In love with a ghost?! ft. Why don't we (Dutch)

17

Ik heb nog een poos met Eva zitten praten over Daniel en over jongens in het algemeen en de conclusie is: Begin nooit aan jongens want ook al zijn ze even aardig ooit zullen ze je kwetsen. Precies op het moment dat we op wilden staan om ons forever single leven in te gaan ging mijn telefoon af.

Ik keek op het beeldscherm dat oplichtte en zag Daniel zijn naam staan. Eva en ik staren een poosje naar het beeldscherm en na een poosje hang ik op. 'Ik hoef even niet te praten met hem' zeg ik en Eva knikt begrijpelijk. 'Ik denk dat hij vandaag nog wel terugkomt om te praten' zegt Eva en legt haar hand troostend op mijn schouder. Ik knik en kijk dan op mijn telefoon voor de tijd. Het is al half 8 dus ik moet zo naar school. 'Ik heb helemaal geen zin in school, want dan moet ik weer met de jongens om gaan' leg ik aan Eva uit die knikt. 'Snap ik wel misschien kunnen we aan mama vragen of we vandaag thuis mogen blijven. Dan kunnen we naar het strand ofzo en morgen hebben we toch vrij door de studiedag.' zegt Eva en ik vind dat best wel een goed idee. 'Ik ga het wel vragen' zeg ik en ik loop de deur uit naar beneden.

'Mama, mogen Eva en ik vandaag misschien een keertje thuisblijven van school? We zijn namelijk allebei best wel moe van vannacht en we hoeven morgen toch niet naar school dus dan hebben we gewoon een langer weekend.' vraag ik zo lief mogelijk en mijn moeder kijkt me hoofdschuddend aan. 'Jullie zijn me er wel eentje zeg, ehm, vooruit dan maar, voor één keertje dan. Ik bel wel naar school om te zeggen dat jullie iets van een griepje te pakken hebben' zegt ze en ik spring een gat in de lucht. 'Dankje dankje dankje mam, je bent de beste!' zeg ik terwijl ik mijn moeder een knuffel geef en loop daarna naar boven om het tegen Eva te zeggen.

Eva en ik zitten nu al ongeveer een uur op het strand en ik heb al 8 gemiste oproepen van Daniel, 5 van Jack, nog een paar van de rest van de jongens en ik heb nog allemaal berichten gekregen met de vraag waar ik was. Ik bekijk ze allemaal even en wil reageren tot Eva zegt: 'Laat maar gewoon even, de docenten weten ook dat je ziek bent. Dan vragen ze het maar lekker aan hen. Anders komen ze zo weer naar je toe en nu heb ik je even voor mezelf.' Ik knik en geef Eva een knuffel. 'Ik hou van je Eef' 'Ik ook van jou Lau'

Ondertussen zijn we alweer een poosje thuis en hebben we al avond gegeten. Ook hebben de jongens me nog een paar keer geprobeerd te bellen, maar ik heb niet opgenomen en zit nu samen met het hele gezin tv te kijken. 'Mama, morgen moet ik de hele dag werken, om even wat meer geld te verdienen voor New York.' meld ik en mijn moeder knikt. 'Is goed, hoelaat moet je beginnen?' 'Ehm om half 9 moet ik daar zijn om alles klaar te maken. Maar ik ga nu naar bed want ik ben best wel moe. Welterusten' zeg ik. 'Ik ben al weg als je morgen weggaat en slaap lekker meisje' zegt mijn moeder en ik geef haar een kus op haar voorhoofd en loop dan naar boven.

Ik pak een pyjama uit de kast die bestaat uit een iets te kort shirtje en een iets te kort broekje en leg deze op mijn bed. Ik kleed me om en ik pak mijn oortjes om nog even muziek te luisteren. Ik lig op de grond naar mijn plafond te kijken, want dat doe ik heel vaak als ik muziek luister want daar word ik rustig van.

Na een halfuur op de grond te hebben gelegen doe ik mijn oortjes uit en sta ik op. Ik schrik me helemaal dood als ik ineens Jack in mijn kamer zie staan. 'Aah Jack. Hoe kom jij hier? En waarom ben je hier überhaupt?'

(Hey, sorry dat ik zo laat heb gepost maar ik had geen zin om verder te schrijven. Ik weet nog niet of ik in het vervolg wel elke dinsdag en vrijdag ga plaatsen maar dat zien jullie wel xx)