19.Bölüm

11.8K 216 9
                                    

Her şey yerli yerine oturuyordu. Artık kendime gelmiştim. Willin hastalıklı aşkını ve yaşananları geride bırakmak için bir adım atmıştım ve kendimi daha da iyi hissediyordum. Madem bu bir oyundu bende bunu kuralına göre oynayacaktım. 

“bir tane daha lütfen” dedim bardaki çocuğa… saat on civarındaydı ve her yer insan kaynıyordu. Açık havada düzenlenen bu yarış etkinliğinde bu gece bende olacaktım ve bahsi büyük oynayacaktım. Stefan arabayı getirirse ki getireceğinden emindim kazanan ben olacaktım ve her şey geride kalacaktı. 

Motor seslerini duyar duymaz kafamı o yana çevirdim. Will siyah porshesiyle büyük alana hızlı bir giriş yaptı. Arkadan stefan kırmızı bir arabayla onu takip ediyordu. 

“vay canına” dedim stefanın bana getirdiği arabayı görünce… bu arabayla yüzde yüz kazanırdım. 

Arabadan somurtarak inen will yanındaki kayla nın elini tutup yüzüme baktı. Bakışlarında hala nefret vardı ve hiçbir zaman o gözler bir daha sevgiyle bakmayacaktı bana. Onların mekana geldiğini gören herkes fısır fısır kendi aralarında konuşmaya başlamışlardı bile.. 

“ne planlıyorsun?” dedi john arkamdan sessizce gelmiş beni izliyordu. 

“hiçbir şey” dedim masum görünerek… “sadece artık eğlenmeye başlıyorum o kadar” 

“sana güvenmelimiyim?” 

Kafamı evet der gibisinden sallayarak onlara doğru yürüdüm. 

“hoş geldiniz” sahte gülümsemem yüzüme oturmuştu artık. Her şeyim gibi oda sahteydi işte. 

Kayla başını kaldırarak “ne habersiniz?” dedi.. 

“her şey gitgide güzelleşiyor” 

Yüzüme anlamamış bir şekilde baktı. Kayla zeki bir kızdı ve bir şeyler planladığımı anlamıştı. Ama bunun ne olduğunu tahmin edemiyordu. Stefanın yanına doğru giderek onu kolundan çekip bara doğru götürdüm… diğerleri de arkamızdan geliyorlardı. 

Sessizce :

“ seninle bir anlaşma yapacağız stef” dedim.

“ne istersen yaparım lena… yeterki yanımda ol” 

“merak etme olacağım!” 

Şerefsiz heriften tiksindiğim kadar kimseden tiksinmiyordum ve onu mahvetmek için her şeyi yapardım. 

“ne yapacaksak yapalım! Buradan hemen gitmek istiyorum” dedi will huzursuz bir şekilde. 

Cevap vermeden yüzüne baktım. gülümsememek için kendimi zor tutuyordum. 

“ne o kardeşim… yoksa buralarda mı sana uygun değil?” 

Cevap vermeden kafasını çevirdi. Lanet olsun gitgide iğrençleşiyordum. Aramızdaki her şey o kadar laçkalaşmıştı ki kendimden nefret etmemi sağlıyordu. 

“lavaboya gitmem gerek” diyen kayla wille doğru baktı… hemen fırsattan istifade onun koluna girdim…

“ah benimde canım gel beraber gidelim” dedim. 

Şok geçirmiş gibi yüzüme bakan kayla hiç bir şey diyemeden onu çektim…

İçeri girdiğimizde hızla kolumu çekip :

“ne planlıyorsun lena!” dedi… yüz ifadesinden korktuğu anlaşılıyordu.

“senle bir bahis oynayacağız tatlım” dedim gülerek… 

“neden bahsediyorsun sen!” 

“şöyle söyleyeyim tatlım… seninle bir yarış yapacağız… eğer ben kazanırsam gerçekleri wille anlatacaksın… eğer sen kazanırsan hayatınızdan çıkıp bir daha dönmemek üzere gideceğim!” dedim. 

YaSaK BeDeNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin