SEVGİ/LOVE JİKOOK

1.BÖLÜM /AYRILIK

Sondaki yazar notunu okuyun lütfen merak ettiğiniz şeyler olabilir ;) İyi okumalar :*

"Ayrılmak istiyorum!" 

Şiddetli bir kavganın ardından iki taraf sakinleşir ve taraflardan biri bu cümleyi sarf eder. İki yüreği de yakan bu cümleyi dile getirmek zordur, çok zordur. Nitekim iki insanda da dayanacak güç kalmamışsa, iki tarafta birbirini tüketmişse ayrılık kaçınılmaz sondur.  Bu defa  Taehyung'un dudaklarından dökülmüştü bu cümle.

 "Ayrılmak istiyorum!"  Demişti yüreğinin yanacağını, Jungkook'u yakacağını bile bile. Jungkook başından aşağıya dökülen kovalarca kaynar suyun derisini yakıp iç organlarına nüfus ettiğini hissetti. O an sorabildiği tek soruyu sordu.

 "Ne?"

 "Duydun işte Jungkook, uzatmanın manası yok ben ayrılmak istiyorum." 

"Hayır!..." Dedi Jungkook gözleri dolu dolu. Ardından da avuçlarını gözlerine bastırarak yaşların akmasını engellemeye çalıştı. 

"Uzatmanın anlamı yok Jungkook. Artık bitti."  

"Hayır..." Dedi Jungkook yeniden, ama cümlenin devamı hıçkırığında kaybolmuştu. Jungkook elleriyle ağzını kapatarak hıçkırıkları durdurmaya çalıştı. Taehyung arkası dönük olduğu için Jungkook'un ağladığını fark etmemişti. Hıçkırığı duyunca Jungkook'a döndü. Jungkook elleriyle ağzını kapatmıştı. Taehyung kendisine döndüğü gibi Jungkook  gözlerini sımsıkı yumdu ve birer damla yaş firar etti gözlerinden ve süzülerek Jungkook'un yanaklarını ıslattı. Jungkook artık sessizce ağlıyordu.

"Jungkook yapma!" Dedi Taehyung ve Jungkook'un yüzünü avuçları arasına aldı. (Betimlemem çok kötü çaktırmayın;) )  

"Ağlama lütfen!" Dedi ve baş parmaklarını kullanarak usulca Jungkook'un göz yaşlarını sildi. 

"Biliyorsun ağlaman benim zayıf noktam." Dedi ve Jungkook gözlerini kırpıştırarak şaşkınca ona bakarken, geri çekildi. 

"Hyung yapma! Ayrılamayız biz!"  

"Jungkook ben doğru insan değilim. Ben senin için yanlış tercihtim. Beni yanlış anlama seni bütün kalbimle sevdim ve seviyorum, ama ben ' O kişi' değilim. Ben seni mutlu edebileceğimi düşünmüyorum Jungkook."

 "Hyung ben..."  Taehyung tarafından sözü yarım kaldı. 

 " Sen ne? Baksana şu halimize! Her gün bir doz kavga etmezsek rahat edemiyoruz. Sürekli kavga etmek çok yorucu ve yıpratıcı! Bunu sen benden daha iyi biliyorsun çünkü kavgalarımızda en büyük hasarları sen alıyorsun. Ve inadıma yapıyor gibi tek kelime etmiyorsun. Hep susuyorsun." 

"Hyung ben konu..." Taehyung yine sözünü kesti.  Jungkook sinirleniyordu. Sabırlı bir insan olabilirdi ama sabrının da bir sınırı vardı.

 "Jungkook biz yorulduk ve yıprandık. Bu ilişki bizi yıprattı. Tükendik artık. Birbirimizi daha fazla yıpratmadan  bu ilişkiye son verelim Jungkook ayrılalım."

 "Hyung..." Ve yine sözü Taehyung tarafından kesildi.  

"Çabalamanın anlamı yok Jungkook artık bitti! sona geldik..."  

Jungkook iyice sinirlendiğini hissediyordu. 

"TANRI AŞKINA HYUNG!" Diye bağırarak büyüğünün sözünü kesti. Derin bir nefes alıp sakinleşmeyi denedi.

 "Her zaman yaptığın gibi konuşmam  için izin vermiyorsun. Kendi kendinle konuşuyorsun ve kararlar alıyorsun. Ve benden bu kararlara uymamı bekliyorsun. Hyung beni sen yıpratıyorsun, ilişkimiz değil. Hyung sen çok güzel seviyorsun ama hep kendi bildiğini yapıyorsun ve bana söz hakkı tanımıyorsun."

 "Ayrılalım işte hem sen sana söz hakkı tanıyan birisini bulursun." 

"Hyung ben seninle mutluyum ama sen ayrıldığımızda mutlu olacaksan tamam ayrılalım." 

"Anlayışın için ve benimle olduğun için sana teşekkür ederim. "  Dedi ve ardından odasına gitti. Hazırladığı küçük el çantasını aldı ve evden ayrıldı.  Jungkook gülmeye başladı. Önce kıkırtıyla başladı ve kahkahaya döndü.  Deli gibi gülerken eline geçen eşyaları sağa sola fırlatmaya başladı.  Bağırdı çağırdı, küfretti ve ağlayarak yere çöktü. 

 "Dediğin gibi hyung artık bitti." 

Evet, siz şimdi diyorsunuz ki bu yazar ne yapıyor? Çıldırdı mı? Evet çıldırdım çünkü Bilgisayarımın kasası bozuldu. Şu an yeni kasayı kullanıyorum ama hikayelerimin hepsi bozulan kasanın hard diskinde.  Ben hikaye yazarken microsoft world kullanan birisiyim. Bu yüzden bu hikaye hariç tüm hikayeler bir süreliğine askıya alınmıştır canlarım, sonra biz görmedik duymadık olmasın. Şimdilik Allah'a emanet canlar, görüşmek üzere. :*