MY FAVORITE BAD BOY ~ a Grayson Dolan fanfiction (Nederlands)

Ethan's huis

We stonden voor een groot huis. En met groot bedoel ik niet gewoon groot, nee, het was een villa formaatje. "Zo" zei ik. "Ja, i know, het is een beetje groot, maar me ouders hebben gewoon toevallig goed betaalde banen." Het leek alsof het huis zo'n vier of vijf verdiepingen had, en het had veel ramen. Voor het huis stonden maar liefst 3 auto's geparkeerd, met die van Ethan erbij 4. 1 tesla, 1 BMW, 2 jeeps. Ook was de voortuin al intens groot, ik kon me amper voorstellen hoe groot de achtertuin wel niet moest zijn. "Zullen we maar naar binnen gaan?" Vroeg Ethan aan me, terwijl ik met open mond het huis bekeek. "Uh, ja." Hij pakte een sleutel uit zijn broekzak en maakte de deur open. We liepen door een marmeren gang naar een ruime woonkamer.
Er stond een grote bank, meerdere zitstoelen, en een grote flat screen tv. Op de bank zat een jongen onderuitgezakt op z'n mobiel een spelletje te spelen. Hij draaide zich om, en het was, Ethan? Verbaasd keek ik de jongen aan. Hij leek precies op Ethan, precies hetzelfde gezicht. Nog steeds verbaasd keek ik van de jongen op de bank naar de echte Ethan, en dat nog een paar keer. Ethan lachte. "We zijn een tweeling, dat is Grayson." Oh. Oke. Nu hij het zei had die Grayson ook wel een iets ander kapsel, en z'n gezicht zag er een tikje anders uit. Intelligenter. Hij had killere ogen, waar Ethan juist die warme ogen had. Zijn haar zat verward, en zijn lip was droog en kapot. Moeizaam keek hij me aan. "En dit is?" Vroeg Grayson verveeld. "Mia, een vriendin van me." Antwoordde Ethan. "Een vriendin, of je vriendin?" "Een vriendin" "Das nieuw" gromde Grayson. Grayson was wel knap hoor, maar ja, dat was Ethan ook. Toch was er iets anders aan Grayson, maar ik kon me vinger niet leggen op wat. "Zit je ook bij Ethan op school?" Vroeg Grayson, nog steeds verveeld. "Ja." "Tot over een week dan." "Maar Juli zei dat je nog een maand geschorst was." "Wie?" "Juliana" "Oh, ken ik niet. En als ik die trut niet ken, en zij mij dus blijkbaar ook niet kent, moet ze haar bek houden over mijn leven. Ik ben al drie maanden geschorst geweest, dit is mijn laatste week. "Oh, wat hebben ze je toch gemist, Dolan." Grapte Ethan. "Over dat, ik waardeer het niet heel erg als mensen mijn naam stelen. Ik hoorde van Jacob dat jij blijkbaar iedereen commandeert om jou ook Dolan te noemen? Weird, man, zoek je eigen shit." "Ten eerste, ik wil helemaal geen Dolan genoemd worden, ten tweede, hoezo geloof jij gelijk alles wat Jacob zegt? Ik ben je broer he, Jacob is een leeghoofd. "Dan hebben jullie tenminste een overeenkomst." "Okeeeee, Ethan, zullen we naar boven gaan?" Zei ik snel om de spanning te breken. "Ja." Zei Ethan kortaf, en liep voor me de trap op. Grayson mompelde nog pissig iets, maar we hoorden het al niet meer. Net toen we boven waren, voelde ik mijn mobiel trillen.

Onbekend nummer
? : wees voorzichtig met hem.

Wat. De. Hell?

Ik: wtf? wie ben je? en met wie!
?: je hoeft niet te weten wie ik ben, ik bedoel namelijk geen kwaad. ik zit bij je op school, en je ziet eruit als iemand die aardig is, met een hart. en wees voorzichtig met Grayson. ik heb gezien dat je met Ethan omgaat, en de meiden die dat doen worden meestal ook geobsedeerd door zijn broer, om een of andere reden. gewoon fuckgirls. maar ja, negeer Grayson, hij kan je in gevaar brengen, waarom denk je anders dat hij geschorst is.
Ik: k. toch wil ik weten wie je bent of ik stuur de politie op je af.
?: ik help alleen maar.

Oke. Wtf. Dus blijkbaar kunnen random mensen van mijn school gewoon mijn nummer krijgen? Dat is leuk nieuws. Yay.

Hey! Sorry dat het steeds zolang duurt voordat ik nieuwe delen plaats, misschien ga ik meer plaatsen in de vakantie, maar dat weet ik nog niet. Maarrr, ik wil even heel erg bedankt zeggen! We hebben gewoon de 370 reads! Thank uuu!
Love ya xx