Büyük bir gürültüyle uyanmıştım, yatağımdan kalkıp bakmaya gittiğimde namjoonla okulda bana sarkıntılık eden çocuğu gördüm sanırım kavga ediyorlardı. Ben onları uzaktan izlemeye başladım.
" Lan napıyosunnn?"
" Sen daha dur seulhyuna sarkıntılık etmek ne demekmiş göreceksinn!!" Çocuğun her yeri yara bere olmuştu Bunu gören hastanne 'nin polisi kızgın bir şekilde durumu müdahale etmek için hızlı adımlar atıyordu.
" Ne oluyor burada?"
Namjoonla o çocuk kavgayı bırakmışlardı. " Burası 'nın ne olduğunu biliyormusunuz?susmayın yanıt verin hemenn!!"
İkiside aynı anda yan ıt vermişlerdi.
" Şey evet efendim biliyoruz yoruz. "
" Eee o zaman burada kavga edilmeyeceğinide biliyorsunuz değilmiii?"
" Evet efendim."
O an ikisininde soğuk terler döktüğünü fark ettim
Polis bir namjoon'a , birde o çocuğa baktı.
" Eğer sizin bir daha burada kavga ettiğinizi görürsem ikinizede kelepce takıp karakola götürürüm şimdilik seslenmiyorum hadi şimdi dağılın gözüm görmesin siziii!!"
Polis gitmişti,çocuk tam giderken namjoon'a yakında bunun acısını çekeceksin bakışı atıp hemen buradan uzaklaştı.
Herkezin gittiğinden emin olup saklandığım yerden çıkıp namjoon ' un yanına yaklaştım.
" N namjoon iyimisin?"
Namjoon yutkunmuştu bana dönerek
" Evet iyiyim."
" Bütün olayları gördüm senin bişey demene gerek yok."
Namjoon' a sarılmıştım. Namjoon' a dönüp
" Hadi buradan gidelim artık."
" Tamam seulhyun "
Garaja yöneldik. Garaja vardığımızda arabaya binip yola çıktık.
Her şey çok güzel gidiyordu, ancak arkamızdan araba takip ettiğini görünceye kadar.
Ben çok korkmuştum o çocuk olabilirmiydi acaba? Namjoon izimizi kaybettirmek için hızlı manevralar yapıyordu.
" Namjoonnnnn , yavaşla biraz çok korkuyorummmmm!!!!!"
Bizi takip eden araba birden önümüde durdu haliyle namjoon firen yapmadığı için kaza yaptık bu olayı gören herkez arabasından inip başımıza toplandılar.
Bize çarpan kişi hemen manevra yapıp hızlı bır şekilde ilerlemişti.
Birisi ambulansı aramıştı.
1 dkk sonra ambulansın sesi duyuldu. Bizi aceleyle sedyeye koyup ambulansa bindirdiler.
Hemşireler hemen nabızımızı konturol etmeye başlamışlardı. Nabızımız atıyordu.
Hastaneye geldiğimizde bizi hemen odalara yerleştirdiler, odalarımız yan yanaydı.
Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu fark ettim, gözüm hemen namjoon'u aradı. Yoktu namjoon nerede acaba yoksa ona bişey mi oldu?
Yanıma hemşire gelmişti
"Hemşire kim namjoon' odası nerede?"
Hemşire bana mal mal bakıyordu ve bişey söylemeden odadan çıktı.
İyice merak etmiştim şimdi.
Yatağımdan zar zor kalkıp Namjoon' u aramaya başlamıştım, kalbim deli gibi atmaya başlamıştı sanki yerinden çıkacak gibiydi.
Sonunda namjoon' un bulunduğu odayı bulmuştum kapı açık bi şekildeydi. Ben hememen içeri girmiştim.
Namjoon çok güzel uyuyordu. Ona bişey olacak diye ödüm bokuma karışmıştı. Namjoon' un yanına yaklaştım ve yanına oturdum.
Elimle namjoon' un başını okşamaya başladım.
Namjoon yavaş yavaş gözünü açmaya başlamıştı beni görünce gülümsedi.
" İyimisi namjoon?"
" Hemde hiç olmadığı kadar çünkü yanımda sen varsın."
"Yaaa yerim ben seni." "Hahaha önce kim kimi yiyecek belli değil! Sen mi ben mi?"
Elimi onun eline koydum, o sırada doktor geldi.
" Siz hanım efendi dinlenmeniz gerekmiyormuydu?"
"Hayır ben böyle iyiyim!"
"Tamam o zaman az sonra çıkarsınız."
Doktor gitmişti, bizde namjoonla konuşmaya devam ediyorduk.
1Saat boyunca böylece geçti zaman nasıl hızlı ilerliyo amk!"
Sonunda hastaneden çıkmıştık. Namjoon'la birlikte bu kez otobüse binmiştik böylesi daha güvenliydi. Ama ayakta kalmak zorunda kalıyorduk çünkü otobüs dolup taşmıştı otobüse zor binmiştik.
2 Dkk sonra
Evime gelmiştik evin önünde biraz konuştuktan sonra evime girmiştim namjoon, da evine gitmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet yorumlarınızı bekliyorum hikayeyi geç atabilirim çünkü sınav zamanı yaklaşıyor.
