Zombilerin Dünyası Özel Bölümler

Özel Bölüm 7 : Aşk Hayattaki En Büyük Katildir.

Zeynep deprem olduğu yıl üniversiteyi kazanmıştı. Ailesi ile beraber istanbul'a taşınmışlardı. Zeynep omurundaki zedelenmeden tamamen kurtulmuştu. Tamamen düzelmişti. 1999 yılının ekim ayında üniversiteye başladı özel bir okulu burslu kazanmıştı. Ailesinin durumu çok iyi olmasına rağmen burslu okuyacaktı. Cüneyt ise aynı okul aynı bölümü kazanmıştı ve o ise babasının parası ile okuyordu. Cüneyt'in babası T-Bank kurmuştu. Ayrıca İnşaat mühendisi olan Cüneytin babası istanbul'un dört bir yanına göktelenler dikiyor parasını üçe dörde beş'e katlıyordu. Çakıroğlu inşaat İstanbul başta olmak üzere Ankara izmir hatta yurt dışında bile evler siteler yapıyorlardı.

Çocuk ise okyanusta adını bile bilmediği bir adadaydı.3 metrekarelik hiç ışık görmeyen odasında yaşıyordu. Ne kadar süre orada kaldığını Çocuk'a sorsanız bilmiyordur. Çünkü Hiç bir zaman ışığı göremedi. ne geceyi gördü ne gündüzü nede lambanın yanıp söndüğünü. Yemeğini bile karanlıkta yediği pisivurdan akan suyla susuzluğunu dindirdiği bir yerdi. Karanlıkta hep hayali dövüşlerle kendisini hazır tutmaya çalıştı. Bütün gece ve gündüz tek yaptığı o 3 metrekarelik kabirde çalışmaktı. Aylar sonra oradan çıkardılar. Ensesine bir dövme yapıldı. Özel bir boya olan bu dövme asla insan vücudundan çıkmıyordu. Bu barkod dövmesi onu simgeliyordu. Onu artık damgalı bir eşekten farksız kılmıyordu bu. Onu bir cinli ile aynı aynı koğuşa verdiler. Çinlinin yaşı 60 larda idi. Mevcudu dört bin olan bu hapishane askeri suçları olan, ve müebbet hapse çarptırılan radikal din gruplarının nazilerin olduğu karma karışık bir hapishaneydi. Ya bir çeteye üye olacaksın yada ölüp gideceksindi.

Amerika daki cezaevini herkes  "yavaş ve acı çektiren bir ölüm" olarak niteleniyordu. Yemek verilmemesinin sıradan olarak görüldüğü hapishanede, mahkumların 6 gün boyunca yemek alamadıkları biliniyordu. Mahkumların ayda sadece 2 kere duş almalarına izin veriliyor. Bu da mahkumlar arasında deri hastalıklarının yaygın olmasına yol açıyordu. Aşırı kalabalık koğuşlar, fare istilaları, tecavüz sıradan olaylardı. Kan hastalıkları kolera veba aıds çok yaygın hastalıklardı. Fareler hapishane içinde koğuşlarda geziyorlardı. Çocuğun özel durumu olduğu için iki kişilik hücrede kalıyordu.

Çocuk sonraki günlerin birinde '' Hapishanenin sadece sizin için var olduğunu sanıyorsunuz, sizden başka kimse olmadığını hissediyorsunuz" diyecek kadar zor şartları olduğunu itiraf edecekti.

Müslüman kardeşlerin davetini reddetti. Hiç birinin dilini anlamıyordu zaten. Dillerini anlamadığı içinde hiç bir şekilde onlarla anlaşamıyordu.    Yaşlı adam her sabah güneş doğmadan kalkar sonra ise kata yapardı saatlerce. Çocuk ise onu dikkatli bir şekilde izlerdi. Çocuk avluda bulunan ağırlıklarla çalışırdı. Kimseye sataşmadan yaşamaya devam eder. Yemek sırasında yada ağırlık çalışırken ona omuz atanları, dik dik bakanları, ve laf atanları görmezden gelirdi. Cin linin yaptığı kata yı oda tek başına ezberlediği kadar yalnızken yapmaya çalışırdı. Aklında kaldığı kadar yapardı. Yapabildiği kadar yapardı. Bir gün nazi grubu çocuğa sataştı. Sayıları 50 kişiyi bulan grup çocuğa sataşmıştı. Çocuk karşılık vermedi. Çocuk karşılık vermediği için grup liderleri iyice üstüne gitmişti. Çocuğa yumruk attı. Çocuk ta ona karşılık verdi. ve 50 kişiyi bulan grup çocuğu fena halde dövdüler. Kaburga kemikleri kırılmıştı iki gözü de şişmiş kaşı ve kafası yarılmıştı çocuğun. Ustura ile bizden hatıra kalsın diye uzunlamasına bir gamalı haç çizerlerken gardiyanlar müdahale etmiş ve tek bir çizgi olarak ömür boyu taşıyacağı bir iz olarak kalmıştı çocuğun kafasında tek bir çizgi. Sağ gözünün hemen üst kısmında saçlarının başladığı yerden başlayan bu çizgi kafasının ortasına kadar geliyordu. Çocuk gene haksız bulundu ve tedavisinin ardından gene 3 metrekarelik bir hücreye kapatıldı. Çocuk hücrede sadece kondisyon çalışmıyordu. Cinli adamın kendi başına yaptığı katayı aklında tutan çocuk saatlerce kata yapıyordu. 50 Kişinin saldırısına uğramak onun özgüveninde çok derin yaralar açmıştı. Kendine olan anlamsız özgüveni ve kibri o dayakla birlikte yerde bırakmıştı. Aylar sonra o hücreden çıktı.