Ik sta voor mijn huis te wachten. Als het goed is is Ethan hier bijna, om me op te halen voor de kermis.
Om een of andere manier voel ik me raar als ik aan hem denk. Ik voel geen vlinders, maar ook geen leegte. Eigenlijk dat gevoel dat je hebt als je aan vrienden denkt, gewoon, dat je ze mag en dat je om hun geeft. Maar dat is hem nu juist, ik was overtuigd de eerste keer dat ik hem zag, bij die Engels les, dat ik verliefd op hem zo worden. Hij is heel aardig, en schattig, en knap, en ik kan zo nog wel doorgaan, maar toch, er klopt iets niet. Er is niks mis, ik vertrouw hem volledig, maar ik weet niet zeker of het wat word.
Maar ik denk dat ik als ik nog een paar keer met hem op date ga, dat ik dan waarschijnlijk wel een crush op hem krijg, dat moet wel gewoon.
Ik voel me telefoon trillen in me zak.
Ethan ♡
Ethan: heyy, ik ben er over 1 minuut. sta je klaar?
Ik: ja, allang
Ethan: sorry dat je moet wachten, prinsesje ;)
Ik giechel. Wat een versierder is het toch ook.
Het spijt me intens, maar dit deel is alweer kort. Maar nu heb ik een vraag, vinden jullie korte delen of lange delen fijner om te lezen?? Laat het alsjeblieft in de reacties weten! Ik ga nu slapen, het is 00:42.
Love youuuuuuu xx
JE LEEST
MY FAVORITE BAD BOY ~ a Grayson Dolan fanfiction (Nederlands)
Fanfiction"Begrijp je het dan niet?" Hij keek me zo boos aan. Het enige wat ik wou doen op dat moment is me hoofd tegen een deur aan slaan, en keihard huilen. "Ik doe het voor ons." Ik zag zijn ogen ook waterig worden. Wat wou ik hem graag vastpakken, slaan...
