11.Bölüm

18.6K 274 5
                                    

O sabah rüyamda William connorun beni öptüğünü görerek uyanmıştım. Yatakta doğrulup dudaklarıma dokundum. Tanrım gerçek olmasını o kadar çok isterdim ki…

Kafam kazan gibiydi ve her yanım kusmuk olmuştu. Beni o halde gören willi o sabah görmek bile bana ölüm gibi geliyordu. Bu halimi görmüştü ve muhtemelen benden ölesiye midesi bulanmıştı. Hemen kalkıp duşa girdim. Acilen toparlanmazsam hayat bana ve sevdiğim insanlara zehir olacaktı. Aslında kayla haklıydı… sapıkça zevklerimden vazgeçip önüme bakmam gerekiyordu. Annem ve carterın balayından bir an önce dönmelerini dört gözle bekler olmuştum. Onların geldiği gün benim bu evde ve bu sahte yaşamda son günüm olacaktı. Ait olduğum pisliğe geri dönecektim ve bunun için sabırsızlanıyordum. Her şey olması gerektiği gibi olacak ve ben bu dertten kurtulacaktım.

“günaydın abla” dedi john havuz kenarındaki bambu sandalyelerden birinde oturuyordu ve güneş gözlüklerini ve şortunu giymişti. Hemen yanında will ve kayla…

“günaydın” dedim mutlu bir ifade takınarak. Taktiğimi değiştirmeye karar vermiştim. Annemler dönene kadar hır gür çıkarmanın bir mantığı yoktu ve bu haftayı ne kadar kolay ve vukuatsız atlatırsam benim için o kadar kolay olacaktı.

Karşılarındaki sandalyeye kurulurken will bana gıcık gıcık gülüyordu.

“sanırım dün gece içkiyi fazla kaçırdın kardeşim” 

Bende ona gülümsedim…

“evet kardeşim. Aslında dün gece stefanın yaptığı süprizi kaçırdığıma gerçekten çok üzülmüştüm” dedim suratımı bir anda asarak…

Will tek kaşını kaldırdı. 

Bir şey demesine izin vermeden “ bu arada dün söyleyemediğim için üzgünüm… biliyorsunuz pek kendimde değildim… sizin adınıza çok mutlu oldum. Gerçekten de çok yakışıyorsunuz” dedim masumca… olabildiğince iyi oynamaya çalışıyordum ve willin yüz ifadesinden gerçekten de inandırıcı olduğumu anlamıştım.

Suratı asılmıştı ve şaşkındı. 

Kayla da şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu. Sonra toparlanıp :

“ah teşekkür ederim lena… gerçekten de bu konuda haklısın çok yakışıyoruz” dedi ve gülümseyerek willin elini tuttu. 

Ama will hala yüzümü inceliyordu. 

Açık verme lena dedim içimden ve gülümsemeye devam ettim.

“kayla benim uzun zamandır arkadaşım ve will seninle de gerçekten kardeş olmasakta ona yakın bir şeysin ikinizin de mutlu olmasını istiyorum” dedim.

Bu sözümle will dumur oldu. Bakışlarını benden çevirip havuza döndürdü.

“ahh canım arkadaşım” dedi kayla yapmacık bir tavırla… 

Gülümsedim.

Aslında canım o kadar çok yanıyordu ki bu acıya son vermek için elimden gelen her şeyi yaparım…

Hiçbir şeyden habersiz john ayağa kalkarak :

“hadi çocuklar bugün bir şeyler yapalım” dedi heyecanla “ne dersiniz … kumsala gidelim mi?”

Willin sesi soluğu çıkmıyordu ama kayla atladı :

“evettt tanrım bu harika olur” ayağa kalkıp  “ yalnız benim eve gidip hazırlanmam gerekiyor sizinle orada buluşuruz” dedi. 

Bende kalktım. Aslında hiç gitmek istemiyordum. Orada will ve kayla nın sevişgen hallerini izlemek hiç hoşuma gitmezdi. Ama yapacak bir şeyim yoktu. Plan yapılmıştı. 

YaSaK BeDeNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin