She's The Queen Bee

Chapter 14

Chapter 14

Doldrums

Stephanie's Point of View

Weeks have passed pero parang lumalala ang pakiramdam ko. Krishner didn't mind kahit maghalumpasay ako sa harap niya.

Zekih even bid a sorry for me pero hindi ko tinanggap sorry niya dahil hindi niya naman kasalanan ang lahat ng ito. It's still my fault dahil ginusto ko 'to.

I locked myself in my room all day hindi na ako kumakain kahit tulog hindi sapat ang nakukuha ko. I decided to go to school today dahil ilang araw na akong absent.

*School*

I'm with Zekih and Selene as usual pinapadaan nila ako kahit saan. Mga nerds na binabara ko yung mga normal na gawain ng mga Queen Bee and Yeah! That's what i do.

"Teh! Ilan pa bang foundation at concealer ang ilalagay ko para matakpan yang mga eyebags mo! Nakakalerky!" pag-uumarte ni Zekih. Ugh! Para siyang first time makakita ng eyebags di na ba nasanay sa mukha niya. Like ugh! He has pimples but he uses concealers to hide those sh*ts in his face.

After that, we walked to our next class which is Biology. Hindi na namin kaklase ang section nina Henry dahil bumalik na ang teacher namin dito sa class na 'to.

Si Selene lang ang classmate ko sa period na ito while si Zekih naman ay free period niya sa oras na ito and you know sumama sa mga barkada niyang bakla. Now i believe in the saying that 'Every birds with the same feather, flock together'.

*Brzzk*

My phone rang. I didn't hesitantly get my phone wala rin akong pake sa tinuturo ng teacher and sanay na siyang walang nakakarinig sa kaniya. Anong bago?! This is the last section! Full of Gangsters, Airheadeds and Queen Bee's who don't know anything.

"Hello?"

"Steph tsk! tsk! tsk!"

"Krishner!" napasigaw ako sa galit napatingin lahat sila sa akin but i don't care.

"Chill! I'm just here to say na pag di mo mababayaran ang utang mo sa akin at ang bangko makakarating to sa mga parents mo"

"F*ck you Krishner! Hindi 'to makakarating sa kanila! I will pay it!"

"Okay, you'll have 2 weeks nalang to pay it."

"F*ck! 2 weeks talaga?! Di ba pwedeng in 3 months para makapag-ipon ako?!" naka-kunot noong tanong ko.

"Nope, naibigay ko na ang letter sa bangko na 2 linggo nalang ang ibibigay ko sa'yo. 'Pag di ka pa nakabayad sa usapan sa korte ka nalang magpaliwanag"

"Krishner! No! I'm still 16! Please! Give me some extension para makapag-bayad!"

"Aww, ano kaya ang masasabi ng Dad mo, Mom mo at tsaka si....."

"Don't bring her to this conversation!"

"Okay, 2 weeks. 'Pag wala, goodbye Steph"

"Krishn-, No! PLEASE NO!!!!"

Diko namalayan na nagsisisigaw na ako sa room. Pilit ako na tinatahan ni Selene.

Kailangan kong magpahangin. Tumakbo ako sa Admin Building para magpahangin dahil doon ang may pinakapreskong building.

I just ran there at di parin umaawat sa pagtulo 'tong mga luha ko. I only go in the rooftop para magpahangin hindi para magpakamatay.

Suicide is just for cowards. They are not brave enough to face the world and pain is part of our lives walang saysay ang buhay mo kapag walang 'pain'.

Nakaabot na ako sa tuktok ng Admin Building. Umupo ako sa barriers ng rooftop.

A/N

Yung barrier para hindi ka mahulog sa rooftop yung- basta yon!

"Please! Steph! Don't jump there!" pagtatahan ni Selene sa akin. TF! Is she sayin'.

Lumapit siya sa akin. Which is may possibility na mahuhulog ako and i'm scared of heights!

"Don't Touch me!" hindi sa pagpapakamatay ko pero dahil mahuhulog na ako kaya tumayo ako agad. Sinilip ko ang pakakahulugan ko and fvck ang
lalim!

Selene kept yelling at me not to jump. Hindi naman talaga ako tatalon like Hello?! I'm not that dumb para magpakamatay! I'm still young.

What i'm scared of dahil sa kataasan nitong building na 'to. Ba't pa ako kaya pumunta dito. Na tri-trigger lang ang takot ko sa heights pag may tao na parang si Selene ngayon na OA na wag daw ako tatalon of course matatakot ka rin dahil nga sinasabi na hindi ka 'tatalon' at ako naman si Tanga na tumingin naman sa ibaba at tsaka may accident na nangyari sa akin noon which is ayaw ko nang ipaalala dahil mas titindi ang takot ko.

"Steph!" Pati pa ba naman ikaw Henry! Gosh! Nanginginig na ang mga paa ko!

"Wag kang lalapit Henry!" pagbabanta ko sa kanya. 1 inch nalang ang lapit ko kay kamatayan juskopoh!

Unti-unti namang lumapit si Henry para mahulog ako.

Wait?! Ba't hindi pa ako nahuhulog. I opened my eyes and i saw Henry holding my hand.

My tears can't stop overflowing plus nanginginig pa ang mga kamay ko. Basa rin ang kamay ko sa kakanerbyos kaya may possibility na malapit na ako kay Death.

Nadulas ang kamay ko sa kanya ngunit sumaklolo ang kabila niyang kamay para iangat niya ako.

Dahil sa tindi ng takot ko, agad kong yinakap si Selene and wai- Selene doesn't smell like this. Selene's perfume can really make me dizzy pero ba't sa kanya naadik ako.

"Shh! Tahan na" Henry?! Don't tell me na nakayakap ako ngayon kay Henry.

Tug dug tug dug tug dug

She's The Queen Bee. ALL RIGHTS RESERVED 2019