วันนี้ร่างสูงในชุดของผู้ดีอังกฤษออกไล่ล่าอย่างทุกที บางทีเขาออกจะใจร้ายไปหน่อยในเกมส์นี้ ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรกับใครทั้งนั้น ทั้งยังเก็บผู้รอดชีวิตจนครบทุกคนแบบไม่ยอมอ่อนข้อให้เลยสักนิด
ตั้งแต่วันที่เขาได้ถูกสุ่มไปไล่ล่าจนได้เจอกับคนที่ขึ้นชื่อว่า'ช่างแต่งศพผู้สาระแน' และยังบ้าพอๆกับที่ไม่เคยมีผู้หนีคนใดจะมีแก่ใจมาห่วงฆาตกรอย่างเขา รู้สึกแปลกใจไม่น้อย อีกทั้งสายตาโกรธเคืองที่ส่งมาพร้อมกับคำว่า
'ไปตายซะ ไอ้นรก' นั่นอีก เสียดายที่ตอนนั้นเขาถูกส่งกลับไปคฤหาสน์ในทันที ไม่ทันได้ตอบโต้อะไร
แล้วนั่นเองจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาในวันนี้อารมณ์ออกจะไม่ใครดีเหมือนทุกข์วัน ถึงแม้จะขยันออกไปเล่นเกมล่าคนสักเท่าไร ก็ไม่ได้เจอกับคาร์ลอีก
"どうしたんですが" (ไงบ้าง)
เสียงทักทายของร่างสูงระหงสง่างามในชุดกิโมโนถามเขาพร้อมกับส่งยิ้ม ที่ในนัยน์ตาแฝงความเศร้ามาให้ตลอดเวลา
" นันเดะโมะไนขอรับ กลับมาแล้วรึขอรับ"
ถึงแม้เบื่อจะเสวนากับใครๆแต่เขาก็ตอบกลับไปเป็นมารยาท
"ไฮ้ โจเซฟซังทำไมมานั่นทำหน้าบูดอย่างนี้ล่ะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าหื้ม"
ไม่พูดเปล่าส่งนิ้วมาเชยปรายคางของหนุ่มฝรั่งขึ้นมา ก่อนจะประโลมด้วยจุมพิตที่แก้มขวาเสมือนว่าเธอมิใช่คนเอเชีย
"เห้อ ไม่มีอะไรหรอกขอรับ ก็แค่เบื่อๆ ว่าแต่ วันนี้คุณมิชิโกะไปเล่นกับใครมาล่ะขอรับ"
"จะว่าไปวันนี้ได้เห็นเซอร์ใหม่ เห็นว่าเป็นช่างแต่งศพ.."
"ช่างแต่งศพ!!!!" คล้ายกับคนตื่นเต้นตกใจ เขาเผลอตะโกนรับทันทีที่วันนี้มีคนพูดถึงนามคนที่อยากได้ยินมาตลอดวัน
เกอิชาผงะไป ก่อนจะยิ้มให้ชายตรงหน้าอีกหนึ่งที
"ทำไมรึ? โจเซฟซังรู้จักเขางั้นเหรอ?" พอถูกส่งลูกถามมา เขาก็ทำได้เพียงพูดความจริง
"ไม่รู้จักหรอกขอรับ ก็แค่น่าใหม่ สกิลน่าสนใจดี" เขายิ้มละมุนตามแบบฉบับความสุภาพของผู้ดีอังกฤษที่แท้จริงแล้วย้ายจากฝรั่งเศษไปอีกที ก่อนจะขอตัวละออกมา ไปหาเรื่อง 'น่าสนใจ' อย่างว่า
VOUS LISEZ
Identity V (โจเซฟ×คาร์ล)
Fanfictionฝ่ายหนึ่ง...ชีวิตที่เสียไปของใครบางคนกลับทำให้จิตวิญญานของตนเสียไป อีกฝ่าย...การที่ได้เห็นได้รู้จักหลายชีวิตที่เสียไป กลับทำให้ใจปล่อยวางและเยือกเย็น...
