วันนี้เป็นวันที่ประกาศปิดปรับปรุงเซิฟเวอร์ตั้งแต่เวลา 7.00 น. หากแต่ยังมีฮันเตอร์บางคนที่อยากจะล่า หรือว่าอยากเจอใครในเกมมากกว่าก็ไม่รู้ เตรียมตัวเช็คกล้องเตรียมข้าวของออกมา จนลืมไปว่าวันนี้ปิดปรับปรุงเซิฟเวอร์
"ทำไมวันนี้มันดูเงียบๆผิดปกตินะ? ตายกันหมดแล้วรึไงกัน ฮิๆๆๆ"
ถึงจะเอะใจแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ เขายังคงเข้าไปในโรงพยาบาลบ้าอยู่ดี
เดิมทีวันที่ปิดปรับปรุงเซิฟแบบวันนี้คงไม่มีใครออกมา หากแต่ก็ยังมีอีกคนที่บ้าจี้ ทำงานจนลืมดูประกาศ จัดแจงเตรียมเครื่องสำอางค์ในกระเป๋าแล้วเดินไปในโรงพยาบาลบ้าเช่นเดียวกัน วันนี้เงียบผิดปกติจริงๆ ทำไมที่นั่งโต๊ะอาหารในคฤหาสต์ไม่มีใครมารอนั่งเลยนะ คาร์ลกวาดสายตามองแก้วน้ำที่บางแก้วตั้งบางแก้วหงาย มองจานที่ไม่มีขนมปังสักใบ อะไรกันนี่ วันนี้มันแปลกๆนะ
เช่นเดียวกับเขาก็สงสัย ทำไมวันนี้รพ.บ้า ไม่มีเก้าอี้จรวดเลยสักตัวนะ แบบนี้จับได้จะให้เอาไปไว้ไหนกัน ไวเท่าความคิดที่ฮันเตอรผ์กับเซอร์ไวเวอร์จอมเด๋อเดินมาบรรจบกัน
"คุณ.....!!!!"
"ไง~~ขอรับ:) Comment vas-tu?" (สบายดีเหรอขอรับ?)
ก่อนจะดำเนินไปตามแบบเกมที่ควรจะเป็น ผลัดกันวิ่งล่า อีกฝ่ายหลบหนี ตลอดทางโจเซฟได้ใส่บทสนทนาลงไปราวกับการคุยกับช่างแต่งศพต้องคุยด้วยหนีด้วย โต้ตอบบ้างบางครั้งที่รำคาญแก่ใจจนทนไม่ไหว เอาไม้ฟาดบ้าง หลบบ้าง แต่ก็ไม่พ้นอยู่ดี นี่ไม่มีใครให้ตามหางั้นเหรอ
โหม่งงงงงงงงง
ผู้ล่าโจมตีเขาหนึ่งที ก่อนที่คาร์ลจะหยุดวิ่ง
"หยุดแล้วรึขอรับ:) แฮกๆ วิ่งมาตั้งนาน อัพบุคลิกตรงไหนมา วิ่งเร็วขึ้นนะ" โจเซฟหยุดตาม กระเซ้าพร้อมหอบแฮกๆ แต่คงจะน้อยกว่าคนที่ถูกตีจนได้รับบาดเจ็บขั้นแรกซึ่งอาจวิ่งต่อได้
"อย่าเพิ่งตีอีกครั้งนะ อึกๆ แฮกๆๆ"
แปลกใจเล็กน้อย นี่คุณคาร์ลขอร้องเหรอ?
ก็อยากจะทำสีหน้าได้ใจไปมากกว่านี้อยู่หรอก ถ้าไม่ใช่ว่าช่างแต่งศพจะกล่าวคำพูดต่อมาจนทำให้เขาเริ่มสังหรณ์ใจแปลกๆ
YOU ARE READING
Identity V (โจเซฟ×คาร์ล)
Fanfictionฝ่ายหนึ่ง...ชีวิตที่เสียไปของใครบางคนกลับทำให้จิตวิญญานของตนเสียไป อีกฝ่าย...การที่ได้เห็นได้รู้จักหลายชีวิตที่เสียไป กลับทำให้ใจปล่อยวางและเยือกเย็น...
