True Love Will Never Die (KRISSICA FANFIC)

CHAPTER 18

KRIS' POV

8:00 am na kaya naligo na ako kasi sabi ni jessica aalis kami eh,saan kaya kami pupunta?

SUHO: bilisan mo! natatae na ako! (habang kumakatok sa pinto ng banyo)

kaya binilisan ko nalang maligo at after kong maligo lumabas na ako sa banyo sabay takbo naman si suho papunta sa banyo at sinara yung pinto, taeng tae tong si suho, ilang araw kayang di tumatae yun?

habang nagbibihis ako labas na ng banyo si suho, ang baho.

KRIS: ang baho naman sara mo nga yang pinto sa banyo!

SUHO: saan kaba nakakita ng taeng mabango!

KRIS: tae ko!

SUHO: g*go! mas malala pa yung amoy ng tae mo!

KRIS: ok, whatever!

pagpipilitan pa talaga nitong lalaking to na mas mabango tae nya kesa sakin kapal ng muka.

JESSICA'S POV

after kong maligo ngbihis nako,nag make up at pumunta sa room nila kris pipindutin ko na sana yung doorbell pero biglang may nagbukas si kris pala.

KRIS: tara na?

JESSICA: tara.

pumunta na kami sa parking lot at sasakay na sana ng car si kris pero pinigilan ko sya.

KRIS: bakit?

JESSICA: mag cocomute lang tayo

KRIS: bakit naman?

JESSICA: basta!

KRIS: tara na nga.

naglalakad kami papunta sa LRT puro reklamo naman tong lalaking to,

KRIS: ang init naman!

KRIS: ang layo!

KRIS: iitim ako nyan.

KRIS: ang layo!

JESSICA: di ka ba talaga mananahimik?

KRIS: tatahimik na.

nakakainis natong lalaking to, parang babae kung makapag reklamo eh.

nandito na kami sa LRT kaya sumakay na kami at may nakita kming upuan dalawa kaya umupo na kami.

KRIS: may sasakyan naman tayo, tapos sasakay pa tayo dito.

JESSICA: gusto mo ba talagang tulungan kita?

KRIS: oo naman

JESSICA: pwes! manahimik ka!

(sabay lagay ko ng earphone)

may sumakay namang matanda na nakatayo,

JESSICA: tayo ka dyan!

KRIS: bakit ba?

JESSICA: pa upuin mo dyan yung matanda.

KRIS: di naman ako boy scout eh.

JESSICA: bakit? boyscout lang ba ang pwedeng tumulong?

KRIS: tatayo na nga.

tumayo na sya at pinaupo nya yung matanda sa tabi ko, bumabait na sya.

finally nanadito na kami kaya huminto na yung train, habang palabas kami may matandang natulak at napa upo.

JESSICA: tulungan mo!

tinulungan naman ni kris na tumayo yung matanda at inalalayan palabas.

MATANDA: salamat.

KRIS: walang anuman po.

habang naglalakad kami may mga babaeng nakatingin sa kanya at sumisigaw ito namang si kris parang feel na feel yung kagwapuhan, kaya tinadyakan ko at binatukan.

JESSICA: ikaw bata ka! palagi ka nalang laru ng laru! lagot ka kay nanay! lulunurin ka na naman nya sa kanal!!!

(pagsigaw ko para mapahiya si kris)

KRIS: baliw ka ba?

(sinabi nya ng pabulong)

JESSICA: papakainim ka na nama-

(tinakpan nya yung bibig ko)

at hinila nya ako papunta sa walang gaabong tao.

KRIS: ano bang pinagsasasabi mo?

JESSICA: wala, tara na!

naglakad na kami patawid na kami ng biglang may batang nanghihungi ng pagkain, sakto may dala namang pagkain si kris.

KRIS: wala.

JESSICA: ibigay mo yang hawak mong pagkain dyan sa bata.

KRIS: ayaw ko, kanina pa ako gutom eh.

JESSICA: ibigay mo na, sila ilang buwan ng di nakakakain ng maayos yan.

KRIS: bata sayo na nga.

BATA: salamat po

ibibigay din pala ang dami pang sinasabi, nag red na yung stoplight kaya tumawid na kami ni kris.

KRIS: tara bili tayo na pagkain nagugutom na ako.

JESSICA: kain tayo dun oh! mukang masarap.

KRIS: tara.

pumasok kami sa isang maliit na restaurant at nag order na si kris ako naman umupo na ako.

tapos ngag order si kris, umupo na din sya, habang hinhintay namin yung pagkain dumating nagkwentuhan na lang kami.

KRIS: matagal mo nabang kakilala si yuri?

JESSICA: oo, high school palang bestfriend ko na sya

KRIS: pareho lang naman tayong school nung high school, bakit di mo ako kilala?

JESSICA: ewan ko.

habang nagkukwentuhan kami hinatid na saamin yung pagkain, nagpa take out pa tong si kris halatang nasasarapan eh.

after naming kumain pumunta na kami sa hotel pumasok na kami sa room.