In love with a ghost?! ft. Why don't we (Dutch)

8

Het is heel erg leuk en er komen vaak hele aardige mensen langs. Ik ben een vrouw van ongeveer 30 jaar aan het helpen als ik ineens Nina binnen zie komen.

Ik merk dat ik een beetje rood wordt en draai me snel weg van Nina. Ik probeer haar wel gewoon te negeren zodat ik deze mevrouw kan helpen. Ik zie een leuk bloesje waarvan ik denk dat het haar heel leuk zal staan dus ik loop er naar toe en geef hem aan de vrouw. De vrouw loopt even weg naar de paskamers en ik vouw wat kleren op.

'Ik dacht al dat ik je hier zou vinden' hoor ik ineens iemand achter me zeggen, oh ja Nina was hier nog. 'Oh hoi Nina, had je wat tijd over om hierheen te komen, of is je vriendje nu ongerust?' zeg ik een beetje te bot en ik zie Nina rood worden. 'Sorry oke ik ben gewoon een beetje in de war van alles wat er gebeurd de laatste tijd.' zeg ik er snel achteraan en ik zie dat Nina een beetje opgelucht is. 'Lau kijk, ik wilde het echt tegen je zeggen, maar ik was bang dat je me een loser zou vinden omdat ik zo snel na Julian al iemand ontmoet heb, maar hij is echt heel lief voor me.' Ik zucht en kijk Nina aan 'Nina je moet doen wat je zelf wil, echt waar, maar ik was gewoon bang dat je er spijt van zou hebben en dat je het uit wraak voor Julian zou doen.' 'Nee nee, echt niet. Ik wilde het eigenlijk ook niet maar hij is echt heel lief en grappig en zorgt voor me. Ik ben echt blij met hem.' legt Nina uit en ik merk dat ik niet boos op haar kan blijven.

Dan komt de vrouw weer naar buiten en ik zeg tegen Nina dat ze even moet wachten als ze wilt en ze knikt. Ik vraag of ze misschien even de poppen in de etalage aan wil kleden en ze loopt gelijk naar de kleding. Ik help de vrouw even en uiteindelijk koopt ze het bloesje, een t-shirt en nog een leuke spijkerbroek.

Ik loop terug naar Nina en bied mijn excuses aan. Ze geeft me een knuffel en vraagt dan of we wat gaan drinken na het werk. Ik knik en Nina vraagt of ze nog meer kan helpen hier, om wat tijd met mij door te brengen. Ik knik en kijk wat er nog allemaal moet gebeuren. De rest van de middag gaat heel snel en het was redelijk rustig in de winkel dus ik en Nina hebben niet heel veel hoeven doen.

Ik zeg gedag tegen mijn collega's en ik loop samen met Nina naar een klein cafeetje om wat te drinken. Ik schrik als ik Daniel daar ineens zie zitten en vraag aan Nina of we misschien ergens anders wat kunnen gaan drinken. Ik heb wat tijd nodig om alle informatie over Daniel te verwerken en hem een beetje uit mijn hoofd te zetten en het helpt niet echt als Daniel dan in de buurt van me is.

Een poosje later zit ik samen met Nina in een ander cafeetje en Nina vraagt zich af wat er allemaal aan de hand is en waarom we naar een ander café moesten. Ik leg uit dat ik de jongen uit mijn dromen, Daniel, gevonden heb en vertel haar alles wat ik weet over hem. Behalve dan het deel dat ik hem misschien een beetje leuk vind. Als ik dat tegen haar zeg wordt ze of helemaal gek en gaat ze hem opzoeken om het hem te vertellen of gaat ze me raar vinden dat ik de persoon die mij beschermt leuk vindt. Nadat ik haar alles verteld heb vertel ik haar dat ze het echt niet tegen anderen mag zeggen omdat ik het zelf niet eens mocht weten en ze belooft me niks te zeggen.

Nina en ik hebben ons drinken en gebakje op en we zeggen elkaar gedag. Ik stap in mijn auto en rijd naar het strand. Ik ga vaak naar het strand om na te denken of om gewoon te genieten van alle mensen die plezier hebben. Het klinkt misschien heel raar maar ik kan echt vrolijk worden als ik zie hoeveel plezier anderen mensen hebben. Ik ga op het zand zitten en trek mijn benen op. Ik sluit even mijn ogen en als ik mijn ogen weer open zit Daniel ineens naast me. 'AAH Daniel, je laat me schrikken wil je dit niet meer doen?' zeg ik geschrokken en Daniel begint te lachen 'Haha rustig ik ben het maar en nee ik ga niet stoppen ik vind het leuk om je gezicht te zien als je schrikt.'

Daniel en ik praten en poosje en ik kijk na een tijdje op mijn telefoon voor de tijd. 'Shit het is al 8 uur ik had al lang thuis moeten zijn voor het eten' 'Sorry Daniel ik moet echt gaan nu. Ik moet nog avondeten.' Ik wil weglopen maar Daniel houdt me tegen. 'Waarom eten we niet samen ergens wat? Dan breng ik je na het eten weer veilig terug naar huis.' zegt Daniel en ik word een beetje rood. 'Uhh ja is goed. Laat me dan even mijn ouders appen zodat ze weten waar ik ben' en ik app snel even mijn ouders en Eva om te zeggen dat alles goed is en dat ik voor 10 uur thuis ben.

Daniel brengt me naar een heel gezellig restaurantje aan het strand en het eten is heerlijk. Ik heb biefstuk en Daniel heeft een hamburger. Het is echt heel gezellig samen met Daniel en voor ik het weet is het alweer half 10. 'Ik moet gaan Daniel. Ik betaal het eten wel, ik denk dat ik je wel mag trakteren na alle keren dat jij me hebt gered.' 'Nee nee, ik ben hier de man dus ik betaal het eten en ik breng je wel naar huis' zegt Daniel en ik merk dat het toch geen zin heeft om er tegenin te gaan.

(Hoe vinden jullie mijn verhaal tot nu toe? hebben jullie nog tips? xx Bo)