His Father Is My Best friend (complete)

Chapter Thirty-nine

Chapter 39

Eimee's POV

Naglalaro lang si Syd sa salas nang bigla syang pumasok dito sa kwarto ko. Si lola kasi ang nagbabantay sa kanya kanina eh.

"Ninang." Ungot nya tsaka naglakad palapit sa pwesto ko. Nakadapa kasi ako sa kama eh.

"Yes, baby?" I set aside my phone and look at him. His kinda sad yet still cute. He's bothered, halata.

Anong problema nya?

"I miss Assyrel, 'Nang. She's a little bit annoying but I still love her. Can you drive me home?" He said at a very lonely tone.

"Ahm, lapit ka rito Syd." Utos ko sa kaniya tsaka tinapik ang pwestong mas malapit sa akin.

Ang sweet talaga ng batang 'to sa kapatid nya kahit pa madalas silang parang aso't pusa.

Naglakad na nga sya para mas lumapit sa akin. Naupo muna ako tsaka ko sya binuhat paakyat sa kama.

"Listen, hindi pa pwede Syd, busy pa si mommy at daddy at gano'n din si Assyrel. Hindi sya pwedeng abalahin. You got it?" Malumanay na paliwanag ko habang pumupwesto para pareho na kaming nakaupo nang magkaharap.

"Hindi ko naman sya aabalahin eh, I just want to be by her side." He insisted while pouting his lips. Maya-maya ay sinapo pa nya ang baba, gosh! Ang cuteee!

Hays, paano ba mag-explain sa batang halos tatlong taong gulang pa lang? The situation is too serious to handle!

Nabalitaan ko kasi kina ate na medyo hindi daw okay ang lagay ng isa ko pang inaanak. I hope her all the best, tapos ito namang si Syd nangungulit pa.

"Syd, just wait alright? Makakauwi ka rin. But, not now." Then I gently pinch his cheeks to cheer him up.

"Pero I promise her na sa tabi nya lang ako. Tsaka.." he paused as if nag-aalinlangan syang ituloy ang anumang sasabihin nya.

"Tsaka ano?" He look at me intently with his pleading eyes hanggang unti-unti ng lumabas ang ang mga luha sa mga mata nya.

"Sabi kasi ni Assy.." he cut his words and let out a sniff then sobs.

"Sabi nya.. if something wrong happened to her, I.. I should be there to take care of Mimi." Pag-amin nya tsaka pinupunasan ang luha nya gamit ang kamay.

"H-Ha?" My heart instantly trembles! Shit! Ano bang klaseng mga bata ang mga inaanak ko?!

"Ba-Bakit naman may mangyayaring hindi maganda kay Assy?" I asked as I'm trying to hold my tears. What does Assyrel mean by that?

"Before she went to the hospital, kinausap nya 'ko. Sabi nya nadinig daw nya si mommy at daddy na nag-uusap tungkol sa kanya. About her illness and her operation. Tapos madami syang sinabi na... na..." Pinipilit nyang pigilan ang pag-iyak pero sa bawat sinasabi nya ay lalo lang lumalakas ang pagdaloy ng luha nya.

"Na.. kapag daw hindi sya nakasurvive, alagaan ko raw si mommy at tulungan ko raw si daddy. Ninang, why don't we come home? I badly want to see my twin sister. Maybe she needs me now."

I hug Syd and then we end up crying together silently, how could be a young kid like Assyrel and Sydrael act as if they understand everything?