VISION

5. BÖLÜM

-6 ay önce-

Yağmur çok güzel yağıyordu. Her zaman yağmurun yağışını, yağmur sesini dinlemeyi sevmişimdir.

Verandada oturmuş, kitabımı okuyup bazen ara verip yağmurun yağışını seyrediyordum. Daha sonra James'i gördüm. Islanmıştı. Tanrım, bu çocuk tam bir salak. İnsan bi şemsiye alır yanına. Üstelik çok sakince yürüyordu ama yağmur hızını hiç düşürmüyordu. En sonunda verandaya yanıma geldi.

"James, hasta olucaksın"

"Bana birşey olmaz" dedi ve ses tonundaki üzgünlüğü hissettim. Yüzü de aynı şekildeydi.

"Noldu?" diye sordum meraklı bir şekilde. James genelde böyle üzgün gözükmezdi.

"Amanda" diye cümleye başlarken önemli birşey olduğunu anladım. Genelde bana bebeğim derdi.

"Amanda, şehirden ayrılman gerek" dedi. Biraz önce doğru mu duymuştum? Bana şehirden gitmemi mi söyledi bu çocuk?

"James, ben anlamıy-"

"Anlayacak birşey yok Amanda sadece şu lanet olası şehri terket" diye bağırdı. Neden bağırdı ki? James bana asla bağırmazdı. Neler oluyordu?

"Hiçbir sebep olmadan gideyim mi yani şehirden?"

"Gitmen için sebep çok"

"Eğer benden ayrılmak istiyosan beni başka bir yere göndermeden de yapabilirsin bunu"

"Amacım senden ayrılmak değil, sadece burada güvende değilsin o kadar" dedi. Güvende değil miydim? Ne saçmalıyordu bu çocuk yine?

"Nasıl güvende değilim?"

"Değilsin. Bana güvenmen lazım"

"Sana güveniyorum James. Ama şu an söylediklerin çok saçma. Neden güvende olmayayım ki? Ayrıca nasıl bir anda burayı terkedebilirim? Ailemi nasıl ikna ederim?"

"Ailen seninle birlikte gelmeyecek" dedi. Tamam şu anda gerçekten de saçmalıyordu

"Sen ne dediğinin farkında değilsin. Neden onlarsız gitmek zorundayım peki?" diye sordum bağırarak. Sinirleniyordum.

"Çünkü onlar... onlar iyi olucak Amanda" dedi. Tereddüt etmişti. Yalan söylüyordu

"Yalan söylüyosun, bana doğruyu söyle" diye bağırdım. Gerçeği hak ediyordum. Bana kalkıp şehri terk etmemi söylüyordu ve nedenini söylemiyordu. Şimdi de yalan söylüyor, harika.

"Amanda, sadece bana güven. Lütfen. Burdan gitmen lazım."

"Hayır" dedim. Kararlıydım. Ne kadar inatçı olduğumu James de biliyordu.

"Keşke bunu yapmak zorunda kalmasaydım" dedi ve daha ne olduğunu soramadan koşarak uzaklaştı.

Tam arkamı dönüp içeriye giricektim ki birisi kolumu çekip başımı sütunlardan birine çarptırdı. Başım dönüyordu. Daha toparlanamadan mideme bir tekme yedim daha sonra da sonsuzluk gibi gelen bi süreyle yumruk yedim. Kaç kişi olduklarını göremiyordum ama tahminen 2 kişilerdi. Sonra tanıdık bir ses bağırdı. James.

"Yeter bu kadar" Başım dönüyordu, midem bulanıyordu, tüm vücudum ağrıyordu. Birisi beni kucağına alıp taşımaya başladı. Her ne kadar bulanık görsem de bunun James olduğunu biliyordum. Pislik.

Uyandığımda hastanedeydim. Babam ve annem başımda bekliyordu. James ve Kate de biraz geride duruyordu. Onu görünce korkudan çığlık atmak istedim ama yapamadım. Fazla güçsüzdüm. Daha sonra doktor geldi ve bazı kontroller yaptı. Ben iyiydim ama James iyi değildi. Başım hala dönüyordu, kendimde değil gibiydim ama yine de olan herşeyi hatırlıyordum. Doktor gittikten sonra beşimiz odada yalnız kaldık. Babam sessizliği bozdu

"Eğer James olmasaydı şu an neler olduğunu düşünemezdim"

"Evet, onun gibi birine sahip olduğun için çok şanslısın" diye devam etti annem. Bunların kafası mı iyi? Beni dövdürten kişiyi övüyorlardı şu an.

"Bakın bu benim haddime düşmez ama bence Amanda bir süre buradan uzakta kalmalı." dedi James. Şimdi ne yapmaya çalıştığını anlıyordum. Beni dövdürtüp ailemi ikna etmeye çalışıyordu. Ailem burada tehlikede olduğumu düşünürse beni buradan gönderirlerdi. Mantıklıca. Sonunda sesimi toparlayabildim ve herşeyi anlattım.

