Ik zit op Ethans kamer, door wat boeken te bladeren uit zijn boekenkast, die alleen maar bestaat uit kinderboeken. Ik weet niet wat beter is alleen, dat de boeken misschien oud zijn en dat hij nu niet meer leest, of dat hij kinderboeken heel interessant vind. Ethan loopt de ijsberen naast zijn bed. "Ik zou zweren dat hij iets ging verbranden hoor, zo gestoord is hij wel." Zegt hij. "Als hij echt gestoord was had hij niet zo'n saaie smaak als vanille ijs genomen." Ethan zucht. "Ik ben echt pissig hoor!" "Ohnee, das al de tweede keer in één dag. Moet ik de dokter bellen?" "Niet grappig." Ethan laat zichzelf met een plof op het bed vallen. Hij begint een beetje onhandig te tikken met z'n voet. Ik heb hem nog nooit zo gestresst gezien, maar dat kan ook komen omdat ik hem pas kort ken. "He, rustig, het is niet alsof hij word opgepakt voor een aanstekertje stelen." "Nou, ten eerste, dat kan dus wel gebeuren, en ten tweede, dat zou niet de eerste keer zijn. Hij is zo onderhand een bekende bij de politie. Hij moet blij zijn dat hij minderjarig is, anders had hij kerst gevierd achter de tralies. Ik ben wel trots op hem hoor, hij is een van de jongste in de staat ooit om een strafblad te krijgen." Voegt hij er nog sarcastisch achteraan. Mijn mond valt open. Toch niet zo saai als vanille ijs dus.
Mijn telefoon trilt.
* ROSE 🌹🖤 HEEFT €100,- NAAR U OVERGEMAAKT*
Ik glimlach. "Wat? Waarom glimlach je?" "Strafblad jongen heeft me honderd euro bezorgd." Zeg ik met een grijns. "Heeft hij geld naar je overgemaakt?" Vraagt hij verbaasd. "Nee, Rose." Ik leg het uit, en krijg een grote rol met z'n ogen van Ethan.
Hey! Weer een kort hoofdstuk, maar ik wou dit er nog ff achteraan gooien. Ik merk dat ik het steeds leuker begin te vinden om dit boek te schrijven, dus das fijn :). Ennn, heel erg bedankt voor de 570 reads!
Laat in de comments achter wat je denkt dat er gebeurd in het volgende hoofdstuk!
Loveyouuuu! xx
JE LEEST
MY FAVORITE BAD BOY ~ a Grayson Dolan fanfiction (Nederlands)
Fiksi Penggemar"Begrijp je het dan niet?" Hij keek me zo boos aan. Het enige wat ik wou doen op dat moment is me hoofd tegen een deur aan slaan, en keihard huilen. "Ik doe het voor ons." Ik zag zijn ogen ook waterig worden. Wat wou ik hem graag vastpakken, slaan...
