γρηγορα το τραβηξα μακρια του πηγαινοντας δυο βηματα προς τα πίσω.

"Μη Gab... απλα μη!"

"Ηρεμησε ενταξει, δεν θα σε πειραξω ξανα απλα... μην ξεχνας πως οτι νιωθεις, το νιωθει και ο Doob. Προσπάθησε να ηρεμησεις. Πηγαινε ξαπλωσε, θέλεις ξεκουραση... και οι δυο σας."

Ειπε και μου εδειξε το κρεβατι του κανοντας  μου νοημα να παω να κατσω πανω σε αυτο.

"Και εσυ; που θα κοιμηθείς;"

Ρωτησα κοιτωντας τον χωρο γυρω μας... οπουδηποτε αλλου εκτος απο τα ματια του δηλαδη.

"Θα κοιμηθώ οταν σιγουρευτώ πως δεν κινδυνεύεις. Ξαπλωσε και μην σκεφτεσαι τιποτα. Θα ειμαι εδω για οτι χρειαστείς."