Bölüm 12

63 5 0
                                    

Jennie

Şaşkınlığıma engel olamadım ve ağzım gözlerimle birlikte kocaman açıldı. Lisa hızlıca eşyalarını toplamaya devam ediyordu. Jisoo unnieye döndüğümde yüzünde üzgün bir ifade olduğunu gördüm.

"B-bunu gerçekten y-yaptın mı? " diye sordum. Soruma cevap vermek yerine odayı terk etti. Bu da sorunun cevabının evet olduğunu gösteriyordu. Lisa da peşinden valiziyle çıkmak üzereyken kolundan tuttum.

"Lisa dur! "

Hızlıca ve sertçe kolunu çekti. Hatta o kadar sertti ki bu benim düşmeme sebep oldu. Çarptığım kolumu ve kafamı önemsemeden ayaklanıp tekrar kolunu tuttum.

"Lisa dinle! "

"Neyi dinlememi bekliyorsun?! Bana söyleyeceğiniz yalanları mı?! Çekil! " diyerek ikinci kez çekti kolunu. Bu sefer düşmemi engelleyen ChaeYoung olmuştu.

"Lisa biz bilmiyorduk. Hepsi Jisoo unnienin planıydı. Farkında değil misin?! Şu lanet olası sinirini bir kenara bırak da mantıklı düşün!! "

Bana olan davranışından sinirlenen ChaeYoung Lisa'ya bağırmaya başlamıştı. İkisi arasındaki bağrışmalar devam ederken başımın döndüğünü hissediyordum. Kafamın arkasında hissettiğim ıslaklıkla elimi uzattım. Oraya dokunup geri çektiğimde elimdeki kanı görmemle her şeyi kavramam bir oldu. Bayılmadan önce söylediğim tek şey "ChaeYoung-ah! " olmuştu. Ve gerisi yok.

Gözlerimi açtığımda karşımda doktorla ChaeYoung duruyordu. Bir şeyler konuşuyorlardı. Benim uyandığımı gördüğü gibi yanıma geldi.

"Nasılsın? İyi misin? Beni çok korkuttun. Doktor pansumanını yaptı. Çok önemli bir şey yok merak etme. "

Tüm söylediklerini dinledim ama umrumda değildi. Önemli olan tek bir şey vardı.

"Lisa? " diye sordum. Gözlerim odada onu aradı ama bulamadı. Tekrar ChaeYoung'a döndüm.

"Uzun zamandır uyuyorsun. Seni ikimiz de bekledik. Lisa zaten harap olmuş durumdaydı. Onunla da uzun uzun konuştuk. Artık Jisoo unnieyle kalmak istemediğini söyledi ve yaklaşık yarım saat önce bir otele yerleşmek üzere çıktı. Gelecek. Merak etme. " dedi. Bunları duymak beni rahatlatmıştı. En azından bizim suçlu olmadığımızı da biliyordu. Ve hepimizin Lisa için birleştiğini düşünürsek Lisa ayrıldıysa biz de ayrılmalıydık diye düşünüyorum.

"Peki sen? Sen orada kalacak mısın? " diye sordum ona.

"Hayır. Ben de Lisa'yla kalacağım. Biliyorsun Lisa'nun bütün masraflarını Jisoo unnie karşılıyordu. Şimdiki okulundan eski okuluna nakil aldırmaya çalışacağız. Birkaç gün otelde kalıp sonra ev bakınacağız. Şimdilik benim staj ücretlerimle bir şeyler yapmaya çalışırız. Ama sonra ne olur bilmiyorum. İkimiz de okuyoruz sonuçta. "

Bu durumda ben de onunla kalmamalıydım. Hatasını öğrenmeliydi. Bize yaptığı her şeye tamam demiştim ama bu son yaptığı çizgiyi aşmıştı. Ama ne yazık ki onunla aynı şirkette çalışıyordum. Bu durumu da halletmem gerekiyordu.

"ChaeYoung-ah? "

"Evet? "

"Bana YoonGi'nin numarasını bulabilir misin? "

"Ne? Neden? "

"Çok sorgulama ve bul lütfen. "

"İyi de nasıl? "

"Bu hastahanede Tae kaldı. İlla ki kayıtlarda bir şeyler yazıyordur. "

"Peki. Tamam. "

Beni kırmadan kabul etti ve odadan çıktı. YoonGi'yi arayıp ona her şeyi anlatmam gerekiyordu. Eski işime de geri dönmeliydim. Sonra kızlarla bir eve çıkar masraflarla ilgilenebilirdim. ChaeYoung açısından bir sıkıntı çıkmazdı çünkü onun ailesi buradaydı. Ama Lisa'nın öyle olmadığından ona maddi olarak destekte bulunmam gerekiyordu.

