A Kiss With A Stranger

CHAPTER 10

CHAPTER 10

___Dine Black Frost___

Dinala na si Kira sa ER. Tinawagan ko na rin sina Jaired na pumunta dito sa Hospital. Kasalukuyang tinitignan ngayon ng doctor si kira. Hindi ako mapakali...ano na kayang nangyayari kay kira. Damn hinding-Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyaring masama sa kanya tang*na! 

"Black!"-sabay-sabay akong tinawag nila Jaired ng makita nila ako. Tumakbo sila palapit sakin at hinawakan ako ni Jaired sa dalawang balikat ko at niyuyugyog. "A-anong nangyare sa kanya?"-nag aalalang tanong nya sakin. "May nakabanggaan syang kotse"-malumanay na sagot ko. "Sh*t A-ayos na ba sya?"-tanong naman ni Andrei. Umiwas ako ng tingin at sumandal sa pader habang nakayuko. "I-i don't f*cking know yet. Damn!!! May damage sya sa ulo!"-sagot ko at naikuyom uli ang nagdudugong kamay ko. Napasuntok nalang si Jaired sa pader. Don nya nilabas ang galit nya. Napasuntok din ako kanina dahil sa galit ko sa sarili ko. "This is my Fault F*cksh*t!!!"-bulyaw nya. At pinagsisipa ang pader. Inawat naman nina jade si Jaired. "kalma lang Jaired she will survive...and don't blame yourself walang may kasalanan."-Sabi nya.

Pumikit ako kaya nag unahan ang mga luha kong umagos sa pisngi ko. Tang*na! Kelan ba titigil tong luhang to. Nakakabaklang tingnan pero wala akong pake-alam kong si kira lang naman ang nasa panganib. Naramdaman kong may humaplos sa likod ko
"makakaya nya yun Black..wag ka nang umiyak dimo bagay!"-saad ni Red. Bumuntong hininga ako para kahit papano maibsan ang sakit na nararamdaman ko.

_After 4 hours_

Bumukas ang pinto ng ER kaya napatingin kaming lahat don. umayos ako ng tayo at lumapit sa doctor ganun din ang ginawa ng magpinsan "kilala nyo ba yung pasyente?"-tanong ng doctor. "Yes doc...k-kamusta ang lagay nya?"-Jaired. Kinabahan ako sa expression nya. Sh*t!!!! "Malakas ang impact ng pagkakauntog nya sa salamin. Siguro hindi sya naka seatbelt kaya ganun na lang ang impact. Kanina ay humihina ang paghinga nya kaya natagalan kami sa loob pero napapansin kong parang lumalaban ang pasyente dahil kanina ay 50-50 pero biglang naging 70 kaya malakas sya. Kaya kahit tulog sya ay kaylangan nyong kausapin ang pasyente dahil naririnig nya rin kayo. Para patuloy syang lumaban delekado ang lagay nya...and I'm sorry to say.."-huminga muna sya ng malalim bago nagsalita. "May posibilidad na magka-amnesia ang patient"-napasuntok agad ako sa dingding sa narinig ko. "Damn!! Why??"-bulyaw ko at pinagsusuntok ulit ang ding-ding. "P*ta! Bakit ba kailangan mangyare to!"-nahihirpang sambit ko. Ang sakit. Ang sakit sakit sakit T_T

Susuntokin ko na sana ulit ang pader pero inawat nila ako. "tama na bro! Wag mo nang saktan ang sarili mo dapat maging matatag tayo!"-Sambit ni Ethan. "T*angina Lang Ethan...ang sakit sakit! Bakit ba humantong sa Ganito eh nagmamahalan lang naman kami!!! A-ano bang nagawa kong kasalanan huh?"-halos pabulong na lang ang tinig ko...at nagunahan nanamang umagos ang walanghiyang luha.

"Don't lose hope...makiusap kayo sa nasa itaas... pwede nyo na syang bisitahin mamaya pag nailipat na sya sa Private room...i have to go now."-pagpapatuloy ng doctor. "K-kelan po sya magkakaroon ng malay doc?"-pahabol na tanong ni Andrei. Si Jaired naman ay hindi na makapagsalita sa narinig at napaupo na lang sa Floor "sa ngayon hindi pa ako sigurado kong kelan sya magkaroon ng malay. Kailangan nyang mamahinga."-nagpantig sa tenga ko ang sinabi nya at napailing na lang...naglakad na sya palayo. 

"Sh*t! Sh*t! Sh*t! Damn shit! This is my f*cking fault!"-malulutong na mura ang lumabas sa bibig ko. Diko talaga mapigilang mapamura...Damn!

Inilipat na si kira sa PR kaya agad kaming pumasok. Nanigas na lang ako sa kinatatayuan ko...king ina! Seeing her like that broke my heart into two pieces...mauulit nanaman ba ang mga nangyare? Bakit ganito ang tadhana samin? Masyadong madamot. Yung 4 years na pinagsamahan namin tuluyan na bang mabubura sa alaala nya? Damn this Life! Napakasakit!! Nasasaktan akong nakikita ang babaeng mahal ko na nakaratay nanaman sa Hospital bed at may benda sa ulo may tubo sa bibig at may dextrose ang mga kamay damn! Andaming nakakabit sa kanya! Bakit kailangan maranasan ng ganyan ang mahal ko. Bakit ba di na lang ako? Bakit?

Pinunasan ko ang luha kong kanina pa tumutulo.. tinapik-tapik ni Jade ang likod ko para pagaanin ang loob ko..."everything's gonna be alright black."-sabi nya.

"Bibili lang ako ng makakain"-Ethan. "Sama ako"-sabi ni Red at lumabas na sila... Si Jaired at Andrei ay nilapitan si Kira..at kinakausap sya..pinaupo ako ni Jade sa Couch saka ako tinabihan..

"Kira Don't leave me...di ako magdadalawang isip na sumunod sayo."-seryosong sambit ko habang nakatingin sa kanya.

THIRD PERSON

"Max...im so sorry. Sorry! Sorry! Sorry *Hik sinabi ko naman kasi sayong makinig ka muna *hik pero pinairal mo lang Ang Pride mo....edi hindi sana aabot sa ganito *sniff tingnan mo oh! Nakahandusay ka nanaman dyan. Maxuleng please lumaban ka huh! Papano nalang kung wala ka...sorry na oh! Alam kong naririnig mo ako ngayon. Gumising ka naman na Pinsan ko... Pag nagising ka ibibilhan na talaga kita ng Stick-O at Ice cream tapos dina kita aasarin tapos di na rin kita tatawaging maxuleng basta gumising kana Max *Hik wag kana mang ganyan! Palagi ka nalang napapahmak.. kaya lang naman hindi namin nasabi ang tungkol sa inyo ni Black dahil ayaw nyang ipaalam ang tungkol sa inyo dahil baka ikalala ng kalagyan mo noon... Sorry Max hah! Di pwedeng ako magsabi ang tungkol sanyo...pero ito masasabi ko mahal na mahal na mahal kani Black! Gumising kana! Kaya mo yan...mahal na mahal kanamin pinsan *sob"-mahabang lintaya ni Jaired na humihikbi. Napansin nyang gumuhit ng kaunti ang ngiti sa labi ni Max kaya napaiyak syang muli hindi sa lungkot kundi sa tuwa dahil alam nyang naririnig ito ni Max.

"Pinsan naman gumising ka na kasi oh! Wag kanang mag tampo!"-pagpapatuloy nya habang pinapahid ang luha nya..

SOMEONE'S POV

"Hahhahaha...buti nga sa kanya! Sana matuluyan na yan para wala na akong kaagaw hahaha! Bwisit kasing babae"

***
Don't forget to Vote!

By the way... Next po is Flashback