gerizekalı | texting

27

Büyük Ev Ablukada- Güneş Yerinde

***

Uykumun arasında yüzümde bir şeyler hissetsem de uyumaya devam ettim.

Açık hava bizi fena çarpmıştı.

Uyandığımda çadırda oturan Turgay'ı gördüm. Saçlarımı adam etmeye çalışırken gerindim ve ona küçük yastığı fırlattım.

"Kahvaltı?"

"Hazırlanıyor kıymetlimiz." diyerek gözlerini devirdiğinde emekleyerek ona gittim ve çenemi omzuna koyup mırıldandım.

"Günaydın şekerim."

Omzuna dişlerimi geçirip onun acıyla irkilmesinden sonra geri çekildim ve çadırdan çıktım.

Etraf resmen bir Yunan Tanrılarının melez çocuklarının kampı şenliğindeydi. Gündüz etrafta koşturuyor, Kıvanç onunla oynuyor, Efe ve Korhan arada güreşiyor, Sude ile Dilara kahkahalarka bir şeyler konuşuyor ve en sevdiğim kısma yani mutfak kısmına da Emre bakıyor bizim için kahvaltı hazırlıyordu.

Çadırda Emre Kıvanç ben ve Korhan kalmıştık. Sude biraz Emre'den çekindiği için onun Turgay'la kalmasını sağlamıştım.

En çok ilgimi çeken ne diye düşündüm. Gündüz mü, yoksa kahvaltı mı?

Yolumu kahvaltıya çevirdim.

Emre'nin yanına oturup ne yaptığına baktım.

"Günaydın güzellik."

"Gece çok tekmeledim mi?" dedim gözümü ovuştururken.

"Gündüz üzerime yattı. Sen de oradan sıkıştırdın. Ama uyudum nasıl olsa." dediğinde güldüm.

"Turgay fotoğrafımızı çekmiş." diye ekledi.

"Of uyurken bir balon balığına dönüşüyorum."

Gülümsedi.

"Bence gayet güzelsin."

Samimiyetle söylediği şey karşısında utandım. Yanaklarım kızarırken gözlerimi Gündüz'e çevirdim. İlerde oturmuş dili dışarda beni izliyordu. Kıvanç ayakta olmasına rağmen ona bakmıyordu. Kıvanç da bana bakıyordu.

"Utandın."

Emre'nin alaylı sesini duyduğumda hızla kalktım ve gözlerimi devirip Kıvanç ile Gündüz'e ulaştım.

"Günaydın." dedim sakince. Gündüz'ün başını sevdim.

"Günaydın kıvırcık."

"Ah buklelerim mahvolmuştur. Eve gidip duş almak istiyorum." diyip saçlarımı hızla alelâde bir topuz yaptım.

"Evet çok çirkin görünüyorlardı."

Alık gibi onun suratına bakıp sabır çektim. İşte Emre'nin tepkisiyle Kıvanç beyin (pardon Kıvanç isimli kaktüsün) tepkisini karşılaştırınca Emre>Kıvanç eşitliği oluşuyordu.

"Sen kendine bak."

"Ne varmış bende?"

"Eben."

*

Y: Dağınızı taşınızı çadırınızı kampınızı sikeyim.

Y: Seni çok özledim.

Hazal: Noldu kız?

Hazal: Daha birkaç hafta önce benden tiksiniyordun.

Y: Hâlâ tiksiniyorum.