"Did you enjoy?"tanong sakin ni Sir habang naka-upo kami sa bench sa park na pinuntahan namin. Sinundo niya ako kanina sa room ko para mamasyal ulit at dahil wala rin naman akong gagawin ay sumama ako.
Tumigil ako sa pagkain nang cotton candy na binili niya sakin kanina."Yep!"sabi ko with a popping "p".
"I'm glad to hear that."sabi niya at sumandal sa upuan.
Tumingin ako sa kanyang mukha na nakapikit.
"You know what ..masaya ka naman palang kasama."sabi ko kaya napatingin siya sakin.
"Really? O baka nasasabi mo lang yan dahil hindi mo pa nakikita ang ugali kong kinatatakutan nang mga tao sa paligid ko."sabi niya habang nakatingin sakin nang seryoso.
"Maybe..Pero para sakin masaya ka namang kasama..you even bought me a cotton candy."nakangiting sabi ko.
"Seriously? You think I'm happy to be with just because I fucking bought you a cotton candy?"sabi niya kaya natawa ako.
"Hindi naman sa ganun..syempre kasama nadin ang pagpasyal mo sakin dito..I never expect for you to do that."sabi ko bago kumain ulit nang cotton candy.
"Finish eating that.may pupuntahan tayo."sabi niya kaya napatigil ako sa pagkain.
"Really? Where??"excited na sabi ko.
"Nah..ubusin mo muna yan."sabi niya at tumayo na.
Agad ko rin naman inubos at tumayo narin.
Naglakad na kami papunta sa kotse niya. Habang bumabyahe kami ay hindi ko mapigilan ang mapangiti.
"You look stupid."napatingin ako kay Sir nang marinig ko ang sinabi niya.
"I'm excited! Saan ba kasi tayo pupunta?"tanong ko sa kanya pero hindi na siya nagsalita ulit. Napasimangot na lang ako at tumingin sa bintana.
Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako..pagkagising ko ay nasa loob parin ako nang kotse..tumingin ako sa driver seat at wala dun si Sir Vantemor kaya lumabas ako.
Napatingin ako sa paligid at hindi ko mapigilang mapahanga sa nakita ko. Nasa mataas kami na lugar na tanaw ang mga gusali sa Singapore. Nilibot ko ang paningin ko at nakita ko si Sir na nakaupo sa damuhan kaya lumapit ako sa kanya at tumabi nang upo.
"Eyy..."tawag ko sa kanya kaya napatingin siya sakin.
"You're already awake."sabi niya at tumingin ulit sa mga gusali na parang mga bituin na kumikislap dahil sa ilaw na nanggagaling sa mga gusali.
"Yeah..btw pano mo nalaman ang lugar na to?"tanong ko sa kanya.
"It's because of Dia—."napatingin ako sa kanya nang tumigil siya. Dia? Was she suppose to say the name of Diana?
"Kung ayaw mong mag kuwento..okay lang naman sa akin."sabi ko. Ayaw ko siyang pilitin na mag kuwento sakin knowing na nagluluksa parin siya sa pagkawala nang kapatid niya.
"No..I think it's time..ayaw ko narin namang kimkimin lahat nang to."sabi niya kaya napatingin ako sa kanya.
"No..it's ok..naii—"hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang putulin niya ito.
"No..it's fine ...Nalaman ko ang lugar na ito dahil sa kapatid ko..her name is Diana..I still remember those times when we will go here..ito ang palaging gusto niyang puntahan..Diana is beautiful,smart,kind...kahit yata gawan mo siya nang masama hindi niya magagawang magalit sayo..but we got into a car accident two years ago..she didn't manage to survive..nang malaman ko na wala na siya...sobra ang galit ko sa sarili ko..sana niligtas ko siya..she is just too young to die..hindi niya deserve ang nangyari sa kanya."habang nagkukwento siya ramdan ko ang sakit sa bawat salita na lumalabas sa bibig niya.
