Big brother

Part 7

Dani's POV

Steph had de laptop al gepakt en ging klaar zitten. "Kom je?" Riep ze vanaf de huis kamer. ik pakte snel ons drinken en liep naar binnen.

"weet je zeker dat dit een goed idee is?" vroeg ik haar en ze keek me aan.

"Ashton en Michael kunnen er niks aan doen dat Luke en Calum zulke eikels zijn! je gaat nu zitten en blijft zitten!"

ik rolde met me ogen en ging naast haar zitten. soms is ze zo bazig...ik weet dat ze het goed bedoeld maar ik ben bang om hem weer te zien..wat als dit het alleen maar erger maakt? ik hoorde een telefoon overgaan en dat betekende dat Steph Michael aan het bellen was.

"Stephie!! Danii!!" op het scherm verschenen Michael en Ashton.

"heyy jongens! missen jullie ons al?" ze keken sip en knikte.

"ja heel erg! het is hier zo stil en saai zonder jullie...kom alsjeblieft terug!"

ik moest lachen en schudden me hoofd. "nog voor geen miljoen Ash!" hij moest lachen en keek naast zich.

"kom nou....Jezus wat zijn jullie kinderachtig!" Ik keek hem vragend aan en hij schudden zijn hoofd.

"is niet belangrijk, maar hoe is het daar? mooi huis?" Steph begon hevig te knikken en ik begon te lachen.

"het huis is prachtig! het is een appartement maar zo groot! we hebben 2 extra slaapkamers...dus als jullie in de buurt zijn kom vooral langs!" Zei ze vrolijk en Michael en Ashton begonnen te lachen.

"We missen jullie echt" zei Michael en ik zag dat hij het meende. ik miste hun ook heel erg maar dit is belangrijk voor onze eigen toekomst. Opeens zag ik een extra hoofd in beeld. Luke.

"hey zussie, hoe is het daar?" Ik was zo blij hem te zien.

"Luke! het is geweldig hier..mis je wel hoor..waar" ik durfde het bijna niet te vragen maar ik moest het weten "waar is Calum?" De jongens keken naast zich en keken daarna terug naar het scherm.

"die zit in de keuken...hij...hij wil niet komen.." ik keek weg en knikte alsof ik het begreep..maar dat doe ik totaal niet! Ik wou schreeuwen, boos worden hun vragen waarom hij me dan zoende, maar dat kan ik niet doen..

"Moppies wij moeten gaan..morge vroege soundcheck" we knikte en zeiden de jongens gedag. Steph klapte de laptop dicht en keek me aan.

"Het spijt me van Calum...ik snap niet waarom hij zo doet.." Ik keek naar de grond en keek haar daarna aan.

"het is niet anders.." en met dat stond ik op en liep me kamer in.

-

-

-

Ik lag op me bed te staren naar het plafon. Ik wou hem vergeten maar dat lukte me niet. Ik hoorde mijn telefoon trillen en ik keek op. Calum. ik pakte me telefoon en drukte op het sms'je.

Van: Calum

Dani het spijt me zo wat ik heb gedaan. je moet weten dat ik je al die tijd heb genegeerd en heb ontweken omdat je broer me heeft verteld dat ik niet bij je in de buurt mocht komen. Het deed me zoveel pijn om telkens van je weg te lopen. we waren zulke goeie vrienden. ik mis je!

Ik las het sms'je over en over. was dit Luke zijn werk? Het woordje vrienden bleef in me hoofd hangen. Zijn we dan echt niet meer dan dat? ik liep naar Steph haar kamer en klopte aan.

"kom binnen" riep ze en ik deed de deur open. ik liep naar binnen en plofte op haar bed.

"Wat is er?" ik gaf me telefoon en liet haar het sms'je lezen.

"waarom doet Luke dat?" Ik haalde me schouders op.

"ik weet het niet, maar wat me nog het meest dwars zit is dat ik dacht dat hij meer voor me voelde, maar we zijn niet meer dan vrienden.." Ze keek me meelevend aan.

"jullie moeten praten mop."

"en dan?" ze haalde haar schouders op en gaf me mijn telefoon.

"geen idee. ik weet het ook niet meer. we zien ze een lange tijd niet, misschien kan je hem uit je hoofd zetten?" ik knikte en stond op.

"Dankje..ik ga slapen, zie je morge!" ik liep snel terug naar mijn eigen kamer en plofte op bed. Moet ik hem terug sms'en? Ik pakte mijn telefoon.

Naar: Calum

Ik mis jou ook..

Ik legde mijn telefoon op me nachtkastje en viel langzaam inslaap.