MY FAVORITE BAD BOY ~ a Grayson Dolan fanfiction (Nederlands)

James

Vermoeid loop ik richting school, ik ben gister veel te laat gaan slapen. Bij de ingang zie ik m'n vriendinnen al staan. "Daar is ze hoor, de getande Mia!" Joelt Juli. Ik lach. "Het was niet zo moeilijk hoor, die Grayson lijkt me nog best prima." Rose begint met lachen. "Prima?" Proest ze het uit. "Ja, hij ziet er inderdaad prima uit, maar zijn personaliteit is ver van prima. Hij is een slechte jongen, een 'bad boy', en dan nog geeneens zo eentje als in die fanfictions, maar een oprecht slechte jongen. Daar moet je niet aan beginnen." "Ervaring?" Vraagt Amanda aan Rose. "Beetje." Zucht ze terug. Juli glimlacht wijd. "Ik heb een ideetje." Zegt ze geheimzinnig. "Wat?" Vraag ik nieuwsgierig. "Aangezien Grayson de eerst volgende schooldag, maandag dus, weer op school is, heb ik wel een leuk opdrachtje voor je." Zegt Juli. "Ik ga haar niet weer €100 geven, hoor." Zegt Rose snel. "Nee, deze is voor een koffie." Gelijk staan mijn oren op scherp. Ik zeg het je, ik doe alles voor koffie. "Ik luister." "Je moet ervoor zorgen dat Grayson jou mag, en misschien ons ook. Als hij het met ons voor heeft, kunnen we niet in de problemen komen met hem." "Problemen?" "Laten we zeggen dat er vorig jaar veel blauwe plekken en schorsingen waren, voor meerdere leerlingen." "Maar...waarom voor meerdere? Ik dacht dat Grayson het probleem was?" "Daarom. Als iemand hem niet bevalt, zorgt hij ervoor dat die persoon in de problemen komt. "Ow, oke, maar wat wil je dat ik doe dan?" Juli glimlacht weer. "Ik wil niet dat je het dwingt, en ik wil ook niet dat je je voelt alsof ik je hier tot dwing, als je het niet wilt, hoeft het echt niet, maar aangezien hij jou tot nu toe mag, kan je misschien weer naar de Dolans huis toegaan, en een beetje bevriend worden met Grayson, en een goed woordje voor ons doen. Maar probeer niet echt erg bevriend met hem te raken ofzo, ik weet niet wat voor een invloed hij heeft op mensen." Zegt Juli er nog bezorgd achteraan. "Is goed." Zeg ik.
Ik zoek mijn wiskunde boek in mijn tas, terwijl de docent binnen komt lopen, met een jongen achter zich aan. Ethan, die naast me zit, blijft maar door ratelen over hoe hij wel 5% van die €100 wilt, aangezien het zijn broer was. De docent maakt een sussend geluid om iedereen stil te krijgen. "Nou, goedemorgen iedereen. Vandaag gaan we wat opdrachten voor ons zelf maken, en ik kom zo even langs om het huiswerk te checken, maar eerst heb ik hier een nieuwe klasgenoot voor jullie. "Hey, ik ben James, ik ben 19, en ik kom uit Texas." Zegt de jongen. Hij heeft zo te zien wat eyeliner op, en hij glimlacht voorzichtig. "We vinden het fijn om je hier te hebben, James." Zegt de docent. "Ga maar daar zitten, achter Ethan." James loopt wat langzaam naar de plek. Terwijl ik begin aan m'n sommen, merk ik vanuit mijn ooghoek dat James en Ethan aan het praten geraakt zijn. Ik draai me om naar hun. "Hoi, ik ben Mia." "Hey" zegt James. Hij ziet er aardig uit. "Ik vroeg net aan James of hij vanmiddag meeging naar mijn huis, en dan kan jij misschien ook komen?" Vraagt Ethan. "Ja, leuk." Ik probeer half te werken en half mee te doen in het gesprek, maar merkt dat dat niet echt lukt. Ethan en James ratelen maar door over van alles en nogwat.
"Dus, Texas?' Vraag ik aan James, terwijl we voor Ethan en Graysons huis staan. Ethan krijgt de deur niet open. "Ja, ik woonde daar al me hele leven, maar de mensen daar die... ja... accepteren veel dingen niet. "Oh, zoals wat?" Ik merk dat James wat oncomfortabel word. "Je hoeft het niet perse te zeggen." Zeg ik snel. "Nee het is prima, ze zijn allemaal heel gelovig, racistisch en homofobisch." "Oh, en-" ik word onderbroken door James. "Ja, ja dat ben ik, maar, nog niet doorvertellen graag." "Doe ik niet." Ik glimlach. "Ja!" Roept Ethan, die net de succesvol heeft opengemaakt. Ik loop achter hem naar binnen. Grayson komt van de trap aflopen. "Je had ook gewoon kunnen aanbellen." Zegt hij lachend. Ethan zucht geïrriteerd, maar ik en James lachen erom. "Zullen we naar boven gaan?" Vraagt Ethan. "Ik kom zo, ik pak nog even wat te drinken." Zeg ik. "Oke." James en Ethan lopen de trap op, terwijl ik de woonkamer in loop, naar de keuken. "Zit je nu alweer in m'n keuken?" Vraagt een nieuwsgierige Grayson. "Ja, ik heb besloten om in te trekken." Zeg ik spottend. Ik probeer het kastje met glazen open te maken, maar hij zit te hoog. Grayson pakt er een glas uit voor me. "Hier." "Thanks." "Dus, wie is de andere jongen?" Vraagt Grayson nieuwsgierig. "James." "Zit hij bij ons op school?" "Ja sinds vandaag." "Hm, ik mag hem niet." Ik kijk verbaasd. "Hoe kan je dat nu al weten?" "Dat weet ik gewoon snel met mensen." "Mag je mij?" Vraag ik nieuwsgierig. "Weet je hoe je iemand moet aangeven bij de conciërge?" "Nee." "Dan mag ik je." Ik lach. Ik vul mijn glas met water en loop weer richting de gang. Ik loop naar Ethans kamer, maar blijf stil staan voor de deur. Ik hoor namelijk geen gepraat in z'n kamer, meer eerder wat klinkt als een film. Wacht eens, dat is to all the boys i've loved before. Waarom zouden twee jongens die film kijken. Ik open de deur voorzichtig, en zie James aan een trui op de grond vriemelen, en Ethan glimlachend op bed zitten. "Mag ik-" begint James, als hij mij ziet. Verschrikt springt hij op. "Mia!" Roept hij enthousiast. Ethan draait zich nu ook om. Die kijkt wat geïrriteerder.
Als de film is afgelopen licht James slapend op Ethans bed, terwijl Ethan voorzichtig een deken over hem heen legt. Als hij klaar is draait hij zich tot mij. "De gang, nu." Verbaasd loop ik mee.
"Ik kende James al van vakantie, ik ging vroeger altijd naar mijn oma in Texas." Begint Ethan.
"Oke.. dus?"
"Nee, dat ik daarom zo normaal doe bij hem."
"Je doet nu niet normaal anders."
"Ik doe heel normaal."
Ik trek een wenkbrauw op. "Sure."
"Ik moet je wat vertellen." Zegt Ethan gestresst.
"Oke, zeg maar."
"Je moet niet judgen he."
"Ik beloof dat ik niet zo judgen."
"Ik denk dat ik bi ben."