Yaklaşık yarım saat sonra elinde bir kağıtla girdi içeriye ChaeYoung. Bana doğru uzatıp "Bu numara NamJoon'un sanırım. Bilmiyorum. Orada yazan neyse onu aldım. " dedi. Teşekkür edip hafifçe doğruldum. Yanımda duran telefonu aldım ve numaraya tuşladım. Birkaç kez çaldıktan sonra açıldı.

"Alo? "

Sesini uzun zamandır duymadığı için tanıyamıyordum. Kiminle konuştuğumu bilmiyordum.

"Kiminle görüşüyorum? " diye sordum bu yüzden.

"Ben SeokJin. Siz kimsiniz? "

"Benim YoonGi'ye ulaşmam gerekiyor. Eski bir arkadaşıyım. Numarasını alabilir miyim? "

"Kim olduğunuzu söylemezseniz bu mümkün değil. " diye karşılık verdi. Sonra arkadan başka bir ses geldiğini duydu. "Hyung ne yapıyorsun? "

Bu ses benziyordu ama emin değildim.

"Lütfen ona çok ihtiyacım var. "

"Bir saniye bekleyin. "

Bir saniye değil birkaç dakika bekledim. Ama bütün beklemelerime deyeceğine emindim.

"Kiminle görüşüyorum? " diye aniden ses geldi telefondan. Ufacık ürksem de hemen toparladım.

"YoonGi? "

"Evet benim ama siz kimsiniz? Beni nereden tanıyorsunuz? SeokJin hyungun numarasını nereden buldunuz? "

O da sesimden beni tanımamıştı. Ama bu durum beni üzmedi çünkü aynısını ben de yaşamıştım.

"Ben Jennie. "

"Kim? " diye tekrarladı. Gerçekten beni unutmuş olamazdı değil mi?

"Jennie. Jennie Kim. "

Uzunca bir süre sessizlik oldu. Sadece nefes alıp verişlerini duyuyordum. Konuşmayınca "Tamam anlaşılan hatırlamadın. Önemli değil. Seni aradığımı unut. " diyerek telefonu kulağımdan çektim. Kapatma tuşuna basacağım sırada ses geldi. Tekrar kulağıma götürdüm.

"Ne dediğini duyamadım. Tekrar söyler misin? "

"Seni hatırlayamadığım için özür dilerim. Ama bana beni neden aradığını söylersen belki yardımcı olabilirim. "

Gerçekten hatırlamadı mı yani? Beraber hastahanelerde sabahladık. O günleri nasıl unutabilir? Ya da belki de adımı unuttu. Yüzümü görürse hatırlayabilir.

"Sanırım bunu yüz yüze konuşsak iyi olacak. "

Derin bir nefes alıp verdi. Sonra "Üzgünüm fazla zamanım yok. Telefondan konuşursak benim için daha iyi olur. "

"Hayır. Yüz yüze konuşmalıyız. Hem belki yüzümü görünce beni hatırlarsın. Lütfen. " diye ısrar ettim. Tekrar derin bir nefes alıp verdi.

"Peki. Nereye geleyim? " diye sordu sonra. Bu benim yüzümün gülümsemesine neden olmuştu.

"Hastahanedeyim. Tae'nin yattığı hastahane. "

"Ne?! Neden?! Bir şey mi oldu?! Ne zaman oldu?! Sen iyi misin?! "

Birden soru yağmuruna tuttu beni. Hatırlamıyor olduğunu düşünürsek bu verdiği tepki çok değil miydi?

"İyiyim. Kafamı çarptım ve bayıldım. Birkaç dikiş atıldı. "

"Jennie-yah! Neden kendine dikkat etmiyorsun? Zaten senden uzakta- Neyse. Ben geliyorum. " diyerek yüzüme kapattı telefonu. Ama asıl önemli olan son cümleleriydi. Senden uzakta derken ne demek istiyordu? Beni hatırlıyor muydu yani? Hatırlıyorsa neden hatırlamadığını söylemişti? Ve o cümlenin sonu neydi? Neden yarıda kesti? Sanırım hepsini öğrenmenin tek yolu onun gelmesini beklemekti.

Blood Sweat & TearsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin