chapter#39

361 9 1
                                    

Kiam's POV

     Magandang gabi po sainyo,ako nga pala si kiam pedro pero hndi yan ang aking tunay na pangalan.......hndi ko na kasi maalala kung sino ba talaga ako.......nagpapasalamat nalang ako sa tinuturing kong mga magulang na tinulungan nila ako.........

Gusto ko ngang mahanap ang pamilya ko ngunit wala naman akong sapat na pera para roon.....at may sakit pa si mamang ........kailangan din namin ipatingin sya sa doctor ngunit wala pa kaming sapat na pera......nagpapasalamat nga ako sa dalagang nagbigay saakin ng sobra....naidala na namin agad si mamang sa doctor at binigyan na rin kami ng reseta ng doctor para sa mga gamot ni mamang.........

Hndi mo din naman ako mahahalata na may edad na rin ako......siguro aakalain mo na binata pa ako dahil sa mukha ko at pangangatawan.......at ngayon naman ang ginagawa ko ay pauwi na sa bahay.............na tinutuluyan namin.......may dala akong kunting pagkain pagsasaluhan nalang siguro namin ni mamang at papang.....

Mayamaya ay may patawid na babae hndi ko makilala kung sino pero yong damit nya parang familiar saakin,wait sya ba si drixie....bumisina ako ngunit parang lutang sya........

Inihinto ko ang sasakyan at bumaba roon,naglakad ako patungo saknya.......nakita ko na naiyak sya......

"Ija,anong nangyari sayo?"-nagtatanong na sabi ko sakanya!

"B.....bakit nya ako sinaktan ng ganon,hndi ba bagay saakin na maging masaya?!!"-ang nasabi nalang nya

Namumutla na rin sya at may dugo sa ilalim ng labi nya........ano kayang nangyari sa dalagang ito?

Niyakap ko nalang sya ng mahigpit at ibinuhos nya na ang luhang puno ng sakit at lungkot

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Niyakap ko nalang sya ng mahigpit at ibinuhos nya na ang luhang puno ng sakit at lungkot............

Author's POV

     Habang nakayakap sa isat isa sila drixie at si kiam ay parang may naramdaman si kiam na parang mahalaga saknya si drixie.....parang kilala nya ito simula pa nung una,ngunit hndi sya nakakasigurado .......

Parang ayaw nyang makita si drixie na umiiyak at nallulungkot higit sa lahat ay nasasaktan.....maya maya ay nagsalita sya.....

"T.....tatay kiam,b....bakit nya ako sinaktan ng ganon?g...ginawa ko naman ang lahat ah umuwi ako rito para m...makipagayos pero bakit ganon yong madadtnan ko,a...at bakit nya ako basta basta pinagpalit s...sawa na ba sya saakin?d...dapat sinabi nya nung una hndi y....yong sa huli na hulog na hulog na ang loob ko ay s...sasaktan nya ako at p....paglalaruan,LARUAN ba ako tatay?"-umiiyak na sabi ni drixie habang yakap yakap si kiam na tinuturing nya nang tatay.......

Ayaw pa kasing umuwi ng dalaga sakanila dahil alam nyang papagalitan lang sya ng pamilya nya.......

"Shhhhhhhhh,tahan na drixie!hndi mo dapat sinasayang ang luha mo sa lalaking hndi ka naman minahal ng lubos!wag kang magpakatanga meron naman jan eh.....malay mo nandyan dyan lang sa paligid,wag kanang umiyak dahil nasasaktan din itong tatay kiam mo oh!!!!at tsaka wag kang malulungkot dahil nandito naman ako eh....susubaybayan kita!!"-sabi ni kiam kay drixie at pinatahan si drixie

THE COLD PRINCESS{On-going/SlowUpdate}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon