Na school
Ik loop uit het school gebouw, nog een beetje kletsend met Rose. We zijn bijna bij het hek als ik iemand me naam hoor roepen. Ik kijk om, en het is Ethan. "Mia, kom eens." Hij wenkt me naar zich toe, en zijn gezicht staat boos. Ik loop naar hem toe, en bedenk wat ik heb gedaan om hem zo boos te maken. "Ik ben echt pissig." Zegt hij gelijk als ik voor hem sta. "Oh echt joh, nog niet gemerkt" zeg ik sarcastisch, "maar ben je op mij boos of?" "Nee, op Grayson, en daarom moet je nu eigenlijk echt even mee naar mijn huis." "Wacht, wat? Hoezo moet ik dan mee?" "Nou omdat.. ik.." hij zucht. "Ik durf hem niet alleen onder ogen te komen." "Waarom?" Ik zucht. Ik heb geen zin om mee geslepen te worden in alle Grayson drama, puur omdat meneertje Dolan zo stoer is als een baby. "Leg ik zo wel uit, maar we moeten nu gaan, ik ben oprecht bang dat hij het huis afbrand ofzo." "Oke, ik moet nog even wat zeggen tegen Rose." "Schiet op." Ik loop snel naar Rose. "Staat die honderd euro voor die tag nog steeds vast?" Fluister ik met een glimlachje. Ze grinnikt. "Jup, veel succes."Ethans huis
Ik sta achter Ethan voor een dichte deur, terwijl Ethan de sleutel in het slot probeert te rammen. "Kutzooi, ga gewoon in dat slot." Scheldt hij in zichzelf. Ik sta daar maar een beetje ongemakkelijk, naar me versleten vans te staren. Ik moet echt nieuwe kopen, maar dat kan dan mooi van die honderd euro. Ik hoor de deur open vliegen, en zie Ethan naar binnen stormen. Die is blijkbaar toch niet zo bang voor z'n broer als hij zei. "Laat alles vallen!" Schreeuwt Ethan het huis door. "Laat je zien dan, he!" Schreeuwt hij er nog achterna. Ik zucht. Wat een drama gelijk weer. Ethan stampt naar boven, terwijl ik naar de keuken loop om wat drinken te pakken. Daar vind ik dan ook gelijk Grayson, zittend in de kleermaker zit op het aanrecht, een bakje ijs te eten. "Is hij boos?" Vraagt hij grijzend. "Nogal, hoe heb je dat voor elkaar gekregen?" "Aansteker gestolen bij de Kruidvat." "Je wat?" Ik kijk hem bang aan. "Ik was te lui om te betalen" zegt hij nonchalant. Wat een kutjoch. "Waarom?" Vraag ik hem. Hij trekt een wenkbrauw op. "Sigaretten." "Rook je?" "Nee, ofcourse niet, ik hoef me longen niet te verneuken." "Waarom dan sigaretten?" "Voor Jacob." Hij neemt nog een hap ijs. "Welke smaak?" Vraag ik. "De sigaretten?" Vraagt hij verbaasd. "Nee, het ijs." "Vanille." "Saai." Ik kom naast hem zitten. Ookal ben ik nog steeds soort van bang voor hem, lijkt hij me wel relaxed. "Wil je ook?" Vraagt hij. Ik knik. Hij springt van het aanrecht af en pakt nog een bakje ijs. "Hier." Hij geeft het aan, "en vanille is niet saai hoor, het is gewoon een underrated ijssmaak." Ik maak een instemmend geluid, omdat mijn mond vol met ijs zit. "Trouwens, begin ik als ik het heb doorgeslikt, kan je dit op je insta verhaal zetten?" Hij kijkt me verbaasd aan. "Wat?" "Ik krijg €100 van Rose als ik word getagd in je verhaal." "Dus daarom ben je nu ijs met me aan het eten?" "Nee, ik had gewoon zin in een 'underrated ijssmaak." "Oke." Hij pakt ze telefoon uit z'n zak. Ik ben verbaasd dat hij hier ook echt mee akkoord gaat. "Lachen." Ik zie een flits en knijp me ogen dicht. Hij lacht. Ik kijk naar zijn telefoon, waar de meest mislukte foto van mij ooit op staat. Hij ziet hoe erg ik de foto haat. "Ja, je had niet gezegd in wat voor 'n foto je getagd moest worden." Ik zie hem de foto op z'n verhaal zetten, als Ethan binnen stampt. "Waar de fuck is d-!" Hij stopt zijn zin als hij ons ziet. "Grayson." Gromt hij. "Ethan." Zegt Grayson met een grote glimlach. Ze beginnen weer eens te bekvechten, maar ik dwaal al snel af wanneer ik een appje krijg.Onbekend nummer
?: ik zei toch, blijf bij Grayson uit de buurt?!
Ik: stop met me appen of ik stuur de politie op je af.
?: gaat lekker als je niet weet wie ik ben x.Ik zucht. Ik ga wel een nieuwe simkaart kopen ofzo.

JE LEEST
MY FAVORITE BAD BOY ~ a Grayson Dolan fanfiction (Nederlands)
Fiksi Penggemar"Begrijp je het dan niet?" Hij keek me zo boos aan. Het enige wat ik wou doen op dat moment is me hoofd tegen een deur aan slaan, en keihard huilen. "Ik doe het voor ons." Ik zag zijn ogen ook waterig worden. Wat wou ik hem graag vastpakken, slaan...