Hidden World: Unique creatures

《Chapter 4》

L O R E N A

Επικρατούσε απόλυτη ησυχία στο δωματιο μου.

Για πρωτη φορα στην ζωη μου το πρωινο μου ξυπνημα δεν περιείχε ουτε φωνες απο τον κατω οροφο, ουτε η θεια Tess δεν ηρθε να με ξυπνήσει για να παω να τους στρωσω το τραπεζι, ουτε η Marissa δεν ειχε βαλει τα ξεφρενα τραγουδια της σε ολη την διαπασών.

Δηλαδη αλλη μια απόδειξη πως δεν ημουν στο σπιτι μου και πως ολα οσα ζουσα δεν ηταν ενα πολυ κακο ονειρο.

"Καλααα ξυπνητουρια στην πιο ομορφη προστατευόμενη  μου!"

Πετάχτηκε ξαφνικα απο το πουθενα ο Dooby πανω στο κρεβατι μου κατατρομαζοντας με αυτον τον τροπο.

"Dooby, με τρομαξες!!
Δεν εμφανίζονται ετσι απο το πουθενα μπροστα σε μια κοπελα που μεχρι χθες το πιο περίεργο πραγμα που ειχε δει στην ζωη της ηταν τα δαντελωτα εσώρουχα της θειας της!"

Αναφωνησα αναστεναζοντας εντονα καθως ειχα ανασηκωθει στους αγκωνες μου για να τον κοιταξω καλυτερα.

"Δεν καταλαβα και πολλα απο αυτα που μου ειπες για αυτο θα τα αγνοησω και θα μπω αμεσως στο θεμα μας.
ΣΗΚΩΩΩ ΓΡΗΓΟΡΑ, ΕΧΕΙΣ ΑΡΓΗΣΕΙ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, Η MRS AMIRA ΘΑ ΜΕ ΒΡΑΣΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΑΝ ΑΡΓΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!"

Αρχισε να μου φωναζει σαν τρελαμενο, χοροπηδώντας συνεχεια πανω στο κρεβατι μου κανοντας το ανω κατω.

"Σε ποια μαθηματαα;"

Απόρησα βαριεστημένα καθως αγκαλιασα σφιχτα το μαξιλαρι μου βυθίζοντας το κεφαλι μου πανω σε αυτο.

"Λοιπον, ειχες πρωτη ωρα μαθημα με τον mr.Carlos αμυνα κατα των σκοτεινών δυναμεων.
Εμμμ εμμ εμμ μετα ειχες με την Mrs. Dorothy 'Καταρες και Μαγια' και τελος εχεις Τεχνικές Υπεράσπισης Εαυτού με τον Gadriel.
Αλλα επειδη αργησες στα πρωτα δυο μαθηματα θα πας απευθειας στο 3ο."

Με το που ακουσα τι μου ειπε, δηλαδη το τελευταιο ονομα και το μαθηματα, πετάχτηκα απο το κρεβατι μου έντρομη κοιτώντας τον σαν χαμενη.

"Θ..θα κανω μαθημα με τον Gabriel... με αυτον που με εσωσε χθες στο δασος;"

"Ναι, ακριβως, και πιστεψε με νευριαζει πολυ οταν αργουν στο μαθημα του, για αυτο δεν θα σου συνιστούσα να αργησεις περισσοτερο."

Το σωμα μου ειχε σταματησει για μια στιγμη να κουνιέται με ολα αυτα που ακουσα και απλα εδωσα λιγο χρονο στον εαυτο μου για να εμπεδωσω ολα αυτα που μου ειπε αλλα τοτε με ενα σπρώξιμο του Dooby ημουν ηδη όρθια και κοιτουσα πανικοβλητη γυρω μου αναζητώντας κατι να βαλω.