In love with a ghost?! ft. Why don't we (Dutch)

11

Ik pak wat drinken voor iedereen en ga dan weer op de bank zitten. Ik zit naast Daniel en Jack op de bank en Jonah, Corbyn en Zach zitten alledrie op een andere bank. De film begint en ik ga een beetje onderuit zitten.

Ik word een beetje moe, maar wil de film wel afkijken dus ik doe mijn best om mijn ogen open te houden. Na een tijdje veegt Daniel met zijn hand over mijn wang. Blijkbaar was ik aan het huilen wat ik eigenlijk niet eens merkte. 'Ahhh moet je huilen?' vraagt Jack plagerig waarop ik reageer: 'Ja sommige mensen hebben wel gevoel, Jack' en Jack begint te lachen. Ik ga terug onderuit in de bank liggen en val bijna in slaap tot ik ineens een hand tegen mijn hoofd voel. Daniel legt mijn hoofd met zijn hand tegen zijn borst aan zodat ik lekkerder lig. Ik wordt steeds vermoeider en uiteindelijk val ik in slaap tegen Daniel aan.

Een tijdje later wordt ik wakker doordat Daniel op staat en me zachtjes terug op de bank legt. Ik open mijn ogen en glimlach naar Daniel. 'Hèhè de slaapkop is wakker hoor jongens!' zegt Daniel met een glimlach en loopt dan weg. Even later komt Jack naar me toe gerend en gaat naast me zitten op de bank. Zonder iets te zeggen staart hij me aan en ik voel me een beetje ongemakkelijk. 'Ugh Jack, wat moet je nou?' vraag ik en Jack begint te glimlachen. 'Je weet wel wat ik denk, jij en Daniel, ik vind het schattig' zegt hij uiteindelijk en ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Maar Jack verbreekt de stilte. 'Daniel vindt je leuk Laura, geloof mij maar'. 'Maar dat kan toch helemaal niet, want hij-' en dan besef ik me dat ik helemaal niks mag zeggen daarover. 'Hij wat Laura?' vraagt Jack die een beetje in de war is. 'Nee, nee niks' reageer ik snel en ik ben opgelucht als de jongens weer aan komen lopen.

'We hebben nog niks gegeten, willen jullie nog wat of slaan we het avondeten over?' vraagt Jonah en we besluiten een pizza te bestellen als enige avondeten. Ik krijg een appje binnen en ik moet lachen wanneer ik zie van wie hij is en wat erin staat. Eva is allemaal vragen aan het stellen over hoe het is en of er al iets gebeurd is tussen mij en Daniel. Kennelijk merkt Corbyn dat ik glimlach en hij kijkt me en beetje vragend aan. 'Mijn zusje is weer eens een typisch zusje' zeg ik tegen Corbyn en hij knikt begrijpelijk.

5 Ik app Eva terug dat ze even geduld moet hebben en dat ik alles wel vertel als ik weer thuis ben en ik krijg een paar geërgerde emoji's teruggestuurd. Ik leg mijn telefoon naast me op de bank en ga onderuit op de bank zitten. En wacht op de pizza. Daniel komt naast me zitten en slaat zijn arm om mij heen. 'Kan je het hier allemaal nog een beetje aan?' vraagt hij en ik zie dat hij glimlacht. 'Ja hoor, ik word alleen een beetje gek van die ene jongen met blauwe ogen' plaag ik hem een beetje en hij kijkt me zielig aan. 'Ehm Daniel mag ik je iets vragen?' vraag ik een beetje voorzichtig en Daniel knikt. 'Natuurlijk Laura wat is er?' 'Vind je het niet lastig dat je niks tegen je beste vrienden mag zeggen?'. 'Ehm, ja zeker wel, maar ik heb geen keus en ik ben eraan gewend, hoezo?' antwoordt Daniel en ik staar een beetje naar de grond. 'Je vind het lastig om er niks over te zeggen of niet? vraagt hij na me een poosje aangestaard te hebben en ik knik.

Daniel en ik hebben nog een poosje gepraat over dat ik het lastig vind om erover te praten en Daniel probeert me gerust te stellen dat het wel goed komt en ik altijd naar hem toe kan komen als ik erover wil praten. Ik kijk op de klok voor de tijd en zie dat het al half 12 is. 'Shit, Daniel ik moet echt naar huis. Mijn moeder gaat flippen' zeg ik en sta snel op om mijn spullen te pakken. 'Kan je niet hier blijven slapen? Dan heb je geen gezeur met je moeder en ik kan je morgen naar school brengen' zegt Daniel en ik kijk hem verbaasd aan. 'Maar ik heb geen pyjama nodig en er is hier toch geen bed vrij?' vraag ik, omdat ik niet wil dat ze te veel moeite voor me doen. 'Je kan wel iets van kleren van mij aan en we kunnen wel een matras en mijn matras van boven halen en hier neerleggen zodat we hier kunnen slapen' zegt hij en hij loopt zonder op een antwoord te wachten naar boven om de matrassen te halen.

Ik heb me er maar aan toegegeven en heb mijn moeder geappt met dat ik hier blijf slapen en alles voor morgen geregeld is. Ik app ook gelijk Nina even met dat ik morgen niet mee loop naar school. Ik krijg ook gelijk een appje van Eva waarin staat dat ik het wel veilig moet doen. Ik stuur wat middelvingers terug en leg dan mijn telefoon weer weg om Daniel te helpen met de matrassen. De jongens komen naar beneden gelopen en blijven verbaasd op de trap staan. 'Wat heeft dit te betekenen?' vraagt iedereen en Daniel legt uit dat ik hier blijf slapen en dat hij ook beneden gaat slapen. Ik merk dat Jack naar me kijkt en hij naar me lacht. Ik rol met mijn ogen en probeer zogenaamd boos te kijken naar Jack.

'Wij gaan ook beneden slapen, dat is gezellig' besluiten de jongens en Jack kijkt me plagend aan. Ik fluister een 'Whatever' naar hem en loop naar boven om kleding van Daniel te krijgen. Hij geeft me een zwart t-shirt en een joggingsbroek. Ik vraag waar ik het aan kan doen en ik loop naar de badkamer toe. Even later kom ik terug en merk ik dat Daniel naar me aan het staren is. 'Interessant ben ik hè?' zeg ik een beetje lacherig en Daniel kijkt gelijk weg. Ik merk dat hij rood wordt en dat maakt hem alleen maar schattiger. 'Nee uh sorry ik uh' stottert hij en ik glimlach naar hem. 'Maakt niet uit, ik zou ook naar me staren als ik jou was' zeg ik en ik begin te lachen.

Ondertussen is het al 1 uur en lig op mijn matras en kijk nog even op mijn telefoon om op mijn moeder te reageren en ik zit nog even op instagram. De jongens liggen allemaal al te slapen maar ik kan niet goed slapen. Ik leg uiteindelijk mijn telefoon maar weer aan de lader en probeer te slapen.

(Dit was alweer deel 11. Ik heb niet heel veel extra delen meer dus ik moet weer even gaan schrijven. Ik heb nu wat toetsen op school dus ik weet niet wanneer ik verder ga schrijven maar ik doe mijn best om nog steeds elke vrijdag en dinsdag te plaatsen xx)