Thanatos

I. Bölüm

Hangi tarihte okumaya başladınız, buraya yazın :))

"Yapma bunu, ne bana ne de kendine yapma.  Üzülürsün."

    Hıçkırıklarımı tutabilmek için dudaklarımı avcumun içine hapsettim. Gözlerimden boşanırcasına yaşlar akıyordu. Yorulmuştum, tükenmek bilmeyen bu hayatın ceremesinden yorulmuştum. Sırtımda çok fazla yük vardı ve artık bu yükü, yükleri kaldırmaya mecalim yoktu.

   Sınıftakilerin yerli yersiz laflarından bıktım. Kendimi onlardan tamamen soyutlamama rağmen, sınıfta varlığım ve yokluğum bir olmasına rağmen hakaretlere maruz kalıyordum.

Tuvalet kabininden çıktım, elimi ve yüzümü yıkadım. Koridora çıktığımda herkesin sınıfta olduğunu anlamam uzun sürmedi. Merdivenlerden aşağı inerek kantine adımlarımı yönelttim. Sade kahve alıp bahçeye çıktım. Bankların birine oturduktan sonra telefonuma gelen bildirim sesiyle irkildim.

Gizli Numara: İnsanların seni ağlatmasından nefret ediyorum Adelya.

Kafamı kaldırıp hızlıca bahçede ve sınıf camlarında göz gezdirdim. Kimse yoktu. Bu mesajı atan kimdi peki? Tekrar bildirim sesi kulaklarımda çınladı.

Gizli Numara: Etrafına bakma Adelya. Artık kendine eziyet çektirmekten vazgeç, bırak insanlar sana yaptıkları şeyler için eziyet çeksinler ama sen sana yapılan şeyler için haksız yere eziyet çekme.

Adelya Stravor: Sorumun cevabı bu değil. Bana yazma ve rahatsız da etme.

Gizli Numara: Sana yazmaktan ve seni
bu çukurdan çıkarmak için vazgeçmeyeceğim.

   Attığı mesaja görüldü atıp kahvemden bir yudum aldım. Yazan kişi okuldan biri olabilirdi, sınıftan, terk ettiğim okulumdan. Tuzak olabilirdi. Geçen seferki gibi...

   Teneffüs zili ile kendime geldim. Banktan kalkıp hızlıca okul binasına girdim. Kimseyle göz göze gelmemek için kafamı eğerek yürümeye devam ettim. Merdivenlerdeki basamaklara ayağımı attığım anda Merve Hocanın bana seslendiğini duydum ve arkamı döndüm. Yanında daha önce hiç yüzünü görmediğim bir erkek vardı. Meltem Hoca el işaretleriyle beni yanına çağırdı. Yanında duran tanımadığım insandan çekinerek yanlarına ilerledim. "Efendim Hocam?" dedim. "Adelya Güz okulumuza yeni geldi. Benim sınıfımın öğrencisi. Senden istediğim Güz'e okulu gezdir daha sonra da sınıfa götürmeni istiyorum, rica ediyorum." duraksadım "Hocam sizin sınıfınızdan biri yapsa olmaz mı? Çünkü bu işi yapacak en son kişi benim. Lütfen anlayışla karşılayın." , "Tamam o zaman. Teşekkür ederim yinede. Sınıfına gidebilirsin." dedikten sonra bu gergin konuşmadan çıktıktan sonra sınıfa gittim.

   Sınıfa girdiğimde tüm gözler üzerime dikildi ve her zaman ki gibi fısıltılar başladı. Hepsini göz ardı etmeye çalışarak sırama oturdum, telefonumu sessize aldıktan sonra kafamı masaya koydum. Biraz düşündüm ve düşüncelerimin sonunda uyudum.

   Birinin kolumu dürtmesiyle uyandım. Benim gibi sınıftakilerle muhatap olmayan Mine. "Çıkış zili çaldı Adelya." silkinerek kafamı masadan kaldırdım. "Teşekkür ederim." dedim. Tebessüm ederek sınıftan çıktı. Hızlıca eşyalarımı toplayarak sınıftan çıktım. Telefonumu elime alınca yine o kişiden mesaj vardı.