Een verhaal over Laura die een heel normaal leven heeft behalve dan dat ze elke nacht een rare droom heeft waarin ze steeds wordt gered door een en dezelfde jongen. Het rare is dat ze de jongen niet kent en ook nog nooit gezien heeft. Zou ze de jong...
Er is nooit iemand op de plek waar ik altijd ga zitten en er is een mooi uitzicht waardoor ik me altijd rustiger voel. Ik schrik op uit mijn gedachten als ik ineens een hand op mijn hand voel. Ik kijk naast me en schrik.
Ik spring op en geef een klein gilletje. 'Hahaha rustig maar ik doe je geen kwaad ofzo' zegt de jongen en ik ga weer zitten. Ik veeg snel mijn tranen weg en zorg dat je niet meer kan zien dat ik gehuild heb. 'Het spijt me voor mijn hoofd' zeg ik en ik zie een klein glimlachje op het gezicht van de jongen. 'Geen zorgen iedereen heeft wel een keer een down dag toch?' 'Volgens mij heb ik me nog niet voorgesteld, ik ben Daniel'. 'Ik ben Laura, ehh leuk je te ontmoeten'. zeg ik een beetje ongemakkelijk.
Ik wil natuurlijk niet zeggen dat ik de hele tijd over hem gedroomd heb want dat is raar. We zitten een poosje stil naast elkaar op het bankje en ik vraag of ik zijn nummer mag hebben zodat we kunnen appen. 'Ehm nou het zit zo ik heb zeg maar geen telefoon.' Ik kijk hem raar aan en begin dan te lachen. 'Huh dan ben je echt wel de enige van onze leeftijd gok ik zo'. Hij staat op en zegt: 'Nou ik zie je wel weer een keer doeg.' Ik kijk hem verward aan en vraag of ik iets verkeerds heb gezegd. Hij antwoordt met 'Nee je hebt niks fout gedaan ehm ik kom je nog wel een keer tegen' en hij loopt gelijk weg.
Ik ben heel erg in de war en besluit om weer naar huis te gaan en een hoodie en joggingbroek aan te doen.
Dit is mijn outfit:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ga op mijn bed liggen en app Eva dat ze moet komen. Even later komt Eva met wat drinken en eten voor ons beide aangelopen en ik lach even. Ze plant er een hele meidenavond van te maken. 'Nou kom op meid kom erbij zitten.' zeg ik en ze komt snel naast me op mijn bed zitten. 'Oke dus ik was bij de Hollywood letters omdat ik even alleen wilde zijn en ineens legde er iemand een hand op mijn hand' vertel ik en Eva kijkt me aandachtig aan 'Was het de jongen?' Ik knik en vertel over dat we niet zoveel gezegd hadden en dat het een beetje ongemakkelijk was. 'Hij heet Daniel en dat is eigenlijk een beetje het enige wat ik van hem weet.' Eva vraagt of ik zijn nummer heb gevraagd en ik knik.
Ik vertel Eva over dat hij geen telefoon heeft en dat hij een beetje apart deed. 'Toen hij er net aan kwam was hij heel lief en zorgzaam en later was hij ineens heel afstandelijk en moest hij per se weg'. 'En hij-' ik word ineens gestopt door iemand die zijn hand voor mijn mond doet en ik schrik en kijk om.
(Ik weet niet echt of het een heel interessant en origineel verhaal is en of jullie het leuk vinden. Maarja laat me weten wat ik eventueel kan veranderen of als jullie foutjes in het verhaal zien. Ik doe mijn best om het een beetje leuk te maken dus ik hoop dat dat een beetje lukt. xx Bo)
