2

33 1 3
                                    

Na het eten heb ik nog even Netflix gekeken en daarna ben ik naar bed gegaan. Ik was namelijk best wel moe en ik moet morgen gewoon weer naar school toe. Ugh ik heb helemaal geen zin in school. Ik hoop dat ik vannacht niet weer een droom krijg. En met die gedachte val ik in slaap.

Ik word natuurlijk weer midden in de nacht wakker door Eva die weer eens aan het slaapwandelen is. Ik weet niet wat het is maar ons hele gezin kan niet normaal slapen ofzo. Eva slaapwandelt, mam slaapt altijd overal doorheen, pap snurkt, Noah praat in zijn slaap en ik heb natuurlijk die rare dromen die nooit eens een keer ophouden.

Ik ga naar Eva toe en maak haar wakker en breng haar vervolgens weer terug naar bed. Ik moet haar eigenlijk echt vast binden aan haar bed zodat ze ons niet allemaal wakker maakt. Als Eva weer in bed ligt loop ik snel even naar beneden om een glas water te pakken en loop ik terug naar boven en ga weer in mijn bed liggen.

Ik kan niet meer slapen en pak mijn telefoon om even mijn instagram te bekijken. Ik ben een beetje posts bij de verkenningspagina aan het bekijken. Dit doe ik de laatste tijd vaker omdat ik het gevoel heb dat die jongen van mijn dromen echt bestaat. Ik ben dus aan het kijken of ik die jongen ergens tegenkom, al weet ik dat die kans heel klein is.

Na een poosje op instagram te hebben gezeten besluit ik maar weer te gaan slapen zodat ik morgen fit genoeg ben voor school.

Even later hoor ik geschreeuw en loop snel naar beneden. Ik kom daar Noah tegen met een mes in zijn hand en vraag geschrokken wat er aan de hand is. Noah zegt stotterend en huilend dat ik terug naar boven moet gaan en ik me moet verstoppen voor er iets met mij gebeurd.

Ik met mijn eigenwijze kop doe dat natuurlijk niet en blijf bij Noah om hem rustig te krijgen. 'Noah vertel me wat er aan de hand is, ik ga je niet alleen laten nu'. Noah zegt dat een inbreker mam mee naar buiten heeft genomen en ik pak snel het mes van Noah en ren naar buiten. Ik ren om ons huis heen tot ik ineens mijn moeder op de grond zie liggen, dood. Ik ren naar haar toe en begin te huilen. 'Mam, mam niet opgeven ik hou van je'. Mijn moeder reageert niet en ik weet niet wat ik moet doen. Ik kijk om me heen en wil dan het mes naar mijn pols brengen.

Ik voel ineens dat een hand me vastpakt. Ik schrik maar blijf rustig. Het voelt vertrouwd. 'Doe het niet Lau, er zijn zo veel mensen die van je houden en je komt hier doorheen ik weet het zeker'. Ik herken de stem niet en kijk snel om. Ik schrik als ik zie wie het is.

(Thank you voor het lezen van dit deel. Denk jij dat je weet van wie de hand en stem is die Laura gered heeft?)

In love with a ghost?! ft. Why don't we (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu