MAYBE THIS TIME

Kabanata 13

💗💗🌹🌹💗💗💗💗🌹🌹🌹

Maybe this time.

🌹🌹🌹🌹🌹💗💗💗💗💗

Nagsisimula nang kumalat ang mapusyaw na liwanag sa paligid nang magising si Camille. Naligo siya bago lumabas ng kwarto. Ang mahabang hallway ang sumalubong sa kanya.
Tahimik ang paligid but it gave her a chilling feeling.

Naglalakad si Camille ng nakaramdam siya ng panlalamig at hindi napigilan ang pananayo ng kanyang balahibo. Binilisan niya ang paglalakad at halus takbuhin niya ang pababa ng hagdanan. Saka lang sya nakahinga ng maluwag ng makarating siya sa sala.

Dumerecho siya sa kusina. She wanted to drink a hot cup of coffee. She gac a sigh of relief nang makitang nagbe-brew ng kape si Evelyn.

"Good morning Miss Camille. Gising na po pala kayo, gusto nyo po ng kape? "masiglang bati ni Evelyn.

Ngumiti si Camille,
"Good Morning! Yes coffee please.

"Nakatulog po ba kayo ng maayos kagabi ma'am? - tanong ni evelyn habang nilalapag ang kape at toastedbread sa dalaga.

Natigilan si Camille. Napatingin siya kay Evelyn na nakatitig sa kanya.

"Ba-bakit mo naitanong?"

"Mukha kasi kayong hindi nakatulog ng maayus".

She sighed. "Tama ka, siguro namamahay lang ako kaya hindi ako masyadong makatulog.

"Ma'am, wala po ba kayong napapansing kakaiba sa bahay na ito?"

Now that got her attention.

"Ano ang ibog mong sabihin?"

"Naku,wala po! Baka mapagalitan ako ni Sir."

"Wag kang mag-alala, hindi ko sasabihin kay Stefano at magiging sekreto nating dalawa ito," Driven by curiosity, she watched as the girl looked at her with awe.

"Sa totoo lang po, ma'am, hindi maganda ang vibes ko sa loob ng bahay na ito.

"May dapat ba akong malaman?

"Ano kasi.. Ma'am ang dinig ko sa kasi, ang bahay na ito raw ay isang lumang bahay-kastila na ipina-renovate lamang ni Sir. At ang balita eh haunted house daw ito na kahit ipa-renovate pa ay may nagmumulto pa rin"

"Haunted house? Multo? Camille never believe in those things. Ngunit paano nya ipapaliwanag ang kakaibang pakiramdam niya kapag nasa loob siya ng silid na inookupa niya? At ang nangyaring pagsara ng pinto.... "Oh God..

"Ikaw, Evelyn, naniniwala ka bang may multo sa bahay na ito?

"Hindi ko lang po matiyak, subalit nakaranas na po akong makarinig ng mga yabag sa gabi kahit wala namang tao," nakayukong turan nito.

Bigla ang pagsalakay ng kaba sa kanyang dibdib. But while she was looking at Evelyn's young and innocent face, hindi tuloy niya maiwasang isipin na napakabata pa nga nito at madaling maapektohan sa sabi-sabi.

Mula sa kusina ay lumabas ng bahay si Camille. Malamig ang simoy ng hangin the sun was slowly itching it's way up between two mountains that she could see in the horizon. The place was simply breathtaking that she did not stop herself from being engulfed by the magical feeling.

Naka paa siyang naglalakad sa buhanginan.

Now after five years of working non-stop and exhausting herself in the process, she experienced to enjoy the refreshing beauty of nature.

Nakaramdam siya nang pagkailang habang naglalakad.

Lumingon siya at nakita niya si Stefano na nakasandig sa puno ng niyog sa di-kalayuan. Nabura ang katuwaan sa mukha at naging pormal. Tinalikuran nya ito at hindi pinansin.