Telefonun alarmı çalmaya başladı. Hemen uyandım, siktir saat neredeyse 7'ye gelecek, hemen üstümü giyindim tabi bu sırada telefonumuda unutmamıştım.
Sonunda zar zor kendimi dışarı atabilmiştim. 1 dkk bile geçmeden servisim gelmişti uykulu gözlerle servisin içine bindim. Arkadaşlarımın yanına oturdum.
" Seulhyun watshap ' a o kadar mesaj attık , hiç görmedin mi?"
" şey, ben uyumuşum 'da bildirimleri sesize aldım, o yüzden !"
" Mmmm bende öldün zannettim."
Hepimiz birden gülmeye başladık
2 saat sonra okula varmıştık ben ve arkadaşlarım yine geç indik servisten. Okulun içine girerken hala gülüyorduk.
" Şey ben lavaboya gidicem siz isterseniz beni beklemeyin."
Arkadaşlarım tamam diyerek sınıfa doğru ilerlediler. 1saat sonra bende lavabodan çıkmıştım kolumu arkadan birisi çekiyordu.
Ve ben hızlıca başımı çevirdiğimde tanımadığım çocuğu gördüm.
Elimi hızlıca çektim, ona kızgın bir ifadeyle bakıyordum.
" kolumu neden çektin!"
Dedim. Ve ardından pis pis gülmeye başladı.
" Yaa demek öyle , kızınca çok ateşli oluyorsun bebeğim!!"
Bunu söylerken bana yaklaşıyordu. Tam dibime kadar gelmişti, o sırada geri adım atıyordum arkamda duvar olduğunu fark etmedim ve bi anda sırtım duvara hızlı bir şekilde çarpmıştı.
O esnada çocuk elini duvara koydu. Dudağını dudağıma yaklaştırmaya başladı. O esnada kaçmak için elimden gelenini yaptım ama o pis sapık beni sım sıkı tutuyordu. Dudağı dudağıma iyice yakınlaşmıştı tam öpecekken namjoon sinirli bir şekilde geldi. İlk önce çocuğu benden uzaklaştırdı.
Sonra sert bir şekilde dövmeye başladı. Namjoon çocuğu iyi benzetmişti , o sırada gözlerimden istemsizce yaşlar akıyordu. Bunu gören namjoon çocuğu bırakıp bana sım sıkı sarılmıştı.
" Şşşş tamam korkma yanındayım!!"
Namjoon kollarını çektikten sonra bir anda yere düştüm, namjoon şaşkın halde eline telefonu alıp ambulansı çağırmaya başladı.
O an herkez meraklı gözlerle bana bakıyordu.
1 dkk sonra ambulans gelmişti, beni sedye ' ye koydular yavaş adımlar 'la ambulansa götürdüler.
2 SAAT SONRA....
Gözlerimi açtığımda kendimi hastanede buldum. Hemşire bişeyler yapıyordu ama tam net göremiyordum, hemşire benim uyandığımı görünce hemen yanıma geldi.
" Efendim iyimisiniz?"
" Evet , sadece başım ağrıyor o kadar başka bir sıkıntı yok!"
Hemşire odadan çıkınca doğruldum. Kapının açılma sesi ile irkildim.
Ve gelen namjoon ' du. Gülümseyerek yanıma doğru yaklaştı.
" Benim sevgilim nasılmış bakalım?"
" İyiyim aşkım ' da sadece biraz başım ağrıyo o kadar."
" Tamam fazla kendini yorma zaten bu gün taburcu olup çıkarsın."
Yanağıma öpücük kondurdu. Doktor odaya girdi.
" Evet , hadi çıkın 'da hastamız biraz dinlensin efendim"
Namjoon oturduğu yerden kalktı son bir kez bana bakıp dışarı çıkmıştı, doktorda çıkınca başımı yastığa koyup uyudum.
