Sad Story
Author FJR
Carl: bhabe
Me: oh bakit bhabe?
Carl: Date naman tayo
Me: Sige saan ba?
Carl: Sa bahay food trip tayo
Me: Sige sundoin mo nalang ako sa school
Carl: Sige I love you bhabe
Me: I love you too bhabe
Pero habang tumatagal bigla siyang nagbago para siyang umiiwas sa akin minsan niya nalang din ako sunduin sa school. At ang palaging dahilan niya ay busy siya sa work niya at may pinapatapos ang boss niya. Marami na din akong naririnig na tsismes sa mga kaibigan ko pero pinapabayaan ko lang kasi may tiwala ako sa bf ko. Hanggang sa.
Mille: Faith may sa sabihin ako sayo
Me: Anu yun?
Mille: Wag kang magagalit ha?
Me: Bakit naman ako magagalit? Sige na sabihin mo na.
Pero deep inside kinakabahan na ako.
Mille: Nakita ng bf ko ang bf mo nong isang araw na may kahawak kamay na ibang babae.
Me: sure ba siya na bf ko talaga yun?
Mille: Oo kilala na ng bf ko ang bf mo.
Me: Sige
Mille: Wag mong sa sabihin sa bf mo na bf ko ang nagsabi ha?
Me: Sige
Nanayo ang balahibo ko sa galit. Kaya tinawagan ko siya at sinagot niya naman ito agad.
Carl: Oh bhabe napatawag ka?
Me: Asan ka nong isang araw?
Carl: (nag-isip) may kinuha na pera kasi utos ni boss.
Me: Sinong kasama mo?
Carl: Katrabaho ko. Bakit mo na tinatanung?
Me: Sinong babae ang kaholding hands mo?
Carl: Sinong babae na naman yan at sino na naman ang sumumbong sayo nyan?
Me: Di na mahalaga kung sino.
Carl: kapatid ko kasama ko na babae at alam mo naman kung ganu kami kasweet ng kapatid ko."sigaw niya"
Sabay patay ng tawag.kaya simula non parang nagbago na ang pakikitungo niya sakin.Ilang araw na akong tumatawag sa boyfriend ko pero hindi man lang niya sinasagot ang tawag ko. Nahihirapan na ako. Gusto ko ng sumuko sa relasyong mayroon kami ngayon. Dahil gusto ko namang may oras sakin ang partner ko hindi yung nagmumukha akong tanga. Hanggang sa nagchat siya.
Carl: Hai bhabe
Me: Oh naalala mo pa pala ako?
Carl: Sorry na busy lang ako sa work ko.
Me: Anung klaseng work ha?
Carl: Bahala ka nga jan alam mo namang nagtatrabaho ako diba syempre anu pa ang pagkakabesihan ko eh di trabaho ko"galit niyang sabi"
Magrereply na sana ako kaso nakapag-out na siya kaya hinayaan ko na siya.
Hindi na naman siya nagparamdam sakin kaya nagdesisyon na ako. Nakipagkita ako sa kanya at pumayag naman siya.
Carl: Bhabe"sinimulan niya akong halikan sa leeg pero umiwas ako"
Me: Itigil na natin to because our relationship is not working hindi na ako masaya ayuko na sukong suko na ako.
Carl: yan ba ang gusto mo? Okay jan ka masaya eh.
At iniwan niya akong mag-isa.
Carl POV
Simula nong iniwan ako ni faith parang may kulang. Lagi kong hinahanap hanap ang tawanan namin at lambingan. Nagsisi ako pero hindi ko naman talaga siya niloko. Nalolong lang ako sa alak kasama ang barkada. Pero huli na ang pagsisisi ko. Wala na siya iniwan na ako ng taong mahal ko.
Pinuntahan ko siya sa bahay nila pero wala ng tao don lumipat na daw ito pero di nila alam kung saan lumipat sina faith. Umuwi akong luhaan dala ang pagsisisi at ang sana naging priority ko nalang siya eh di sana kasama ko pa siya ngayon.
(Makalipas ang limang taon)
Single parin ako kasi umaasa pa ako na makikita ko pa siya. Andito ako ngayon sa Mall naglalakad lakad ng biglang may nakabangga saking bata at natumba ito. Dali dali kong pinatayo ang bata na babae.
Me: Okay ka lang?
Batang babae: Yes sir I'm fine thank you"nakangiti niyang sabi)
Napatulala naman ako ng makita ang ngiting yun kapareho ni..
Me: faith?
Bulalas ko ng makita ko siya na nakatayo sa likod ng bata.
Batang babae: mommy"sabay tayo ng bata at yumakap kay faith"
Me: Anak mo?
Faith: Yes
Magsasalita na sana ako ng my biglang dumating na lalaki.
Me: A-asawa mo?"utal kung tanung"
Faith: yes. sweetheart this is Carl my childhood friend Carl this is Brian my husband and this is milky anak namin.
Milky: hi tito
Ngumiti lang ako.
Brian: Nice to meet you bro
Me: Nice to meet you too
Faith: sige Alis na kami
Tumango lang ako.
Milky: bye tito
Nginitian ko lang ulit siya. Tsaka sabay kaming tumalikod. At dun na lumabas ang mga luhang kanina pa gustong lumabas sa mga mata ko. Ang sakit lang na makita ang taong mahal mo na may Asawa at anak na para akong dinudurog sa sakit.
Umuwi ako na luhaan at nagsisi kahit alam kung hindi na maibabalik ang dating kami.
THE END
