เสียงกระจกที่ร้าวและแตกกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราว ชายหนุ่มวัย21ปี ในชุดสีดำเทา เขาใส่ผ้าปิดปาก เพราะนั่นคืออุปกรณ์ที่เขาใช้ทำงาน เพียงไม่กี่วินาทีที่เขาเคลื่อนย้ายไปตามตรอกซอกซอยซากอิฐที่ปรักหักพังในโรงพยาบาลพระหฤทัย
"แจ็ค ฉันคิดว่าตานี้ฉันจะลงเอง"
"หมายความว่าไงกันโจเซฟ.. ผู้ดีฝรั่งเศษอย่างนายกำลังสนใจอะไรอยู่งั้นหรือ" เดอะริปเปอร์ปรายหางตาถามเพื่อนนักจิตกรพร้อมกับหัวเราะชอบใจ
ก็ตอนนี้น่ะมีใครที่เข้ามากัน คนทำสวนลูกสาวของลีโอ คุณหมอเจ้าของคดีคลินิกเถื่อน ยัยตาบอดกับไม้เท้าเคาะหาเรื่อง กับช่างแต่งหน้าศพผู้สาระแน
"ฉันไม่ได้สนใจใครหรอก หากแต่กล้องของฉันไม่ได้ใช้นานๆจะเหงาเอาน่ะสิ " เจ้าของผมสีทองกล่าวด้วยน้ำเสียงร้ายกาจ ก่อนจะหายตัวเข้าสู่เกม เกมที่เดิมพันด้วยชีวิตและจิตวิญญานของผู้คน
"นายกำลังทำอะไรอยู่ ช่างแต่งศพ มาฉันช่วยถอดรหัส"
ทันทีที่หมอกล่าว เขาก็ละมือออกจากเครื่องถอดรหัสทันที
"ขอโทษครับหมอ ผมเกรงว่าเราไม่ควรจะถอดเครื่องด้วยกันจะดีกว่า ถ้าแบบนั้น ผมขอตัวไปทางแถบนู้นนะครับ"
เขาหยีตายิ้มภายใต้หน้ากากก่อนจะหลีกตัวไป หมอได้แต่ทำหน้างงและคิดตำหนิเขาที่มาหยิ่งในตอนที่ไม่ใช่เวลา คงจะมีแค่เขาเท่านั้นที่รู้ตัวว่าที่ต้องทำอย่างนั้นเพราะอะไร
(ผู้ล่าอยู่ใกล้ฉัน)
ใครบางคนส่งสัญญาน และจุดนั้นคือตรงหน้าเขาใกล้ๆ คาร์ลตัดสินใจหยุดและหลบเข้าล็อกเกอร์สีแดง
ช่องสามแถวของมันทำให้รู้ว่าแมทซ์นี้...ฆาตกรคือชายในชุดขุนทาง เขาถือดาบเดินวนไปวนมา ก่อนจะนิ่งที่ล็อกเกอร์
ตึกตักตึกตัก
ไม่ใช่เขิน ไม่ใช่ความดัน หากแต่เสียงหัวใจนี้บ่งบอกได้ดีว่าคิลเลอร์ยังไม่จากไป
นี่น่ะเหรอโจเซฟ
YOU ARE READING
Identity V (โจเซฟ×คาร์ล)
Fanfictionฝ่ายหนึ่ง...ชีวิตที่เสียไปของใครบางคนกลับทำให้จิตวิญญานของตนเสียไป อีกฝ่าย...การที่ได้เห็นได้รู้จักหลายชีวิตที่เสียไป กลับทำให้ใจปล่อยวางและเยือกเย็น...
