AHİR

2.BÖLÜM:Liste

Hikayeme büyük destek veren okuyucuma ve kurguya karakterini dahil ettiğim arkadaşıma,
Bölüm İthafı > |Esra|Ö.|
Teşekkür ederim ♡

'..ama kaçış yok,
Ölümsüzlüğü bulman kadar imkansızdı
Ölmemek..'

˙˙˙˙˙˙˙˙

Korku dolu bir çığlık soğuk duvarlara çarpıp yankı yaptı. Zifiri  karanlığa  irkilerek uyanırken öğrenciler, diğer tarafta da eğlenerek gülüyordu birisi.

Çığlığın sesini işiten koşarak odalardan çıkarken sesin kaynağını arıyorlardı. Nöbetçi iki öğretmen korkuyla koridora çıktı ve sesin kaynağını sordular ona bakan öğrencilere. Eğer bir şey olursa sorumlusu kendileri olacaktı.

Bir çığlık daha yankılandı yurtta. İkinci kattan geliyordu. Herkes aceleyle oraya koşarken koridorda ki 6 kişi hemen tanımıştı bu sesi.

Esra.

Karanlıkta odayı bulmaya çalışırken nöbetçi öğretmenler ve diğerleri, bu koridora gelmişlerdi. Odayı bulan Sevgi ve diğerleri kapıyı hızla açtığında ağlama seslerini işittiler. Yerde birbirlerine sarılmış ağlayan iki kıza yaklaştılar. İkiside kızarmış gözlerle arkadaşlarına baktılar.

"Ne oldu?"

"Sakin olun, tamam geçti."

Arzela ikisini de ayağa kaldırdığında arkalarından öğretmenlerden birinin sesini duydular.

"Ne oluyor kızlar, ne bu çığlık?"

Beyza yutkundu ve köşeye fırlatılan telefonu eline aldı. Kekeleyerek olanları anlattılar ikisi de. En sonunda telefona gelen mesajı gösterdi. İki öğretmen mesajları okurken kızlar birbirlerine bakıyorlar ve aynı şeyi düşünüyorlardı.

"Tamam, anlaşıldı. Birisi size oyun oynamış."

Dedi öğretmen rahatlayarak. Başka bir açıklaması olamazdı çünkü. İkra dişlerini sıkarak bir adım öne çıktı.

"Ne oyunu hocam? Deli mi bunlar o adım seslerini falan duyacaklar? Sonra bir mesaj gelecek ve elektrikler gidecek. Sizce de mantıklı mı bu!?"

Sinirlenmişti o da diğerleri gibi ve son derece haklıydı.

"Yarın kameralara bakacağız o zaman. İçiniz rahat olsun. Şimdi uyuyun."

Tuğçe daha fazla sinirlendi. Neden bu kadar rahattılar ki!?

"Bizimle kalsınlar bu gece. Onları burada bırakamayız."

İki öğretmen tereddütle birbirine baksalar da hayır, diyemezlerdi. Onay verdiler ve odayı diğer öğrencilerle beraber terk ettiler.

"Herkes yastığını falan alıp buraya gelsin."

Diyerek çıktı odadan Nur. İki dakika sonra herkes ellerinde ki yorgan ve yastıklarla odaya gelmişlerdi.
Kimse konuşmadı. Boş olan üçüncü yatağa Arzela ve Sena geçti. Esra ve Tuğçe, Beyza ve Sevgi beraber yatarken İkra ve Nur yere yatmayı tercih etti.

Onlar uykuya dalarken yavaş yavaş bomboş olan okulda ise bir kişi dolaşıyordu. Elinin teki omzuna taktığı sırt çantasında idi. Diğer elinde bir kağıt, ıslık çalarak yürüyordu. Geleceği yere geldiğinde durdu ve duvardaki panoya göz atıp elindeki kağıdı oraya taktı. Geri çekilip gülümsedi ve elleri cebinde ıslık çalarak geldiği yolu geri döndü.

Yarın eğlenceli bir gün olacaktı, ona göre.

°

Öğle arası okulun kafetaryasında oturuyorlardı Senalar. Sıcaktan dolayı serinlemek amaçlı soğuk birer içecek almışlardı.