His Father Is My Best friend (complete)

Chapter Nine

Chapter 9

Yssa's POV

There is something on me that makes me feel great longing for Aldred's presence.

Siguro epekto lang din iyon ng katotohanang siya ang ama ng dinadala ko.

Kahit pa nga hanggang ngayon ay hindi ko pa din alam kung paano nangyari ang ganoong ugnayan sa pagitan naming dalawa. Hays.

Am I that bad to hide his baby from Aldred?

Ewan ko kung paano basta nakita ko na lang na na-dial ko na pla ang number nya. Memorize ko din kasi ang contact number niya.

"Who's this?"

D*mn this feeling of missing him! Mas lalo ko pang ginugusto na madinig ang boses nya the more that I heard his voice.

Gusto kong magpakilala sa kaniya pero nahihiya ako at natatakot na din at the same time.

I'm gonna speak when;

"Ate Yssa! We will--"

Sh*t!

Buti na lang at napindot ko agad ang 'end button'. Bigla na lang kasing sumigaw si Eimee. Tsk...

Ayaw ko pa man din sanang magkaroon ulit ng koneksyon kay Aldred. Ayaw kong magulo pa ang buhay nya kapag nalaman nya ang totoo.

"Ano ba iyon Eimee?" tanong ko habang nakatingin sa kaniya. She's clueless with how terrible my problem would have been dahil sa pagsigaw nya.

"Ready ka na ba?" Her twinkling eyes speak for all her excitement.

"Yeah. I'm kinda nervous and excited, sis."

"Ako din ate! Tara na!"

Inalalayan na nya ako mula sa pagkakaupo ko sa kama ko. Medyo maselan kasi ang pagbubuntis ko eh. If unnecessary, I should stay on bed, that's what my doctor suggested.

Ngayon ang appointment ko sa ob-gyne ko para malaman na namin ang gender ng baby ko. Kaya excited si Eimee eh.

Few more hours then we reached the hospital.

May kung anong gel na ipinahid sa tummy ko si Dra. Gonzaga. She's the female gynecologist recommended by my other doctor. She's his cousin.

Geez. I'm really excited! I don't care if it's a boy or a girl. Ang mahalaga malusog at normal ang baby ko.

"Wow."

Iyon lang ang nasabi ni Doc habang nakatingin sa monitor kung saan connected iyong device na itinapat nya sa tummy ko.

My heart trembles, may problema kaya? Whaat?! Bigla namang hinawakan ni Eimee ang kamay ko mula sa kabilang side ng kama.

"Dra. Gonzaga? May problema po?"

But she just smile. A genuine one.

"Noong nakita kita at malaman kong almost five months pa lang ang tummy mo, an idea strikes my head. Honestly sobrang laki ng difference ng size ng tummy mo for a typical five months tummy."

"May mali po?"

I'm nervous! Baka may komplikasyon, oh my!

"Wala. It's just, congratulations Yssa. Twin ang babies mo. A very healthy babies."

Tapos inalalayan na nya akong umupo. As I glance at Eimee, abot tenga ang ngiti nya.

Ano daw?! Twin? Kambal?! Woah. Kaya pala kakaiba ang pakiramdam ko. Ewan?!

Bigla na lang akong napaluha. They're a very great blessing! Thanks God.

After an hour;

Hindi pa din ako makapaniwala! I have twin babies! Wow. Just wow. I'm so blessed. Really.