"Amanda, başını çok kötü çarpmıştın. Seni kurtaran James'ti ve o sana asla zarar vermez" dedi Kate. En yakın arkadaşım benim tarafımda değildi ama ailem olurdu değil mi?

"Kate haklı ve James de haklı. Bir an önce teyzenin yanına gidiyorsun" dedi babam. Bunu babam dedi. Benim babam. Annem de olumlu şekilde kafa salladı. Benim annem. Kendi öz ailem bile benim tarafımda değildi.

Herkes benim gitmem konusunda hem fikir olduktan sonra James benimle özel olarak konuşmak istediğini söyledi ve her ne kadar gitmeyin desem de geri kalanlar dışarıya çıktılar.

"Amanda, üzgünüm. Bunu yapmam gerekiyordu. Mecburdum. Bir gün bunu neden yaptığımı anlarsın ama anlamamanı tercih ederim. Ben seni bu olanlardan korumaya çalışıyorum, tehlikeye sokmaya değil. Güven bana" ona asla güvenemezdim. Beni dövdürtmesinin bir açıklaması olamazdı. Tam defol demeye hazırlanırken kanımı donduran kelimeler ağzından çıktı

"Sakın geri gelme, yoksa çok kötü şeyler olur" dedi. Biraz önce erkek arkadaşım tarafından tehdit edilmiştim. Ben olayın şaşkınlığıyla meşgulken alnımdan öptü ve hiçbir şey olmamış gibi çıkıp gitti

-olaydan 5 ay sonra-

Sonunda eve dönmek güzeldi ama içimde her zaman bir korku vardı. 1 ay sonra okullar açılıyor ve ben teyzemin yaşadığı şehirde okula gitmek istemiyorum. Bu senemi orada geçiremem. Uzun bir süre teyzemde kaldım ve gerçekten de iyi hissettirmişti. O şehirden uzak. O pislikten uzak. Aradan 5 ay geçmesine rağmen hala olanları atlatamamıştım. Beni çok etkilemişti. Benim yerimde kim olsa etkilenirdi. Evime dönmem demek,James'in yaşadığı yere dönmem demekti. Ama daha sonradan öğrendim ki ben buraya gelmeden 1 hafta önce şehirden ayrılmış. Onu da biri dövdü mü acaba? Keşke. Beni dövdürtmesini kimse bilmiyor, aslında aileme ve en iyi iki arkadaşıma anlattım ama inanmadılar. O yüzden herkes sadece ayrıldığımızı biliyor. Kalp kırıcı bir şekilde. En azından onların gözünde de James bir pislik. Ama benim onu nasıl gördüğümle yarışamaz bile. Umarım bi daha onun o iğrenç suratını görmem. Bir daha bunları yaşamak, istediğim en son şey.

SELAAM. TEEN WOLF İZLEYEN VAR MI ARANIZDA? BEN BÜYÜK BİR FANIYIM VE BUGÜN SEZON FİNALİ OLDU 9 AY ONSUZ NASIL YAŞARIM BİLEMİYORUM :D NEYSE KONUMUZA DÖNELİM. ÖNCELİKLE ŞUNU SÖYLEMEK İSTİYORUM, BEN BU HİKAYEYİ DENEYİM OLSUN DİYE, EĞLENMEK İÇİN YAYINLADIM O YÜZDEN VOTE, YORUM VE OKUNMA SAYISI ARTSIN DİYE HER BÖLÜMÜN SONUNDA LÜTFEN VOTE VE YORUMLAR ARTSIN DEMEYECEĞİM AMA YİNE DE BUNLARIN ARTMASI BENİ MUTLU EDER SONUÇTA YAZMAK İÇİN UĞRAŞIYORUM -Kİ BUNU ZORUNLU OLARAK DEĞİL SEVEREK YAPIYORUM YANLIŞ ANLAŞILMASIN- VE BENİM İÇİN ÖNEMLİ OLAN HİKAYEMİN BEĞENİP BEĞENİLMEDİĞİ ARA SIRA BUNU DA BELİRTİRSENİZ SEVİNİRİM. AYRICA VOTE VE YORUM YAPANLARA ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM. SİZDEN TEK İSTEDİĞİM ŞEY EĞER BEĞENMEDİĞİNİZ BİR YER VARSA VE BUNUN İÇİN ÖNERİNİZ VARSA BANA SÖYLEMENİZ ÇÜNKÜ DÜŞÜNCELERİNİZİ ÇOK MERAK EDİYORUM.  TEŞEKKÜR EDERİM, SİZİ SEVİYORUM.