CHAPTER 37

394 16 0
                                    

JESSICA'S POV

Wala si kris kasi papasyalan daw nya mama nya, kaming dalawa lang ni yuri dito.

Parang iba si yuri ngayon parang may malalin syang iniisip, well yung iniisip ko kahapon wala na, ok na.

"Ok ka lang?" Tanong ko sa kanya, tumango lang sya ng nakangiti.

"Uy! Alam kong di ka ok" sabi ko sa kanya, kasi di naman tlaga sya ok e.

"Wala" sagot nya, akala nya ba di ko sya titigilan hanggat di sya sumasagot.

"Hoy! Ano nga, kaibigan moko kahapon nga sinabi ko sayo yung problema ko, tapos ikaw ayaw mo? Selfish mo" sabi ko sa kanya para makulitan na sya at sabihan na sakin yung problema

"Oo na, kasi diba, iniisip mo kahapon na baka minahal ka lang ni kris dahil sa past? I think ako ang may kasalanan kung bakit, gulong gulo yang utak mo" pagpapaliwanag nya sakin

"Wala kang kasalanan dun, bakit ba kasi yan ang pinroproblema mo?" Sabi ko sa kanya.

"Ano pa ba dapat kong problemahin?" Tanong nya, aba nagkukunwari pa tong hindi alam.

"Problemahin mo yung pag alis ni luhan sa pilipinas"sagot ko sakanya halatang nagulat sya, posible kayang di pa nya alam?

YURI'S POV

what aalis sya? Ako lang ata ang walang alam sa nangyayari kausap ko sya kagabi bakit hindi man lang nya sinabi sakin? May plano pa kaya syang sabihin sakin yun? Nakakainis gusto kong umiyak pero kung iiyak ako sa harap ni sica, malamang aalagahan nya akong parang bata kaya wag nalang.

"A-alis sya?" Tanong ko ng nauutal.

"Oo, imposible namang di mo alam" sagot nya sakin.

"Wala akong alam, wala syang sinabi sakin" sagot ko.

"Baka sasabihin naman nya yun sayo, mamaya kaya na advance dahil sakin" sagot nya, i think wala talaga syang balak sabihin sakin yun.

"Kailan mo pa nalaman?" Tanong ko sa kanya

"Uhm after 3 weeks" sagot nya, what?! wala siguro talaga syang balak sabihin sakin

"After 3 weeks? E hanggang ngayon, di nya pa sinasabi sakin." Sagot nya sakin tumulo nalang ang luha ko

"Hey, dont cry i think kaya di nya sinabi sayo yun kasi may dahilan sya" sagot nya sakin

"Lahat naman ng tao gumagawa ng dahilan kahit di naman totoo e" sabi nya.

"Alam kong may malalim na dahilan si luhan at totoo yun" sabi nya sakin

"Sige na, matulog ka na" sabi ko sa kanya.

"O sige goodnight!" Sabi nya

"Goodnight din" sabi ko nalang sa kanya

11:30 na pero di pa din ako natutulog, pinkit ko yung mata ko pero di pa din ako makatulog, parang may mga bumabagaba sa utak ko, ang daming tanong nga utak ko, ang daming iniisip nakakainis!

LUHAN'S POV

Matutulog na sana ng biglang tumawag si sica, ano naman kayang kailangan nito?

"Hello?" sabi ni sica.

"Uhm bakit?" Sagot ko sa kanya.

"I'm so sorry, nasabi ko kay yuri na aalis ka" sabi nya, what?! Malamang magagalit sakin yan.

"What?! Bakit mo sinabi?" Tanong ko sa kanya.

"I didn't mean it akala ko alam na nya" sabi nya

"Ok, pupuntahan ko sya dyan" sabi ko.

"Wag na, hayaan mo muna syang mag isa" sabi nya, i think may point si sica kailangan muna ni yuring mag isa.

I'm so dead di ko sinabi kay yuri kasi natatakot ako na baka pag sinabi ko yun sa kanya ay magalit sya at makipagbreak sya kasi ayaw nya ng long distance relationship, i feel so nervous.

3:00 na nakaramdam nako ng antok kaya pinilit kong matulog at ayun, success

HI GUYS~ THANK YOU FOR READING I HOPE YOUR ENJOYING :))

True Love Will Never Die (KRISSICA FANFIC)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon