BENİMLE YAN~

11.Bölüm ~

Sedef iş bulmanın keyfiyle otobüsten indi. Mutluydu.. Çünkü pastanede bir iş bulmuştu ve yarın işe başlayacaktı. Hayatı yavaş yavaş düzene girmeye başlamıştı. Tek eksik Aliydi. Yıllardır özlemini çektiği kişi bir başkasının acısını çekiyordu.

Tanıştığı o genç adam geldi aklına. Gözleri.. Gülüşü.. nasılda güzel gülüyordu. nasıl da muhteşem bakıyordu. Hele o kokusu.. Sedefi benliğinden alıyordu sanki. O adamı bırakmakla hata mı yaptım diye düşündü birden. Hiç tanımadığı birine nasıl bu kadar bağlanmıştı ki?

Bunları düşüne düşüne evin çelik kapısından içeri girdi. Evin içini güzel bir koku sarmıştı. Erkek parfümüydü. Bu koku.. nasılda tanıdık gelmişti Sedefe. Evde biri olduğunu sandı. ürkek ürkek girdi evin salonuna. Belki Ali gelmiştir diye ümitlendi. Kalbi duracakmış gibi çarpmaya başladı. Evin salonunda kimse yoktu. Üzülmüştü Sedef. Ali nin burada olmasını ne çok istemişti. Su içmek için mutfağa gitti. Masanın üzerinde duran poşetler sabah yoktu.  Poşetleri karıştırdı. Turuncu poşetin içindeki kağıt parçalarına baktı. Kağıdın üstünde 'İnci Pastane'  yazıyordu. Bu Sedefin yarın işe başlayacagı pastaneydi. Poşetleri masanın üzerine olduğu gibi bıraktı. Yatak odasına gitti. Yatağın üstünde duran erkek kıyafetlerini gördü.

-Ali gelmiş işte. Benim burada olduğumu öğrenince geldi demek! Beni bırakmayacagını biliyordum.

sevinç çığlıkları atarak yatağın üstüne oturdu. Yatagın üstüne öylece atılmış kıyafetlerin arasında katlanmış bir kağıt parçası buldu. Kağıdı yavaşca açtı.

'Özür dilerim genç adam.. Size olan aşkımı kendime bile itiraf edemiyorum...'

bu Sedefin genç adama yazdığı mektuptu. Bu mektup nasıl gelmişti buraya? Sedef sakince meltubu yerine bıraktı. Gardıropu açtı. Erkek kıyafetleriyle doluydu dolap. Dolabın alt rafında ufak bir kutu gördü Sedef. üstü bir hayli tozlanmıştı. Kutunun üstündeki tozları eliyle sildi. Kutuyu yatagın üstüne bıraktı. İçindekileri tek tek çıkardı. Sedefin küçükken en sevdiği saç tokası, küçüklük resimleri, Alinin küçüklüğü ve.. Kardelen çiçeği...

Sedef olanlara bir anlam verememişti. eğer bu evde Ali yaşıyorsa kardelenin ve mektubun onda ne işi vardı. Yoksa.. Ali uğruna terkettiği adam Ali miydi? Sedefin gözleri dolu dolu olmuştu. Ali ye kavuşmuştu işte. Ve sevdiği adamı sevdiği için terketmişti.

Nasıl olsa Ali bu eve yine gelecekti. İçi huzurla doldu Sedef'in. Kadere inanırdı o. Mutfağa gitti. Ali için yemek yapacaktı. En sevdiği yemek karnıyarıktı. Unutmamıştı. Malzemelerin olmadığını farketti. Mutfak önlüğünü çıkarıp montunu giydi. İlerdeki markete malzemeleri almak için dışarıya çıktı.

Hava rüzgarlıydı. Sedefin elleri üşüdü. Aklına Ali geldi. o gece elini tuttuğu anı canlandırdı gözünde. Nasıl utanmıştı o gece. Nasılda içi gitmişti güldüğünde.

Marketten malzemeleri alıp eve gitti. Vakit kaybetmeden mutfağa girdi ve yemekleri yapmaya başladı. Önce parlıcanları soydu yavaş yavaş.. Özlemişti yemek yapmayı. Yurttaki Ayşe teyze öğretmişti yemek yapmayı. Mutluydu Sedef. Yıllardır hayalini kurduklarının gerçeğini yaşıyordu şuan. Karnıyarığın iç harcını hazırlamaya başladı. Bir yandanda pilav için pirinçleri yıkamaya başladı. Eli hızlı bir kızdı. Becerikliydi sedef.

Evi yemek kokusu sardı. Sedef saate baktı. Saat 7ye geliyordu. Ali neredeyse gelir diye düşündü. En güzel elbisesini giydi. Hafif bir makyaj yaptı. Uzun siyah saçlarını arkaya doğru saldı. Çok hoş olmuştu. Camla çevrelenmiş balkona çıktı. Koltuğa oturdu ve Ali yi beklemeye başladı. Hava çoktan kararmıştı. Saatler geçti. Yemekler soğudu.. Ali bir türlü gelmedi. Ama Sedef yine bekledi. Hiç usanmadan, bıkmadan sabırla bekledi. Saat 1e geliyordu. Gelmemişti. P kadar hazırlık boşa gitmişti. Gözyailı kırmızı elbisesine akıyordu. Elbisesini çıkarmadan yatağa öylece uzandı. Yastığında Ali nin kokusu vardı. Kaç saat ağladı bilmiyordu. Hıçkırıkları gözyaşlarına karışıyordu.

-Ali'yi sonsuza kadar kaybettim..