SADİST SEVGİLİM

11.Bölüm

Enis'in ağzından;

Bütün gün kızılla o çocuğu görmekten sıkılmıştım . En iyisi bahçeye çıkıp sigara yakmaktı. Okulun merdivenlerini inerken bir kahkaha sesi duymamla istemsiz kafamı oraya çevirdim.Kahkahanın sahibi kızıldı ve yine o çocuklaydı. Ona bakarken kendimi onu incelerken buldum. Giydiği okul kıyafeti bile onu güzel ve seksi gösteriyordu bazen yumruklarını sıkıp serbest bırakıyordu. Anlaşılan çok çabuk sinirleniyordu ama  içindeki siniri öyle bir kullanıyordu ki sanki onun kalkanıymış gibi . Bir insan nasıl öfkesini kalkan olarak kullanabilirdi ki ? Onu hiç bu kadar gülerken görmemiştim aslında hiç diyebiliriz. Bu da yanındaki çocuğu daha çok merak etmemi sağlıyordu. Açık teni saçlarıyla o kadar uyumluydu ki. Saçları kızıldı ama uçlara doğru açılıyordu sanki ateş gibi. Kendisi de öyleydi sanki bir ateşmiş ve dokunan yanıyormuş gibi.Bu kızda beni çeken ne var bilmiyorum ama ona baktıkça ateşe bile bile yürümek istiyorum. Birden kafasını bana doğru çevirdi ve yüzündeki gülümseme silindi. Yanındaki çocuğun dikkatini çekmiş olacak ki buraya doğru bakmaya başladı. Tek kaşını kaldırıp bana gelmeye başladı. Bende onu doğru ilerlerken birden herkes dışarıya koşmaya başladı . Bir an afalladım ama hemen kendimi toplayıp dışarı çıktım bir andan da miraya bakıyordum ne yazık ki ortalıktan kaybolmuşlardı. Dışarı çıktığımda herkes otoparkın oraya doğru  toplanmıştı. İnsanları aşarak ortaya ulaştığımda Mira'nın motorunun parçalara ayrılmış halde gördüm. Yanında ki arabanın camları kırılmış ve çizilmişti. Miraya baktığımda o beyaz tenine dokunsam sanki yanacakmışım gibiydi. Öfkesi her halinden belliydi ve yine yumruklarını sıkmıştı. Artık ne kadar çok sıktıysa tırnakları avuç içini kesmiş ellerinden kan süzülüyordu.Bir an sanki yüzünden tek damla yaş süzüldü ona bakmaya çalışınca da kafasını çevirdi. Cidden bizim sadist kızıl bir motor için ağlamıştı ya da ben öyle gördüğümü sandım. Eğer öyleyse motoruna bu kadar değer verdiğini düşünmemiştim.  Çocuk arabasının üstündeki kağıtı alıp okuyunca sinirle buruşturup cebine soktu.Herkes bunun kim yaptığını merak ediyordu. Onların tabiriyle kimin bunu yapacak kadar götü yiyordu ? İnsanlar kendi aralarında fısıldaşmaya başlamıştı. Kimsenin çıkıp sormaya cesareti yetmiyordu. Hala daha adını bilmediğim çocuk Mira'nın belinden tutup okuldan çıkışa doğru götürdü. Ne kadar bu işin peşini bırakmamı isteseler de ben bu işin peşini bırakmayacaktım.

Mira'nın ağzından ;

Okuldan çıktığımızda Rüzgar'ın elinden kurtulup sinirle saçlarımı çekmeye başladım. " Kim? Söylesene bunu kim yapar? O notta ne yazıyordu? " Rüzgar sinirli olmasına rağmen bana belli etmek istemiyordu sakince ve tebessümle bana yaklaşıp gözlerimin içine baktı. "Halledeceğim kızıl merak etme" İstemsizce kahkaha atmaya başladım. Ellerimi bir oyana bir buyana savuşturup bağırmaya başladım " Halledeceğim mi? Cidden sen bu işin peşine düşmeyeceğimi mi sanıyorsun? Motorumu parçaladılar be Kralı parçaladılar Rüzgar ! Benim için ne kadar önemli olduğunu biliyorsun!  Bunu yapacak kadar kimin götü yiyorsa sadece bununla mı kalırlar sanıyorsun? Sen bana söylesen de söylemesen de bulurum ve o vurduğu sopaya ellerini çivileyeceğim." Rüzgar bedenimin sinirden titrediğini görünce sımsıkı yumruk yaptığım ve tırnaklarımın kestiği elimi havaya kaldırıp ufak bir öpücük kondurdu. "Kanatmışsın yapma"  ellerimi açmaya çalışsa da istemsiz daha da sıkıyordum. "Bana vur Mira hadi sinirini çıkartman lazım vursana !" Gözlerimi devirip elimi hızla çektim. "Saçmalamayı bırak Rüzgar. Evet sinirliyim ve bunu çıkarmam lazım ama bu sinirimi Kralı parçalayana saklıyorum." Rüzgar haklıydı sinirimi çıkartmalıydım yoksa içimdeki öfke beni yiyecekti şu an bütün bedenimi ele geçirmişti ve sağlıklı düşünemiyordum. Birinin canını yakmak, zarar vermek istiyorum yoksa sakinleşmem zor olacaktı. Rüzgarın hangi ara çağırdığını bilmediğim arabaya doğru yürüdüğünü gördüm. " Hadi Mira sinirini nasıl çıkartacağını biliyorum."